Troszkę inny temat dzisiaj. Jak tworzyłem profil na FB te lata temu to chciałem poruszać tematy etyczne, filozoficzne, psychologiczne i religijne. Na pierwszy ogień idzie wybaczenie.
Zacznę od swojej definicji wybaczenia. Wybaczenie to zmazanie z kogoś winy. Nie obwiniamy, nie odrzucamy i nie brzydzimy się. Żadna część Ciebie nie czuje tego wobec drugiego człowieka. Nie może czuć. Oducza się to czuć. W innym wypadku nie wybaczasz, a dajesz złudną nadzieję na wybaczenie. Twoja uraza czai się i pewnego dnia ukąsi jak wąż, specjalnie, celowo, w jak najbardziej czule miejsce, gdy osoba, której wybaczasz czuje się bezpiecznie. Jest to pewnego rodzaju forma zdrady.
Co pomaga wybaczyć? Na pewno prawda. Jeżeli ktoś przyzna się do błędu, wybaczyć jest łatwiej. Można wybaczyć komuś coś cięższego, jeżeli się przyznał, ale nie umieć wybaczyć komuś coś lżejszego, jeżeli ktoś okłamał i dalej nie mówi prawdy.
Wybaczyć pomaga też opanowanie. Jeżeli masz kontrolę nad sobą, to jesteś w stanie wybaczyć nawet temu, kto dalej trwa w błędzie. Znasz konsekwencje słowa "wybaczam" i wiesz, że jesteś w stanie odzwierciedlić je w swoim traktowaniu tej osoby. Na zawsze. Nie ma odwrotu.
Pomaga też zrozumienie. To, co często praktykuję, to postawienie się w roli tej osoby. Nie tego, komu wyrządzono krzywdę, ale temu, kto krzywdzi lub robi coś źle. Stawiam sobie zawsze jedno pytanie: w jakiej sytuacji ja bym mógł zrobić to samo? Co bym musiał czuć? Czego musiałbym się bać? Dlaczego chciałbym to zrobić?
Odpowiadając na to pytanie nigdy nie znalazłem innej odpowiedzi niż "musiałoby być ze mną źle, być pogubionym, w tym, czy innym punkcie."
W wyniku tego nigdy nie jestem w stanie skreślić człowieka. Ja rozumiem.
Po prostu rozumiem.
Inna rzecz to to, komu wybaczać. Łatwo jest wybaczyć bliskim i przyjaciołom. Bardzo łatwo. Robi to każdy. Ale trudniej jest wybaczcie ludziom nieprzyjaznym nam. Ale ja i tak staram się to robić. Oni są lub byli bliscy dla kogoś. Między nami nie ma żadnej różnicy. Jesteśmy tak samo ludźmi, tylko w innych punktach. Pomaga też mi inna myśl:
Co to za wyczyn przebaczyć komuś, kto jest wobec mnie dobry?
Wybaczenie ma być darmowe, bezwarunkowe. Jest to odpowiedzialność, którą my zaciągamy na siebie, a nie zrzucamy na drugą stronę. Mówiąc "wybaczam" nie mówimy "jeżeli powtórzy się znienawidzę", mówimy "było, ale ja będę ja, i zrobię to, co ja uznaję za słuszne, a za słuszne uznaję wybaczyć."
Wybaczenie to też okazanie siły. Mówiąc to proste słowo wiemy, jaka praca stała za nami. Ona jest w cieniu, być może nigdy nikomu nie zdradzimy tego, co musieliśmy zrobić sami.
I tak jest dobrze. Niech tak zostanie.
Bez żadnej nagrody.
Wszystko na dzisiaj, trzymajcie się!
Congratulations @kkonopacki! You have completed the following achievement on the Hive blockchain And have been rewarded with New badge(s)
Your next target is to reach 1000 upvotes.
You can view your badges on your board and compare yourself to others in the Ranking
If you no longer want to receive notifications, reply to this comment with the word
STOPCheck out our last posts: