Witam wszystkich
To będzie krótka historia maleńkiego starego domku. Kobiety o wielkim sercu i samotności.
Dzień jak co dzień. Spacer. Mała wyprawa. I tak trafiłam na ten maleńki „umierający” domek. Kiedy robiłam zdjęcia obok mnie przystanął starszy pan. Zaczęliśmy rozmawiać o tym domu, o tym kto tu mieszkał.
W domku mieszkała starsza Pani. Porzucona przez dzieci i rodzine. Zapomniana przez świat. Swoją miłość przelała na zwierzęta. Miała ich naprawdę dużo. O wszystkie bardzo dbała choć nikt nie dbał o nią.
Starsza Pani stawała się coraz starsza. Pewnego dnia nie miała sił aby zajmować się domem i zwierzętami. Była chora. Może czuła, że to już jej ostatnie dni. Poprosiła ludzi aby zadzwonili do schroniska dla zwierząt. Żeby wszystkie jej zwierzęta miały opiekę. Tak się stało. Ale o starszej Pani ludzie znowu zapomnieli. Jakiś czas później umarła. Odeszła w samotności w tym maleńkim starym domku.
Kiedy wróciłam do domu tak wiele myśli miałam w głowie. Dlaczego są ludzie którzy potrafią oddać wszystko innym potrzebującym nie mając nic ? Dlaczego los jest dla nich taki okrutny ?
Rodzina nie zawsze jest gwarancja tego że nie odejdziemy w samotności.
Za każdym razem kiedy widzę ten mały domek myślę o tej starszej Pani.
Czytając twoja historie zrobiło mi się smutno, ze kobieta oddała wszystko co miała by zwierzęta miały ciepły dom czy jedzenie a ludzie o niej zapomnieli ze wszystkich stron, sama musiała walczyć o każdy dzień mimo starości o zakupy. Świetny artykuł i wcale nie jest krótki pełen emocji i takiego wewnętrznego smutku, ze dając tyle od siebie często nie mamy oparcia w innych. Pewnie ta starsza kobieta była jako dziwaczka bo przecież opiekowała się psami, ale to ona karmiła je i dała im dom nie to co większość społeczeństwa pozbywa się ich. Piękny artykuł smutny i dający do myślenia, ale i wspaniałe zdjęcia, chatka która się rozsypuje życie tam było a teraz tylko kilka desek :( wspaniały artykuł i wielki powrót :)
Dzięki. Mnie sama historia tego domku również mocno przeczołgała emocjonalnie. Wydaje mi się, że na świecie jest dużo takich cichych bohaterów o których opowiada się dopiero wtedy kiedy ich zabraknie. Smutne jest też to, że choć wszyscy widzieli to nikt tak naprawdę nie pomógł. Trzeba mieć naprawdę wielkie serce żeby najpierw pomyśleć o innych, w tym wypadku naszych braciach mniejszych, a dopiero na końcu o sobie.
The rewards earned on this comment will go directly to the person sharing the post on Twitter as long as they are registered with @poshtoken. Sign up at https://hiveposh.com.
Congratulations @patipats! You have completed the following achievement on the Hive blockchain and have been rewarded with new badge(s):
Your next target is to reach 5000 upvotes.
You can view your badges on your board and compare yourself to others in the Ranking
If you no longer want to receive notifications, reply to this comment with the word
STOPCheck out the last post from @hivebuzz:
Support the HiveBuzz project. Vote for our proposal!