Złapał prawie pustą butelkę w dłoniach, gdy siedział i opadł na kanapę. Po prostu nie mógł wypić wystarczająco dużo, by wyrwać ją z głowy. Jego świat wirował wokół niego. Gdybyś teraz zapytał go o jego imię, nie był pewien, czy mógłby ci powiedzieć. Ale ona ... pamiętał. Alkohol nie zrobił nic, by zmyć wspomnienia o niej i o nim. Człowiek próbował. I nie udało się.
Przez jego umysł przemknęły obrazy tego, jak to się stało. Jej krzyki, strzaskane szkło, krzyczące syreny ...
Zaciskając oczy na wspomnienie, patrzył na butelkę w dłoniach. W przerażającej truciźnie, która pomogła jej zabić. Ta myśl wystarczyła, żeby rzucić butelką o ścianę. Zobacz, jak roztrzaskuje się, tak jak jego życie, kiedy był na tyle trzeźwy, by zarejestrować, że jej nie ma.
Właśnie wtedy utopił się w swoim alkoholu. Musiał odrętwiać swoje emocje. Zapomnieć o jej istnieniu. I większość z nich, aby zapomnieć o jego istnieniu. Boże, nienawidził siebie. Tak bardzo ją kochał. I z jego powodu jej nie było. Wszystko z powodu trucizny, którą spożywał, która zastąpiła krew w jego żyłach. Trucizna, którą nadal witał w swoim ciele. To zakończyło jej życie i pracowało nad nim także. Zjedli go żywcem. Jednak nie tak bardzo jak jego wina. Żałował go, silniejszy od alkoholu, nie pozwalając mu zapomnieć o niej.
Boże, jaki to musi być widok jego córki. O mój Boże, jego córka! Miał jedno prawo? Gdzie ona była?
Starał się myśleć o ostatnim rozmowie z nią. Ostatni raz ją widział. Nie mógł sobie przypomnieć, że coś do niego mówi. On nigdy na nią nie odpowiedział. Albo jakakolwiek razy próbowała z nim rozmawiać po tym.
Mętnie pamiętał, jak próbowała wyjąć butelkę z rąk. Pamiętał jej łzy i ból na twarzy. Wtedy ich wtedy nie zrozumiał. Jak on na nią zareagował?
O Boże! Przerażony, przypomniał sobie, jak ją uderzył. Pamiętał, jak spadła, patrząc na niego szeroko otwartymi oczami i przerażeniem na twarzy.
Jak dawno to było? Gdzie ona była? Musiał ją znaleźć ...
Z trudem wstał, zanim upadł na ziemię. Jego myśli zachmurzyły się. Amy ... Musiał do niej dotrzeć ...
Próbował znowu stanąć. Zachwiał się, widząc, że poczerwieniał, zanim znów znalazł się na podłodze.
Upadł na swoją prawie pustą butelkę. Rozbił się pod nim. Leżał tam w kuflu piwa i własnej truciźnie. Powoli dryfował do nieprzytomności.
Amy ...
Na szczęście nigdy nie miał okazji pamiętać dnia, w którym stracił córkę.
Hello, as a member of @steemdunk you have received a free courtesy boost! Steemdunk is an automated curation platform that is easy to use and built for the community. Join us at https://steemdunk.xyz
Upvote this comment to support the bot and increase your future rewards!
Congratulations @marinaklimova! You received a personal award!
You can view your badges on your Steem Board and compare to others on the Steem Ranking
Vote for @Steemitboard as a witness to get one more award and increased upvotes!