Hello everyone. How are you? The days are a bit hectic these days. I don't know if it's because the days are getting shorter or because the sun sets early in the east, but the day ends so quickly.🥲 🌌What are your thoughts on this? How are your days going?⌛ Today, I'd like to show you the Syriac Girls' School in the Sur district of Diyarbakır and tell you about a special exhibition on display there.🏫 We actually found this place by chance. Because there's a Virgin Mary Church on this street, and we came to visit it.⛪However, we couldn't enter the church because there was an entrance fee and we didn't have any cash on us. In fact, we noticed this beautiful building while looking for an ATM to enter the church. 😊🏛️ When we entered, two women (I think they were the staff who manage and run the place) were having breakfast. While my wife and I were wondering if we had come to the wrong place, one of the women called out: "Welcome, let me help you."💬 We asked if this building was open to visitors and what its purpose was. The woman in the red dress said that it was open to visitors, that the entrance was free, and that it had previously been a girls' school. She also mentioned that it was currently hosting a special series. The hospitable women invited us to breakfast and said we could drink tea from the big pot next to it.☕🫖We declined his kind offer and started exploring the surroundings.
The building’s structure reflected typical Diyarbakır architecture with its stonework. With its black basalt stones, large courtyard, arched structures and elegant decorations, it was in harmony with the texture of the old city.🪨 First, we went downstairs, to the area where the exhibition was located. While we were examining the works here, another woman came to us and gave information about the building and the exhibition. According to the woman, this place was built by the Assyrian community for the education of girls.🎓🏫🧑🏻🎓This school, where girls were educated in the past, today opens its doors to art and culture. In this respect, it has become a building that has a very special place in terms of both cultural and social history. The restored building is currently used as a culture and arts center.🎨🎭An exhibition called Loyalty to Gabriel was held here in recent years. This exhibition is dedicated to French archaeologist Albert Louis Gabriel. Gabriel visited Diyarbakır in the 1930s and examined the city's walls, mosques, inns, and houses, immortalizing these structures with countless drawings and photographs. The exhibition's purpose is to celebrate Gabriel's deep love for Diyarbakır and his significant contributions to preserving the city's historical heritage. In the 1930s, when the municipality at the time planned to demolish sections of the Diyarbakır walls, Gabriel opposed the plan. He made a concerted effort to convey the walls' historical, aesthetic, and cultural values, and to raise public awareness. Thanks to his persistent letters, reports, and published studies, both local administrators and the academic community of the time recognized the walls' value, halting the demolition and preserving them to this day. Therefore, the "Tribute to Gabriel" exhibition was not merely an art or history event; it was actually an expression of gratitude and awareness. 🙏🏻The exhibition featured artifacts, personal items, paintings, and photographs depicting this archaeologist's contributions to Diyarbakır.🧑🏻🎨The exhibition aimed to celebrate both cultural diversity and Diyarbakır's multilingual, multi-religious history. This exhibition paid tribute to Diyarbakır's heritage.
After leaving the exhibition hall, we learned that we could easily explore the other areas. We climbed the rather steep stone stairs. There were 3-4 rooms here, I think a few were used as storage, and one seemed to be used for accommodation. The middle section was like an open-air balcony. The wooden swing in the middle added color to the atmosphere. From here, we could see the church we hadn't visited yet. There were actively used stone houses around, and because everything was so crowded, the view was cramped. 🏛️🏛️ After exploring this area, we went downstairs and took a look at the other rooms and areas. Besides the exhibition hall, there wasn't much to see in the other rooms; the other areas were mostly used for staff items and storage. So, I'd say it was a fairly small building.▪️▫️
After exploring everything, as we headed towards the exit, a yellow board on the left displayed some information about the building. According to the board, this building belonged to the Virgin Mary Syriac Church located just ahead. This meant that the church's history dates back to the 4th century AD, when it was first opened for worship. Having fallen into disuse over time, the church was restored by the Diyarbakır Branch of DİTAV in 2023 and reopened as a cultural center. What particularly caught my attention was the peacock relief above the entrance. When I asked one of the women there if the peacock had any significance and its significance to the building, she shared some interesting information. She explained that the peacock symbol holds a significant place in Christianity and Mesopotamia. She explained that its meaning at the Syriac Girls' School is "a symbol of God's beauty, wisdom, and immortal spirit, protecting and blessing those who enter."
