Sa pag tulo sakong mga luha karung orasa,
Gi huna-huna nakog balik ang rasun ngano ni padayun pako’g asa,
Ni asa nga mo balik paka sa ako karung panahuna,
Kung asa uso na ang walay forever pag abot sa gugma,
Hinaot nga malipayon ka dira sa lugar kung asa ka,
Samtang ako dinhi ga maoy sa imong pagkawala.

Adlaw, simana, bulan og tuig, kulang rana arun malimtan ka,
Kay sugod atong ni biya ka, pirte nakong buaka,
Murag baso na gi tuyo lang og bundak,
Samin na gi tripingan lang aron mabuak,
Og unlan na gituyo lang jud og dugsak.

Bangon, isa ka storya nga nay unom ka letra,

Sayun litukon apan lisud himoon, labi na kung mahitungod kini sa gugma,
Pero ana sila, mura radaw nag ni mata ka,
Sa sugod kapoy, pero kadugayan okey naka,
Ang kalahian lang sa imo og sa pagmata,
Kay maypa ang pagmata taga adlaw nako mabati,
Pero imung gugma og ikaw mismo kay wala na nako masinati.

Sakit, oo sakit kayo pamation,
Nga sauna dili ka gusto nga ako ilugon,
Nga sauna ikaw ang rasun ngano ako mo katawa,
Pero nganong kita karun, ikaw naman nuun ang rasun sakong paghilak,
Ang imo man gung pagbiya kay murag kuryente sa Bitoon,
Wala ko ga dahom na mawala, lantawa block out na noon.

Puro kasakit nalang ang akong gibati karun,
Kay wala paman gud ko nakabangon,
Wala tika gi basul sa imong pagkawala,
Nasayangan lang jud ko sakong mga luha,
Luha na ginatrapuhan pa nimo sauna,
Luha na dili nimo gusto makita sa akoa.

Oo miss na taka, miss na kaayo taka,
Kung pwede palang ibalik ang mga panahon na ako paka,
Dugay na nun nako gibalik uy, kay malipayon man ta ato, diba?
Daghan kaayo’g pangutana na sigeg balik-balik sakong huna-huna,
Mga pangutana na maskin ako dili katubag karung panahuna,
Mga pangutana kung ngano nawala ka sa akoa.

Nag kulang bako?
Wala man siguro, pero ngano gibyaan man gihapon ko nimo?
Nganong mas gipili nimo ang mo tabok sa pikas kalibutan?
Dayun gi bilin ko nimo diri ga hulat nimo sa among dalan,
Gusto nako mo syaget og mo sunod sa imo,
Pero ikaw mismo ang ni pugong sa akong gusto.

Mao ni akong linya sa una, kadtong wala pako kalimut sa imuha,
Pero karun, kabalo ka?
Ni abot na siya,
Nakabangon nako sakong pag ka tumba,
Nakabangon nako sa kasakit sa imung gugma,
Og nakabangon nako kay dawat na nako, nadawat na nako, na wala naka sa ako,

Rest in peace, tulo ka storya nga dugay ko nang gi huna-huna nga isulti sa imuha.

A poem to my first love who died in God's kindness
-This is a song now, I used this song to audition in a singing contest in our college, and luckily I won.

Originally written by #yurean