içlerden bir iç beğendim. tuttum onu en dışa çıkardım, öptüm, alnıma koydum; gülümsedim yüzüne; okşadım, sevdim onu. sonra yeniden içeri soktum. eski yerine, en derine. mücerret abuhavasında hiç kimseden ve hiçbir şeyden müteessir olmayacak. böylece mütehammil ve mütefekkir yaşayacak.
bazen içimdeki iç sesleniyor ve diyor ki bana: "bir akşam için geceden gelmeli çocukluklar." hiçbir şey anlamıyorum, dediğimde devam ediyor konuşmaya:
"bir akşam için, diyorum, geceden gelmeli davalar ve savaş sanatları. şehirler hikayelerini geceden hazırlamalı. tanrıçaların kaybettiği gülleri bulmaya geceden çıkmalı. sonra silinen şatoları yeniden inşa etmeye de geceden başlamalı. bir kelebeğin, delilik için olanaksız övgüsünü duymak istersen, diyorum, geceden çıkmalısın dağlara. güne yakın olmalısın doğum sırasında. belki bir kont doğarsa günle beraber, diz çöküp itaat etmeli diye."
içim bu cümleleri nefes almadan; fakat ağır bir yaşlı gibi sarf ederken benim kafamda binlerce diriliş gerçekleşiyor ve ölüm oluyor yediden yetmişe. çünkü hiçbir şey anlamıyorum. içimdeki ses, düşüncelerimi bıçak gibi keserek araya giriyor:
"tom amca'nın kulübesinde isanın kefeni ile dans ederken neyzen tevfik küfürler saçıyordu etrafa bir akşam. o akşam da tabi geceden hazırdım ben her zaman olduğu gibi. kafka çıkıverdi kafadanbacaklı bir tavırla. dışarıda bay rüzgar ve bayan yağmur tamamen farklıydılar bu kez. memleket hikâyeleri okunuyordu selalar yerine; çünkü ölüme çare bulunmuştu. geleceğin felsefesi çözülmüştü; fakat tanrı tüm bunlardan önce ölüp gitmişti. bir ara vittorio bir şeyler yapmak istedi; ama zerdüşt daha baskın çıktı. o günden sonra yasemin kokmaya başladı her yer ve herkes ve her şey."
sonunda içimde bir yerlerdeki o ses, susmaya karar verince anlıyorum ki sen bir kere daha dönüp bakmışsın bana. öyle dönüp dönüp bakma, zayıflıyorum.
Dönüp dönüp bakma şeysinden çıkamıyorum. Ben de ona dönüp dönüp bakıyorum. Her dönüşüm, içimdeki yaseminleri söndürüyor. Ve böylece sönüp sönüp de bakabiliyorum aynı zamanda.
Bir de yazıp yazıp silenler var. Ben bazen yazıp yazıp silebiliyorum. Sildiğim her harften özür dileyerek siliyorum. Aynı zamanda silgime küfürler ediyorum. Neden yazıp yazıp sildiğimi bilmiyorum; ama yapıyorum işte. Yazılıp yazılıp silinenleri hiç anlamayacağımı biliyorum sadece.
Posted using Partiko Android
Yazıp yazıp silmelerin müptelasıyım ben. Silinmeyen yazılar yazmayı becerebilseydim, belki de silmezdim.
Ama ben de anlamıyorum yazılıp silinenleri, tıpkı yazılıp silinmeyenleri anlamadığım kadar anlamıyorum hem de.
İçimizde bir yer yıkıldı, sen vardın içinde ve sessizce sensiz kaldım içimde bir yerde...
İçimde bir yerde, en uzak yerlerin birinde bir damla özlem hissettiğimde burada oluyorum. Özlemlerimde sen de varsın. Ben sensiz hiç kalmadım.
Posted using Partiko Android
Harika
bu satırları okurken sanki ortaçağ avrupasının uzak kalmış herhangi bir yerinde buldum kendimi, öylesine yalnız şimdiki gibi :'(
İçimde binlercesi var, prtaçağ avrupasının uzak kalmış herhangi bir yerinden; öylesine yalnız ve kupkuru.
Posted using Partiko Android
You got a 50.00% upvote from @redlambo courtesy of @edebiyat! Make sure to use tag #redlambo to be considered for the curation post!
You got a 48.78% upvote from @bid4joy courtesy of @edebiyat!
This post has received a 17.41 % upvote from @boomerang.
You got a 66.17% upvote from @spydo courtesy of @edebiyat! We offer 100% Payout and Curation. Thank you.
You got a 65.58% upvote from @brupvoter courtesy of @edebiyat!
Bu yazı Curation Collective Discord Sunucusunda küratörlere önerilmiş ve manuel inceleme sonrasında @c-squared topluluk hesabından oy ve resteem almıştır. @c-squared hesabı topluluk witness'ı olarak faaliyet göstermektedir. Projemizi desteklemek isterseniz bize buradan witness oyunuzu verebilirsiniz.
This post was shared in the #turkish-curation channel in the Curation Collective Discord community for curators, and upvoted and resteemed by the @c-squared community account after manual review.
@c-squared runs a community witness. Please consider using one of your witness votes on us here