ENG
Hello friends! Today is the 10th of November. The anniversary of the death of our Great Leader Mustafa Kemal Atatürk. Unfortunately, for many of us, if not for everyone, today is a day when we remember our pain and sadness again. On this day of remembrance, remembering what our ancestor did for us leads me to two extreme feelings. The first one is to remember that he is no more, that he has passed away from this world and to despair. The other is to find strength in myself, believing that there is a way to get rid of the despair I am in, by thinking that he made moves that could lead us to today with the struggle he fought without losing his resilience in a period when the desperation was at its peak. Indeed, today is a day that fills me with hope. I do not come to these thoughts alone. On this great day of remembrance, what gives me hope is what other people are doing today. I am excited to see people who still have hope. I am very grateful to those who have made this possible. On this special day, I wanted to share a post with a photo of Atatürk.
The place I am going to talk about today is from Alacati again. I'm going to talk about a restaurant. To be honest, I didn't take enough photographs while I was in this restaurant because I was hungry when I went there. Now, I think I am older, because I am not the same when I am hungry. Until a few years ago, when I had no problem with hunger, when I was hungry for long hours and never thought about it, now, when I am hungry, I find it difficult to think about other things. I was very hungry when we went to a restaurant called Yusuf Usta home-cooked food in Alaçatı.
Although it was late, it was early for us. Because we had slept late and woke up late, so we chose soup, which is a miraculous meal that can replace both breakfast and dinner. I prefer ezogelin or lentil soup. I don't like trotters and tripe soups. My friends always insist on this. I cannot understand the reason for this insistence, because these soups were not invented by my friends and they do not get a share from every head and trotter soup sold. I've had it in famous places where they say, "You can't drink it everywhere, you should have it here." More precisely, I couldn't drink more than a spoonful. I don't like these soups. I like lentils.
I had Ezogelin soup here too. Of course, my friend who had kelle Paça soup insisted me again. But my attitude is clear. I like the soup here. I can vouch for their Ezogelin soup. I've already had it once before when I went with my girlfriend. I know the subject. My friend also liked the Kelle Paça soup, even fell in love with it. She was torn between ordering a second one or not. She didn't. Because there had to be room for beer.
Yusuf Usta is located near the entrance of Alaçatı Bazaar. In front of and next to the establishment, there are places available for car parking even at busy times. The food is also very good. It is hard to find such a place in Alaçatı. In general, there is a food scale that appeals to different cultures. If you, like me, are looking for clean and reliable places where you can eat the food you know, I recommend Yusuf Usta. How do I know that it is clean and reliable? I have seen and tasted it.
As I end my post, again, I respectfully commemorate the Great Leader Mustafa Kemal Atatürk...
TR
Merhaba arkadaşlar! Bugün 10 Kasım. Ulu Önderimiz Mustafa Kemal Atatürk’ün ölüm yıl dönümü. Ne yazık ki herkes için olmasa da, birçoğumuz için bugün acımızı, üzüntümüzü tekrar hatırladığımız bir gün. Bu anma gününde, Atamızın bizim için yaptıklarını tekrar hatırlamak beni iki uç duyguya sürüklüyor. Bunlardan birincisi, artık olmadığını, bu dünyadan göçüp gittiğini hatırlayıp, umutsuzluğa gark olmak. Diğeri ise yaptıklarını, içerisinde bulunduğu, çaresizliklerin hat safhada olduğu bir dönemde, dirayetini kaybetmeden, verdiği mücadele ile bugünlere gelmemize vesile olabilecek hamleler yaptığını düşünerek, içerisinde bulunduğum çaresizliklerden kurtulmanın bir yolunun olduğuna inanıp, kendimde kuvvet bulmak. Doğrusu bugün, benim içimin umutla dolduğu bir gün. Bu düşüncelere tek başıma varıyor değilim. Bu, büyük anma gününde, beni umutlandıran, diğer insanların bugün yaptıkları. Hala umut vaadeden insanları görmek beni heyacanlandırıyor. Bunu sağlayanlara, çok teşekkür ederim. Ben de bu özel günde, içerisinde Atatürk’ün fotoğrafının da olduğu bir paylaşımda bulunmak istedim.
