W minione lato poznałam bliżej dwie sąsiadujące ze sobą, zupełnie obce mi do tej pory dzielnice Krakowa - Podgórze Duchackie oraz Bieżanów Prokocim. Położone są w południowej części miasta i bliżej do nich mają mieszkańcy Wieliczki, niż ja. Nie nastawiałam się na fajerwerki. Czułam jednocześnie ciekawość i niepokój, bałam się chodzić po nieznanych rewirach. Zdarzały się chwile frustracji, gdy wlazłam w jakieś chaszcze albo ślepy zaułek, ale spotkało mnie też wiele miłych niespodzianek. I choć nie dokonałam podczas tych spacerów wielkich odkryć (oprócz jednego), to i tak zebrałam pokaźny pakiet wrażeń i obrazów, które wciąż we mnie tkwią. Jestem zaskoczona tym, jak wyraźnie je widzę i czuję. Wystarczyło tylko dotknąć palcem powierzchni wspomnień.
Dotknęłam jej teraz, pisząc powyższy wstęp. Miałam dziś zamiar opowiedzieć o konkretnym znalezisku na Prokocimiu, ale w głowie rozćwierkało mi się stado drobnych migawek. Drą japę jak wróble na wiosnę. Boją się, że nigdy o nich nie wspomnę, bo są malutkie, szare i nieważne. Na szczęście to ja decyduję, co jest ważne. I kocham wróble. Dlatego baron filantrop i zaginiona fontanna muszą poczekać.
Zobaczmy więc to stadko.
Ornitologiczne skojarzenia nie są przypadkowe - oto osiedle Na Kozłówce, najzwyklejsze na świecie. Nie spodziewałam się żadnych atrakcji, po prostu miałam przejść kilka ulic dla zaliczenia dystansu.
Miły dla oka mural, ale jeden nie robi większej różnicy.
Ale potem był następny.
I kolejne.
Na tym etapie już połknęłam haczyk i zaczęłam krążyć po osiedlu szukając ptaków.
To na pewno nie wszystkie, ale i tak uzbierałam całkiem sporą gromadkę. Jaki to fajny pomysł. Łatwo byłoby znaleźć inne, bardziej "praktyczne" sposoby wydawania spółdzielczych pieniędzy, ale uważam, że te zostały spożytkowane bardzo dobrze. Nie potrafię określić uczucia, jakie mi towarzyszyło podczas przechadzki między tymi zwykłymi blokami. Zrobiło mi się miło na sercu. Myślałam o tym, jak doskonale te ptasie murale określają naszą ludzką naturę. Nasze potrzeby i tęsknoty. Potrzebujemy czegoś więcej, niż chleba i igrzysk.
To był Bieżanów Prokocim, stąd tylko jeden krok na Podgórze Duchackie. Na styku tych dwóch dzielnic, w uroczej oprawie, płynie Drwinka. Tamtego dnia zawracałam z trasy kilka razy próbując przedrzeć się ścieżkami wskazanymi przez aplikację. Być może zimą są one bardziej widoczne, a przynajmniej nie ma pajęczyn.
Ale gdy już dotarłam, było gdzie odetchnąć.
Szukając właściwej drogi do Drwinki natknęłam się na relikt Twierdzy Kraków.
Google powiedział, że to schron amunicyjny "Prokocim". Ogólnie straszna melina, jak większość pomniejszych i zaniedbanych pozostałości po fortyfikacjach. Oczywiście jest sporo wyjątków - nawet mój osiedlowy bunkier jest obecnie w remoncie.
Przy schronie utknęłam, nie znalazłam ścieżki widniejącej na mapie, więc wolałam zawrócić.
Kawałek na południe, "na tyłach" szpitala dziecięcego, znajduje się kolejny zielony zakątek - Las Rżącki.
Nie spotkałam w nim żywej duszy i z ulgą wyszłam na otwarty teren.
A tu już Park Duchacki.
Niecałe 2 km dalej znajduje się centrum handlowe Bonarka, które jeszcze parę lat temu wydawało mi się końcem świata. Byłam przekonana, że tuż za nim kończy się Kraków. Jeśli jednak spojrzymy na mapę, to Bonarka znajduje się pośrodku miasta, pomiędzy jego północnym i południowym wierzchołkiem. To ja mieszkam na końcu świata ;)
O Bonarce dziś nie będę więcej pisać, bo to już ogromne Podgórze, które mnie trochę przeraża. Słabo je znam, nie licząc Krzemionek i części nad Wisłą.