After listening to this story, we headed to the museum next door. I plan to share a nice post about it as well. I hope this break isn't too long. Thanks for reading, and goodbye.🌼
OKULDAN SANATA; SÜRYANİ KIZLAR MEKTEBİNDE GABRİEL'E VEFA
TR
Herkese merhaba dostlar. Nasılsınız. Bu ara günler biraz yoğun geçiyor günler kısaldığı için mi yoksa doğuda güneş erken battığı için mi bilmiyorum ancak gün çok çabuk bitiyor.🥲 🌌Bu konuda siz ne düşünüyorsunuz sizin günleriniz nasıl geçiyor.⌛ Bugün sizi Diyarbakır'ın Sur ilçesinde bulunan Süryani Kızlar Mektebini göstermek ve burada sergilenen özel bir sergiden bahsetmek istiyorum.🏫 Biz burayı aslında biraz tesadüf eseri bulduk sayılır. Çünkü bu sokakta Meryem Ana kilisesi vardı ve biz o kiliseyi ziyaret etmek için gelmiştik.⛪ Ancak girişler ücretli olduğu için ve üzerimizde nakit para olmadığı için kiliseye giremedik hatta kiliseye girebilmek için etrafta ATM arıyorduk ki bu güzel yapıyı fark ettik. 😊🏛️ Biz içeri girdiğimizde iki tane kadın (ki bu kadınların burayı yönlendiren çekip çeviren personel olduğunu düşünüyorum) kahvaltı yapıyordu. Eşimle acaba yanlış bir yere mi geldik diye düşünürken kadınlardan birisi bize "hoş geldiniz buyurun yardımcı olayım" diye seslendi.💬 Biz de bu yapının ziyarete açık olup olmadığını ve yapılış amacını sorduk. Kırmızı giysili olan kadın buranın ziyareti açık olduğunu girişlerin ücretsiz olduğunu ve buranın daha önceden kızlar mektebi olarak kullanıldığını söyledi. Ve şu anda da özel bir seriye ev sahipliği yaptığından bahsetti. Misafirperver kadınlar bizi kahvaltıya davet edip kenarda duran büyük demlikten çay alabileceğimizi söyledi.☕🫖 Bu nazik teklifini geri çevirip etrafı keşfetmeye başladık.
Binanın yapısı taş işçiliği ile tipik Diyarbakır mimarisini yansıtıyordu. Siyah bazal taşlar geniş avlu, kemerli yapılar ve zarif süslemeleri ile eskişehir dokusuna uyum içindeydi.🪨 Biz öncelikle sevginin olduğu alt alana indik. Buradaki eserleri incelerken diğer kadın yanımıza geldi ve bizi yapı ile ilgili, sergi ile ilgili bilgi verdi. Kadının söylediğine göre burası Süryani toplumu tarafından kız çocuklarının eğitimi amacıyla inşa edilmiş.🎓🏫🧑🏻🎓Eskiden kız çocuklarının eğitim gördüğü bu mektep bugün kapılarını sanat ve kültüre açmış. Bu yönüyle hem kültürel hem de sosyal tarih açısından oldukça özel bir yere sahip yapı haline gelmiş. Günümüzde bina restore edilip kültür ve sanat merkezi olarak kullanılıyor.🎨🎭Son yıllarda burada Gabriel'e Vefa adlı sergi düzenlenmekteymiş. Bu sergide Fransız Arkeolog Albert Louis Gabriel'e adanmıştır. Gabriel, 1930'lu yıllarda Diyarbakır'a gelerek şehrin surlarını, camilerini, hanlarını ve evlerini incelemiş sayısız çizim ve fotoğrafla bu yapıları ölümsüzleştirmiş. Bu serginin amacı ise Gabriel'in Diyarbakır'a olan derin sevgisi ve şehrin tarihi mirasını koruma konusundaki büyük katkılarıymış. 1930'lu yıllarda dönemin belediyesi Diyarbakır surlarının bazı kısımlarına yıkmayı planladığında Gabriel buna karşı çıkmış. Surların tarihi, estetik ve kültürel değerlerini anlatmak için büyük bir çaba göstermiş ve insanlarda da toplum bilinci uyandırmış. Onun ısrarlı mektupları raporları ve yayınladığı çalışmalar sayesinde hem yerel yöneticiler hem de dönemin akademik çevreleri surların kıymetini fark etmiş böylece yıkım durdurulmuş ve surları korunarak bugüne kadar gelebilmiş. Bu nedenle Gabriel'e Vefa sergisi sadece bir sanat ya da tarih etkinliği değil aslında bir teşekkür ve farkındalık ifadesi taşıyordu. 🙏🏻Sergide bu arkeologun eserleri, kişisel eşyaları, resimleri ve Diyarbakır'a katkısını anlatan fotoğrafları yer alıyordu.🧑🏻🎨Sergi hem kültürel çeşitliliği hem de Diyarbakır'ın çok dilli, çok inançlı geçmişini hatırlat amacı taşıyormuş. Bu sergi Diyarbakır'daki Süryani mirasına saygı duruşu niteliğindeydi.