Bugün anlatacağım yer, gene Alaçatı’dan. Bir lokantadan bahsedeceğim. Doğrusu, bu lokantadayken yeteri kadar fotoğraflama yapamadım. Çünkü gittiğimde karnım açtı. Artık, sanırım yaşlandım. Çünkü açken, aynı ben olamıyorum. Daha birkaç yıl öncesine kadar, açlıkla ilgili bir sorunum yokken, uzun saatler boyunca aç kalıp, bu durumu hiç aklıma getirmezken, şimdi, aç olduğumda, başka şeyler düşünmekte zorlanıyorum. Alaçatıdaki Yusuf Usta Ev Yemekleri isimli lokantaya gittiğimizde de çok açtım.
Saat geç olmasına rağmen, bizim için erkendi. Çünkü geç uyuyup, geç uyanmıştık. Onun için hem kahvaltı hem de akşam yemeği yerine geçecek mucizevi bir yemek olan çorbayı seçtik. Ben çorba olarak, ezogelin veya mercimek tercih ediyorum. Kelle paça ve işkembe çorbalarını sevmiyorum. Arkadaşlarım bu konuda hep ısrarcı oluyorlar. Ben bu ısrarın sebebini anlayamıyorum. Çünkü bu çorbalar benim arkadaşlarım tarafından icat edilmiş ve satılan her kelle paça çorbasından pay alıyor değiller. Daha önce, muhtemelen benim gibi olanların da sık sık karşılaştığı gibi, "Her yerde içilmez zaten, sen bir de burada iç" dedikleri meşhur yerlerde de içtim. Daha doğrusu bir kaşıktan sonrasını içemedim. Ben bu çorbaları sevmiyorum. Mercimek seviyorum.
Burada da Ezogelin çorbası içtim. Tabii ki Kelle Paça çorbası içen arkadaşım, bu konuda, gene bana ısrar etti. Fakat tavrım net. Ben buradaki çorbayı sevdim. Ezogelin çorbalarına kefilim. Zaten daha önce bir kez de kız arkadaşımla gittiğimizde içmiştim. Konuya hakimim. Arkadaşım da Kelle paça çorbasını beğendi. Hatta aşık oldu. İkinciyi söylemekle söylememek arasında kaldı. Söylemedi. Çünkü biraya yer kalması gerekiyordu.
Yusuf Usta, Alaçatı Çarşı’nın girişine yakın bir yerde. İşletmenin önünde ve yanında, yoğun zamanlarda bile araç park etmek için müsait yerler oluyor. Yemekleri de çok güzel. Alaçatı’da böyle bir yer bulmak zor. Genelde farklı kültürlere hitap eden bir yemek skalası var. Siz de benim gibi, gittiğiniz yerlerde, bildiğiniz yemeklerin yapıldığı, üstelik temiz ve güvenilir yerler arıyorsanız, Yusuf Usta’yı tavsiye ederim. Temiz ve Güvenilir olduğunu nereden mi biliyorum? Gördüm ve tattım.
Paylaşımıma son verirken, tekrar, Ulu Önder Mustafa Kemal Atatürk’ü saygıyla anıyorum…
For the best experience view this post on Liketu
Öyle haldeyiz ki keşke şu zaman da önderimiz yanımızda olabilse. Bizim ve gençlerin tek yapacağı Atamızın izinden gitmek.
Ben de arkadaşıma geçen ezogelin çorbasından bahsediyordum. En sevdiğim çorbalar arasında. Özellikle güzel bir yerde yersem bir tabak daha alıyorum. Alacatı gibi bir yerde böylesine güzel ev yemekleri satan bir yer bulmak marifet. 😇
Kesinlikle. Yapabileceğimiz tek şey bu. 👍
@tipu curate
Upvoted 👌 (Mana: 22/32) Liquid rewards.
Thats wall looks cool
Yes it is. Thank you
Kelle paçayı ben de sevmezdim. Güzel yapılan birkaç yerde denedikten sonra sevmeye başladım. Çok şifalı olduğu için çabuk vazgeçmek istemedim 🙂
Ben bir türlü sevemedim. Oradan gelenleri başka yerden alıyorumdur umarım. 😂
Afiyet olsun efendim. Bence aç olduğunu fark etmenin yaşınla alakası yok. 🙃 Sadece dile getirmiyordun. 😅
Teşekkür ederim. 😂😂Evet olabilir. 😂