Edebiyat Şehir oyunu harikaymış, nasıl da özendim. Keşke olsa da şöyle sanal gerçeklik gözlüklerimizle gerçekten oynayıversek. Fikirin kendisi bile oldukça keyifli ki, bu fikrin kullanıldığı bir hikayeyi okuyor olmak çok daha keyifli oldu.
Edebiyat Şehri turuna ara verdireten dolandırıcıların prensip olarak tahsilat yapmadan gittikleri evden ayrılmamaları da sesli güldürdü, ne güzel bir prensipmiş :)))
Prensipler olmadan eksik kalıyor bazı şeyler demek ki :)