Sergi odasından çıktıktan sonra diğer alanları da rahatlıkla gezebileceğimizi öğrendik. Oldukça dik taş merdivenlerden üst kata çıktık. Burada 3-4 tane oda vardı odalardan birkaçı sanırım depo olarak kullanılıyor bir taneside konaklama amacıyla kullanılıyor gibiydi. Orta kısım ise üstü açık bir balkon gibiydi. Yine tam orta yerde ahşap bir salıncak ortama renk katıyordu. Buradan henüz gidemediğimiz kilise görünüyordu. Etrafta aktif olarak kullanılan taş evler vardı ve her şey çok iç içe olduğu için basık bir manzara görüntüsü vardı. 🏛️🏛️ Bu alanı da keşfettikten sonra aşağı inip diğer odalara ve alanlara göz gezdirdik. Sergi odası haricinde diğer odalarda pek görecek bir şey yoktu diğer alanlar daha çok personele eşyalar ve depolama alanı olarak kullanılıyordu. Bu yüzden oldukça küçük bir yapı olduğunu söyleyebilirim.
Her yeri gezdikten sonra çıkış kapısına doğru giderken sol tarafta sarı bir panoda bina ile ilgili ufak bilgiler vardı. Panoda yazdığına göre bu binanın geçmişi az ilerideki Meryem Ana Süryani Kilisesine aitmiş. Yani kilisenin ibadete açıldığı milattan sonra 4 yüzyıllara kadar uzanıyormuş. Zaman içinde hayli güçlere kullanamaz hale gelmiş ve 2023 yılında DİTAV Diyarbakır şubesi tarafından restore edilerek kültür evi olarak işletilmeye başlanmış. Benim asıl dikkatimi çeken ise giriş kapısının üst kısmında bir tavus kuşu kabartması olmuştu. Buradaki kadınlardan birine bir tavus kuşunun anlamı olup olmadığını ve bu bina için önemini sorduğumda ilginç şeyler anlattı. Tavus kuşu sembolü hristiyanlık ve mezopotamya'da oldukça önemli bir yere sahip olduğunu söyledi. Süryani Kızlar Mektebindeki anlamı ise "tanrının güzelliği, bilgeliği ve ölümsüz ruhun simgesi olarak içeri girenleri koruyan ve kutsayan bir sembol" olduğunu anlattı.
Bu hikayeyi dinledikten sonra ilerideki müzeye doğru yola çıktık. Orası ile ilgili de güzel bir paylaşım yapmayı düşünüyorum. Umarım bu ara çok uzun olmaz. Bu kadar için teşekkürler hoşça kalın.🌼
The place it so beautiful
You can check out this post and your own profile on the map. Be part of the Worldmappin Community and join our Discord Channel to get in touch with other travelers, ask questions or just be updated on our latest features.
Hiya, @glecerioberto here, just swinging by to let you know that this post made it into our Honorable Mentions in Travel Digest #2720.
Your post has been manually curated by the @worldmappin team. If you like what we're doing, please drop by to check out all the rest of today's great posts and consider supporting other authors like yourself and us so we can keep the project going!
Become part of our travel community: