L'art d'attendre et moulin neuf

De kunst van het wachten (l'art d'attendre): dat is iets wat de Fransen heel goed kunnen. Wij kijken er soms nog met verbazing en verwondering naar. Wachtrijen in FR zijn heel normaal, of het nou bij de bakker is, op de markt of om je in te schrijven voor de sportlessen voor komend jaar. Geen onvertogen woord valt er en alle Fransen zijn in gesprek met elkaar in de wachtrij. Niemand heeft haast en wacht geduldig af tot de beurt is gekomen. Een heerlijk fenomeen om naar te kijken, of je in onder te dompelen omdat je nou eenmaal ook je wilt inschrijven voor de sportlessen voor komend jaar. Het vertraagt en dat is fijn.

Vandaag was het jaarlijkse Forum des Associations in Sintipo. De gymzaal van het College staat dan vol met tafeltjes waar iedere vereniging of club zich presenteert, je kan informatie inwinnen en je dus inschrijven voor iets. En dat wordt dus druk bezocht, ongelofelijk hoeveel mensen daar op af komen! Parkeerplaats om half tien 's ochtends al bomvol en een komen en gaan van mensen. Blijft toch wel tof te zien dat er zoveel verenigingsleven is in zo'n dorpje als het onze.

Moulin Neuf

Halverwege de week aten we nog bij Jeannette en Stefan, die in de Moulin Neuf in Cros wonen. Er wordt hard gewerkt, dus kregen we eerst nog een rondleiding: de twee gîtes (vierpersoons) zijn af, mooi en vanaf volgend jaar te huur! Aan de molen wordt nog gewerkt: Stefan heeft alle binnenmuren en plafonds eruit gehaald, wat een prachtige open ruimte oplevert. Komende maand gaat een aannemer het dak vervangen + isoleren en op de begane grond een hele nieuwe geïsoleerde vloer maken. Mooie vorderingen! Stefan heeft in het huis ook nog tassen vol met documenten van de molen gevonden, waaronder bijvoorbeeld de financiële administratie van 18-honderd-zoveel t/m 1935. Geweldig toch? Die paperassen zitten de heren op de foto hierboven te bekijken. Op het Forum (hierboven beschreven) kon ik Stefan voorstellen aan Roland, de voorzitter van de historische vereniging. Meteen werd er een bezoek gepland, want Roland is in veel van dat soort projecten erg geïnteresseerd.

paté terrine

Jeannette had een heerlijke proeverij uit de moestuin gemaakt. We aten een zalige komkommermousse, gefrituurde gevulde courgettebloemen, makreel gewikkeld in vijgenblad en geroosterde groenten van de BBQ, en toe diverse kazen met twee zelfgemaakte (zalige!) chutneys van vijgen. Miam miam, we hebben gesmuld.

Toen de vis op de BBQ lag, zag ik ineens in de keuken een patéschaal staan met 'ons' bloemenmotief. Zo toevallig! Bij ons huis hebben we namelijk een flink servies 'gekregen' met vooral veel borden en een paar schaaltjes en een grote soepterrine. Maar dus niet een patéterrine, die staat gewoon in Cros! Wij struinen alle brocantes af of we iets van dit servies vinden: nergens dus tot nu toe. Onderop de patéschaal stond een merk, wat misschien het zoeken voor ons wat makkelijker maakt. En wie weet als ik ooit een mooie patéterrine vind met een ander typisch Frans motief, misschien dat ik Jeannette dan kan verleiden om te ruilen :-)

Mot introuvable: capitelle

Bart heeft het vandaag voor elkaar gekregen dat hij Régis hielp met een Frans woord te vinden: capitelle. Een memorabel moment: een Nederlander die een Fransman helpt om een Frans woord te vinden.
Een capitelle is een droge stenen constructie, gebouwd in de 18e en 19e eeuw door boeren. Typisch voor onze streek zijn de capitelles diende als schuilplaats voor gereedschap, gewassen en herders bij slecht weer. We moesten er flink om lachen dat Régis niet op het woord kon komen en Bart wel. Bart groeide meteen vijf centimeter van trots.

Ondertussen zijn wij onze koffers aan het pakken voor vakantie in Grenoble. En zul je altijd zien dat op een laatste dag thuis er van alles gebeurt. Onze nieuwe espressomachine liep vast, er zit een stukje koffieboon vast in de molen wat we er niet uitkrijgen. En toen Bart onder de douche stond, kwam hij erachter dat de chauffe d'eau (boiler) het niet meer deed. Dus halverwege is hij naar de douche boven gelopen om de douchebeurt daar af te maken. Daar hebben we een tweede chauffe d'eau, die het dus nog wel doet. Dus na de vakantie werk aan de winkel, leuk vooruitzicht, pffff. Eerst maar even gaan genieten van de vakantie. Au revoir!