Ik krabde op mijn hoofd,
vroeg mij af waarom uitgerekend deze nacht.
Omdat jij beter schrijft in bed, wanneer je niet op elk lullig detail let, bulderde Mars, zoals jij weet zijn al mijn zonen doodverklaard!
Cupido? Is Cupido uit de gratie, is hij dood?
Ik zei: op sterven na, tierde hij. Zeg, luister jij wel naar mij, bulderde de reus naast mijn bed die duidelijk op het oorlogspad was.
Het beeld van een mollige baby met lachwekkend kleine vleugeltjes verscheen voor mijn geestesoog.
Bléh Cupido. Wie gelooft nu dat een baby met zo'n bos haar een pijl kan afschieten? En waarom moest ik zijn kroost gaan redden?
Als de mensheid zo doorgaat is er straks geen Cupido meer over, bulderde Mars, vooruit aan de slag.
Met een smak belandde mijn telefoon naast mijn hoofd op het matras.
Zeg, doe eens voorzichtig, als jij hem stuk maakt valt er niets meer te schrijven, gromde ik.
Moet ik je bijlichten, vroeg hij poeslief, terwijl hij een bliksemschicht als een speer op mij richtte.
Hoe is het met Venus, vroeg ik, zijn boze blik negerend.
Goed, mompelde hij verrast.
Nou, dan is er niets aan de hand, tenslotte is zij de Godin van de Liefde en anders adopteer je toch gewoon de Griek Eros.
Ik greep mijn telefoon en trok de dekens over mijn hoofd. Ik was die oude dondergod niets verschuldigd, wat dacht hij wel niet!
Wanneer was de verandering van Cupido eigenlijk in gang gezet? Van een jonge man veranderde hij in een baby met overgewicht. Een baby die niet eens behoorlijk kon vliegen. Waren zijn vleugels kortgewiekt of alleen bedoeld om de schijn optehouden?
Waar zijn de pijl en boog, wilde ik van Mars weten, die nog steeds dreigend naast mijn bed stond.
Het is die vervloekte Valentijn die mijn zonen heeft verdreven met zijn ééndaags jaarlijks festijn. En als je het per se wilt weten... in zijn geopende hand verscheen een pijl en boog.
Die pijl en boog kwamen mij bekend voor. Automatisch strekte ik mijn hand uit.
Afblijven Diana! Als jij mijn zonen niet redt dan kun je vanaf nu de jacht wel vergeten.
Alsof er nog veel te jagen valt, bromde ik, de moderne mens kent wel 1001 regels waarom de jacht verboden is en is duidelijk vergeten waar het eten vandaan komt. Waarom denk jij dat ik schrijver werd?
Ik wacht, vooruit aan de slag!
Ach, hoe kon Cupido de Romeinse god ook weten dat alles waar hij voor staat op een dag verboden zou zijn?
Wie niet met zijn tijd meegaat wordt uit het geheugen gewist. De Cupido's hadden niet gemerkt dat hun pijlen niet langer effect hadden of zelfs een ongewenste werking. De kerk had Verlangen, Lust, Erotiek, Aantrekkingskracht en Genegenheid al eeuwen terug verboden en de regeringen wereldwijd hadden de rest gedaan en creativiteit de das omgedaan. Elk mens was een kloon van de ander. En Cupido? Hij hoorde tot het duivelsgebroed waar een gelovig mens bij uit de buurt moet blijven, althans als hij niet wil dat de hemelpoort gesloten blijft.
Wat schrijf je daar voor gekkigheid, bulderde Mars, de hemel is alleen voor het onsterfelijk ras, de Goden!
Wat jouw kinderen nodig hebben is een make-over, een upgrade want Lust verandert in obsessie, Verlangen in stalkend gedrag. Je weet wel van die ongewenste gasten die je slaapkamer binnendringen in het midden van de nacht. Geirriteerd keek ik naar de reus die het zich gemakkelijk had gemaakt en op mijn bed was gaan liggen.
Zeg!
Er is genoeg plaats voor twee, zoveel ruimte heb jij niet nodig.
Mijn bed kraakte vervaarlijk onder het gewicht van Mars.
Erotiek had zichzelf de das omgedaan en had niets meer met ware liefde te maken. Aantrekkingskracht net als Genegenheid konden daar over mee praten, zonder Liefde stelden zij geen van allen iets voor. De eerste werd niet toegestaan als gevolg van de vrouwenhandel en Genegenheid was alleen nog iets voor de ouderen en voor wie een huisdier had.
Zwijgend las de God op mijn bed, die in tegenstelling tot zijn kinderen regelmatig van zich liet horen, over mijn schouder mee.
Ik denk dat je gelijk hebt, zei hij, zonder Venus is er geen ware liefde mogelijk inclusief alles wat daarbij hoort.
Ik strekte mijn hand uit naar de pijl en boog die hij op mijn bed had achtergelaten. Op Liefde en Geluk, zei ik, toen ik mijn pijl richtte.
Bliksemflitsen schoten door de lucht.
Diaaaana! Donderde het.
Ik glimlachte. Het was een schot in de roos. Het beloofde een mooie dag te worden.
Photo: pixabay.com / Canva
19-2-2024
