
De paar dagen bezoek van mijn achtertante en oom was erg gezellig. Omdat we allemaal in Frankrijk wonen, zijn er een hoop ervaringen uit te wisselen. Wat overigens erg grappig was, Cokky en Willem kwamen vanuit Albi, waar ze een paar dagen vertoefd hadden. Ook zij hadden het museum van Henri de Toulouse-Lautrec bezocht, waar ik in november vorig jaar ook was geweest. Laten Cokky en ik daar nou precies dezelfde sjaal gekocht hebben in de museumwinkel!
Wij weten dat Cokky en Willem een glas wijn op zijn tijd waarderen, dus hadden we een dégustation (proeverij) bij het Domaine Le Sollier in de buurt afgesproken. Buren Cathie en Franck gingen ook mee. Wij kwamen veel te laat aan... ik had niet goed opgelet bij het intoetsen van de route op mijn telefoon en we werden afgeleverd bij Mas du Saulier en dus niet Mas de Sollier..... Die lag slechts zes kilometer verderop, of eigenlijk dichterbij Sintipo, oups! Nou ja, het was een mooi tochtje door de bergen.
We troffen de gepensioneerde wijnboer die honderduit kon vertellen over hun wijnen, de druiven en de streek. Leuk en leerzaam, al was hij af en toe wat moeilijk te verstaan. Tussendoor kregen we ook nog zijn acht wijnen te proeven. We vertrokken allen met een doosje of wat wijn, zodat we nog dagen na kunnen genieten.
Tableau

Cokky schildert graag en maakt mooi werk. Toen wij in maart bij hen op bezoek waren, liet ze recent werk zien wat ze in hun dorp zou gaan tentoonstellen. Zit daar toch een doek bij waar ik op slag verliefd op werd! Een mooi vaasje met bloemen, lekker ruig met fikse strepen geschilderd en toch onmiskenbaar een bos bloemen. Die was dus direct verkocht en heeft tijdens de tentoonstelling met een rood stickertje erop gehangen. Blijkbaar waren er meer die hem mooi vonden, want nog zeker twee andere mensen informeerden of ze hem toch niet konden kopen. Nee dus, en nu prijkt hij in onze rozenkamer, hij kleurt er geweldig bij!

Maandagochtend kletsten we over de laatste dingetjes en maakten het onvermijdelijke statieportret op de trap. Na de koffie vertrokken ze met bestemming Sête voor een lunch met 'fruits de mer', om daarna nog een paar dagen in Montpellier door te brengen.
Renata et Eric

De Nederlandse Renata en Franse Eric, die ook in Sintipo wonen, kwamen bij ons eten. We hadden elkaar al eerder leren kennen via Jolanda en Pieter, het stel dat weer naar NL is teruggekeerd. Renata en Eric wonen wat meer in het buitengebied van Sintipo, dus we komen elkaar niet veel spontaan tegen. Een paar weken geleden zagen we elkaar toevallig en hebben toen maar eens een date geprikt. Het blijft toch leuk om van elkaar te horen hoe iedereen nou precies in Sintipo terecht is gekomen.
L'échappée belle
De spreuk van de week is 'l'échappée belle', wat zoiets betekent als 'hem mooi ontsnappen' of 'door het oog van de naald kruipen'. Waarom?
Ongeveer een uurtje na het vertrek van Renata en Eric, sliep ik al en Bart zat nog wat te lezen in de keuken. Hij belandde in de beroemdste scene van de Phantom of the Opera: Poef, harde knal en ineens helemaal donker.

De kroonluchter viel spontaan naar beneden, precies op de plek waar ik altijd zit. Dat is even flink schrikken. Bart was echt een beetje ontdaan, zo van 'wat als we hier nog hadden zitten eten?' Dan had ik vandaag òf verschrikkelijke hoofdpijn gehad òf ik had in het ziekenhuis gelegen òf ik had het helemaal niet meer kunnen navertellen....
Ik had er niets van gemerkt en trof de ravage zaterdagochtend aan met een briefje op de dichte keukendeur 'pas op glas'. Me niet eens zo realiserend dat ik dat ding op mijn hoofd had kunnen krijgen. Gelukkig zijn er maar twee glazen en mijn net nieuwe theemok stuk, dat is vervangbaar. De boosdoener was zo'n kunststof ophangoogje, waar je ook het snoer doorheen kan doen, die is gewoon doormidden gebroken. Kunststofmoeheid...
Récolte des olives

Onze olijfboom zit aardig vol met olijven en ze begonnen al mooi te kleuren. Tijd om te oogsten! Gewapend met een vergiet waaraan ik een touwtje had gebonden, en om mijn nek had gehangen, heb ik in een half uurtje ruim twee kilo olijven geplukt. Heel wat meer dan twee jaar geleden, toen was er maar 600 gram en vorig jaar helemaal niets!

Een mooie bak vol, waar ik de komende twee weken dagelijks werk aan heb. Olijven inmaken is niet moeilijk, maar vergt geduld. Dit weekend heb ik de olijven gecontroleerd op de olijfvlieg -helaas dus circa 40% moeten wegdoen en vervolgens de olijven insnijden of pletten. Dan twee weken lang in een bak met dagelijks vers water laten liggen. Dat proces helpt om de bitterheid uit de olijven te trekken. Pas daarna kan ik ze inmaken en de potjes in het donker laten rijpen. Voor een maand of zes tot acht, dus even geduld aub. Hopelijk zijn ze dan weer net zo lekker als twee jaar geleden.
Coffre en bois

On ons atelier beneden staan twee hele grote houten kisten. Die kisten zijn niet heel handig, want als je iets op de deksel legt, kan je niet meer bij de inhoud van de kist. Dus hadden we bedacht die kisten weg te halen en te vervangen door stellingen, zodat we onze klusspullen nog beter kunnen opbergen. Zie zo.. lekker opgeruimd.

Een van de twee kisten staat dus nu in de cour. Even controleren hoe het met de houtworm in zo'n oude kist is: deksel... opgegeten, niets meer aan te doen, handvatten: opgegeten, dus voorzichtig dragen, poten: opgegeten. Rest van de kist: in behoorlijk goede staat. Super degelijk en stevig gemaakt.
Bart zou Bart niet zijn als hij voor die kist niet weer een nieuwe bestemming kan geven: kijken of we er een werkbank van kunnen maken. Dus kist op zijn kant, pootjes eronder, een extra plank erin maken en een goed werkblad op hoogte. Dan kan hij zo weer terug naar het atelier om als werkbank te dienen. En zo diende wederom een 'tussendoor-projectje' zich aan.
https://bsky.app/profile/did:plc:ozugal6chydtmxmamelbj3ay/post/3m2z24eliwoq2
https://bsky.app/profile/did:plc:ozugal6chydtmxmamelbj3ay/post/3m2z24eliwoq2
The rewards earned on this comment will go to the author of the blog post.