Co prawda to nie paw, ale całkiem adekwatna sprawa:
Filmowa sklejka jest czubkiem góry lodowej, na którą składa się ok. 40 portretów Aleksandra Kwaśniewskiego z dłuższym bokiem o wymiarach powyżej metra i rozdzielczością 300 dpi - gotowe do druku, ponumerowane i chyba jeszcze oznaczone tajnymi i niezrozumiałymi obecnie symbolami. W moim życiu wydarzył się taki poranek, w którym uznałem że to artystyczny strzał w 10kę, że odkrywam pop art na nowo i że oto zaczyna się moja spektakularna kariera na miarę pollocka, a przynajmniej sasnala. Byłem tez święcie przekonany, że nazwa "MINIMIX" jest najbardziej błyskotliwą nazwą świata. Gdy chemia spożywcza zaczęła tracić moc byłem już po 2 wymianach maili i rozmowach telefonicznych ze znajomymi doktorami ASP (nie jacyś kumple - raz ich widziałem, i byłem z nimi na bardzo oficjalnej stopie), którzy nagle przestali mieć czas na rozmowę po obejrzeniu mojej rewolucyjnej wystawy. Najgorsze jednak był dylemat, co powiem mojej dziewczynie gdy spyta, co robiłem w nocy i będę jej musiał pokazać efekty pracy. Ukochana nagrodziła moje wysiłki solidną, wręcz ołowianą porcją konsternacji, na której wspomnienie do dziś włos mi się jeży na karku. Morał jest taki:
Niektóre rzeczy są piękne tylko podczas działania psychodelików. Nie należy się sugerować psychodelicznymi doświadczeniami w ocenie sytuacji. Pozdrawiam