Jongens van rond de 40.

in #alldutch5 years ago

20181109_120240.jpg

Een paar maanden geleden belden mijn vrienden om te vragen of ik al een barbecue had, want daar hadden ze wel zin in. Ik dacht dat zal wel een geintje zijn. omdat we wel vaker aan de telefoon dingen zeggen zoals ‘’Ik kom gauw even kijken’’. Het mooie was dat ze bloedserieus waren en de tickets en een camper al geboekt hadden voor 2,5 week in november.

Het blijft bijzonder en vreemd dat je maten hier daadwerkelijk op de stoep staan en de moeite nemen om 20.000 km te reizen om een biertje met je te drinken en leuke dingen te doen. Ik zie de vraag of drie weken Nieuw-Zeeland te kort is of niet regelmatig op het internet voorbijkomen.

Als ik zie wat voor een vakantie mijn maten hier op het Noordereiland gehad hebben, dan zeg ik zeker weten dat het kan, maar concentreer je op een kleiner gedeelte. Daarnaast was het in Nederland afgelopen jaar het weer waar iedereen om gewenst heeft. En wat is er mooier dan om dit te verlengen in Nieuw-Zeeland. Het mooie aan Nieuw-Zeeland is dat het weer per regio verschilt en dat je vaak de zon kunt opzoeken en op bewolkte dagen valt er zeker ook te genieten. Toen ze arriveerden in Auckland was het bewolkt en ze starten de reis in de Coromandel. De volgende dag verbleven ze op een camping bij hotwater beach en bezochten ze de Cathedral Cove. In onze groepsapp zag ik de fantastische foto’s, met daarop de strak blauwe lucht, voorbij komen. Het mooiste aan alles is om je vrienden te zien genieten in Nieuw-Zeeland. Je moet het toch echt zelf waarnemen om het te zien en te voelen.

Zaterdag was het zover: ze kwamen ons opzoeken in Papamoa. Ik moet eerlijk zeggen dat ik vol verwachting zat te wachten tot ze daadwerkelijk de hoek om kwamen rijden met de camper. Het eerste wat we deden was een biertje drinken en bijkletsen met ons gezin. ’s Avonds hebben we de camper op de camping naast de Mount Maunganui neergezet en zijn we op stap gegaan in de Mount. Mijn vrouw appte nog; zet even een berichtje op Facebook of er hier nog ‘dutchies’ zijn die wat willen gaan drinken. Ik dacht dat ze het ook wel leuk zouden vinden om met Kiwi’s, Ieren en Engelsen bier te drinken.

Later op de avond kwamen we erachter dat je niet eens berichtje online hoeft te zetten om Nederlanders tegen te komen. We waren in een bar waar een leuke band speelde en een van mijn maten zegt, die dames naast ons spreken Nederlands. Het waren vier dames uit Auckland die hierheen zijn geëmigreerd. Het was erg leuk om hun verschillende verhalen te horen. Later ga ik naar wc en kom ik mijn maat met drie jongens tegen, hij zegt ‘’je raad nooit waar deze jongens weg komen’’ Kootwijkerbroek. Ik moet keihard lachen en ze vragen mij verbaast ‘’wat is er zo grappig’’ Ik zei ‘’niets, je verwacht het niet en ik heb al een hele tijd niemand meer gesproken uit Kootwijkerbroek’’. Toen we aan het einde van de avond naar buiten gingen zegt mijn andere maat ‘’Deze gast komt uit Utrecht’’ en hij begon spontaan in het Utrechts grappige dingen te zeggen. We hadden echt het gevoel dat we gewoon in Nederland waren, alleen dan een stukje verderop.

Het hoogtepunt van de vakantie was de Tongariro Alpine Walkway. Het was moeilijk plannen met het weersvooruitzicht, maar nadat de track al twee dagen geannuleerd was bleek zaterdag de beste dag. We overnachtten in de buurt van de Walkway. Toen we ’s avonds aankwamen was het regenachtig en mistig. Toen we in de ochtend naar de ophaalplek van de shuttle bus liepen was het koud en helder. Dit wordt een mooie dag dachten we.

Ondanks dat deze 20 kilometer zeker af te toe pijn deed, maakt het de omgeving en de uitzichten alleen maar mooier.Het voelde alsof we jonge backpackers waren, maar omdat we nu gemiddeld veertig jaar zijn, genoten we er nog veel meer van!

20181110_095116.jpg

20181110_094936.jpg

Sort:  

Wat een ontzettend leuk verhaal Gerben. Ik heb ervan genoten!
Wat leuk om weer ff oude herinneren en ervaringen met elkaar te delen. Ik zou bijna zeggen 'moeten jullie vaker doen', maar dat zal lastig worden misschien.

Thanks @bart2305 een van mijn maten zei "tot volgend jaar" en hij meent het ook nog.

Ik lees het net; wat een leuk verhaal. Inderdaad heel bijzonder als je vrienden een reis van 20000 km maken om je op te zoeken!!

Fijn verhaal en mooie foto's. Het toont nog maar eens aan hoe klein deze wereld wel is, en dat je nooit te oud bent om met volle teugen te genieten

Thanks @feelx
Zo is het, mooi samengevat!