Bardzo zielono w moim wpisie, ale to tylko wycinek, który wybrałam do zapamiętania. Reszta jest, jaka jest :)
Był jeszcze incydent, który wydał mi się nie z tego świata i zostanie ze mną na dłużej. Wracając z osiedla Na Kozłówku zauważyłam dwie starsze kobiety stojące przy ogrodzonym skwerze. Wydały mi się zaaferowane i zmartwione jednocześnie. A to wpatrywały się w trawę, a to rozglądały, jakby szukając wsparcia. Chyba właśnie dlatego przechodząc obok zapytałam, czy mogę w czymś pomóc. Na to jedna z pań wspomniała o starym szewcu, który tuż obok ma swoją pracownię i będzie bardzo zmartwiony, gdy odkryje, że zniknęły mu buty powierzone do naprawy. To mówiąc wskazała na zawiniątko leżące w trawie, tuż za niskim ogrodzeniem. Były to staromodne męskie półbuty z prawidłami w środku. Staruszka martwiła się nie mniej, niż sam szewc. Obie panie próbowały już wcześniej przyciągnąć reklamówkę z butami bliżej ogrodzenia, które wprawdzie było niewysokie (mnie sięgało do bioder), ale dla nich stanowiły poważną barierę. W tamtej chwili usłyszałam złośliwy głos w głowie: po co się zatrzymałaś, teraz musisz przejść przez to ogrodzenie. Nie żebym nie mogła, ale mam problem z takimi przeszkodami - trauma od czasów skakania przez kozła na wuefie. Wszystko okazało się jednak o wiele łatwiejsze - wystarczyło, że się mocno wychyliłam poza ogrodzenie i udało mi się przechwycić towar. Jeszcze chwilę postałyśmy dywagując, kto i dlaczego wyniósł buty od szewca i porzucił je w ten sposób. I czy rzeczywiście to są buty od szewca? A to ci zagadnienie :) Jedna z pań zadeklarowała się je odnieść i pożegnałyśmy się miło. Takie historyjki z ludźmi też zbieram.
Często mi się zdarza zatrzymywać i potem trochę żałować. Zazwyczaj kończy się tylko na prośbie o wsparcie finansowe, ale kiedyś próbowałam podnieść z trawnika pana bez nogi, który niestety był okropnie brudny i źle pachniał, był do tego ciężki. Sytuacja beznadziejna, próbowałam to rozegrać logistycznie z udziałem drzewa, ale nie współpracowało. Mocowaliśmy się dobrą chwilę, na szczęście pomógł mi jakiś młody chłopiec w galowym ubraniu (to był czerwiec). Więc jak słyszę, że "ta dzisiejsza młodzież" to czy tamto, to mnie ch. strzela. Żaden obywatel w wieku uprawniającym do bycia szanowanym się wtedy nie zatrzymał, a przechodziło ich wielu. Być może powinnam była zawołać o pomoc, ale byłam zajęta. Chłopiec pomógł sam, nieproszony.
To tyle chyba. Wróble ucichły, mogę zamykać temat. Następnym razem baron filantrop i zaginiona fontanna.
Miłego weekendu 🌼
Genialne te ptasie murale. Mogliby takie na każdym osiedlu robić tematycznie jakoś.. Tu robale, tam rybki, chwasty jakieś. Byłoby co oglądać :)
No, zamiast malować bloki w dziwne ciapki i paski, co zazwyczaj daje kontrowersyjne efekty, a kosztuje pewnie podobnie :D
Chciałem Pani dać znać, że firma GBS troszkę się poprawiła w kwestii kawy Angel's Touch mającej 5x więcje kofeiny. Marketing tej kawy trochę się zmienił, przestali ją promować wśród młodych odbiorców i zaczęli głosić że jest przeznaczona dla osób od 16 roku życia (z prawnego punktu widzenia nie wiem czy to coś znaczy, bo chyba sklepy nie mają takiej bariery od 16 lat tak jak np. z papierosami i alkoholem od 18 lat tylko jest to "nieoficjalny próg", ale dobre i to).
Fajne ptaki.
Dear @wadera, sorry to jump in a bit off-topic.
May I ask you to review and support the new proposal (https://peakd.com/me/proposals/240) so I can continue to improve and maintain this service?
You can support the new proposal (#240) on Peakd, Ecency,
Thank you!
Congratulations @wadera! You received a personal badge!
Wait until the end of Power Up Day to find out the size of your Power-Bee.
May the Hive Power be with you!
You can view your badges on your board and compare yourself to others in the Ranking
Check out the last post from @hivebuzz:
Support the HiveBuzz project. Vote for our proposal!
!HBIT
Success! You mined .9 HBIT & the user you replied to received .1 HBIT on your behalf. mine | wallet | market | tools | discord | subscribe | <>< daily
Starting Sept 10, you will need to reply to your OWN post or comment to mine HBIT. You MIGHT also find a bonus token! Details here.
Congratulations @wadera! You received a personal badge!
Participate in the next Power Up Day and try to power-up more HIVE to get a bigger Power-Bee.
May the Hive Power be with you!
You can view your badges on your board and compare yourself to others in the Ranking
Check out the last post from @hivebuzz:
Support the HiveBuzz project. Vote for our proposal!