ေမာင္ၾကဳိင္က ထြန္းသူရ အား ဆက္ေျပာျပ လိုက္ သည္။
" ဒီအပင္မွာ အေစာင့္ ႐ွိတယ္ ဆုိတာ တစ္ရြာလုံး သိၾကတယ္ အဲဒီက တည္းက ဒီအပင္ကုိ ဘယ္သူမွ မခူတ္ၾကေတာ့ဘူး ဒီေန႔ ထိပါပဲဗ်ာ ...."
ထြန္းသူရတစ္ေယာက္ ဒီအပင္ႀကီး ကုိ ၾကည့္ၿပီး စိတ္ထဲမွ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ကုိ ျမင္ရသလို အာ႐ုံထဲမွာ အတိတ္ဘဝကုိ ျပန္ၿပီျမင္ေနရသလို ခံစား ေနရသည္။တစ္ခဏတာ စိတ္အာ႐ုံ လြင့္ေမ်ာမႈကုိ အသိစိတ္က ျပန္လည္ထိန္းခ်ဳပ္ႏုိင္၍ သတိျပန္ဝင္လာကာ အနားတြင္႐ွိေသာ တပည့္မ်ား အား ၾကည့္လိုက္မိသည္ ။ တပည့္မ်ား က သူတုိ႔ ဆရာ အပင္ႀကီးကုိ ၾကည့္ၿပီိး စိတ္ဝင္တစား ျဖစ္ေနသည္ကုိ ေတြ႔လိုက္ရသည္ႏွင့္ ေမး ျမန္းခ်င္မျပဳၾကဘဲ ဆရာ့ထံမွထြက္ေပၚ လာမည့္စကားကုိ သာ ေမ်ာ့္လင့္ေနၾကသည္ ဒါကုိ ထြန္းသူရတစ္ေယာက္ သတိထားမိသျဖင့္
" ကဲ ေမာင္ၾကဳိင္ မင္းတပည့္ေတြကုိ တာဝန္ တစ္ခု ေပးလိုက္ပါ ဒီအပင္ကုိျခံခတ္ ၿပီး စာတန္းတစ္ခု ခ်ိတ္ဆြဲ လိုက္ပါ။(မည္သူမ်ွ ဒီသစ္ပင္ကုိ မခုတ္ရ)လို႔"
"ဟုတ္ က့ဲပါ ဆရာေလး. . . . "
က်န္ အပင္မ်ား ကုိ ဆက္ၿပီး ေလ့လာ၍ လုပ္ စရာ ႐ွိသည္မ်ားကုိ လုပ္လိုက္ရေသာေၾကာင့္ ပင္ပန္းၿပီးဆက္လုပ္ခ်င္စိတ္ မ႐ွိေတာ့သျဖင့္ ေစာေစာအလုပ္သိမ္းလိုက္သည္။
ထြန္းသူရ ဗုိလ္တဲသုိ႔ ျပန္ေရာက္ေသာ အခါ စိတ္ထဲမလန္းမဆန္းဘဲျဖစ္ေနသည္ ။ေတာထဲ တြင္ေတြ႔ခ့ဲရေသာ သစ္ပင္ႀကီးကုိ စိတ္ထဲမွာ တစ္မ်ဳိးျဖစ္ေနမိသည္။ ဒီအပင္ႀကီးကုိ မိမိ ရင္းႏီွးစြာေတြ႔ ျမင္ဖူးသူ တစ္ေယာက္လို ခံစားေနရသည္။ သုိ႔ေသာ္ မည္သည့္ အခ်ိန္က ျဖစ္သည္ ကုိေတာ့ ေျပာမျပတတ္ပါ ။.
' ငါ ဘာျဖစ္လို႔ မ်ား ဒီအပင္ႀကီး ကုိ စိတ္ဝင္ စားေနပါလိမ့္ ဒီအပင္ကုိ ေတြ႔ လိုက္ရ တဲ့ အခ်ိန္ စိတ္ထဲမွာ တစ္မ်ဳိး ႀကီး ပဲ ၊ေအးေလ. ဒါေတြကုိသာေတြးေနရင္ ငါ႐ူးသြားႏုိင္တယ္ ၊ ဒီေတာ့ မေတြးတာပဲေကာင္းပါတယ္ ဒီည ေမာင္ဦးလာရင္ ဒီအပင္ႀကီး အေၾကာင္းကုိ ေမးၾကည့္ ရမယ္ ေမာင္ဦးကေတာ့ ဒီရြာခ်က္ျမဳပ္ဆုိေတာ့ . . . .သူသိႏုိင္တယ္'
'ေမာင္ဦး ေခၚလာတဲ့ ဆရာမေလး...... ႏွင္းရည္ကုိ လည္းျမင္ကတည္းက စိတ္ထဲမွာ တစ္မ်ဳိးႀကီး ပဲ သူကလည္း ဘာေၾကာင့္ငါ့ကုိ ေတြ႔ခ်င္ရတာလဲ. . . '
ဒါကုိေတာ့ ေမာင္ဦးလာမွပဲေမးၾကည့္ေတာ့မည္။
ဆက္ရန္ .. .
nice
Thank
We recommended this post here and here.
Nice post