အရာရာသည္ ေျပာင္းလဲေနႀကသည္။
သူ႔မွာေတာ့ လ်င္ျမန္စြာျခင္း ေႏွးေကြးျခင္းမရွိေသာ္လည္း ငါ့အတြက္ေတာ့ ျပကြက္ေတြကို အျမန္ရစ္ေနသလို လ်င္ျမန္စြာ ေျပာင္းလဲေနႀကသည္။ သိပၸံကိုလည္းအနည္းငယ္ ဟိုတစ္စ ဒီတစ္ဖတ္မိေတာ့ အတိတ္က အ၇ိပ္ေတြကို မွန္းဆပံုေဖာ္ၾကည့္မိသသည္။
သမိုင္းကို ဟိုတစ္စ ဒီတစ္စ ျမည္းစမ္းဖူးေတာ့ သမိုင္းတင္ႏိုင္တဲ့ေခတ္ကာလက အရာေတြကို မွန္းဆစရာမလိုဘဲ အတိတ္ကိုျပန္ျမင္ရျပန္သည္။ အတိတ္နဲ႕ ပစၥဳပၸါန္ ကို အလီလီ အလာလာ လူးလားေခါက္တုန္႕ျပန္မိရင္း တစ္ခါတစ္ခါ အနာဂတ္ထိ ခရီးကၽြံမိျပန္သည္။ ျဖစ္တည္ခဲ့ျခင္းတိုင္းကို ျမင္မိေတာ့ ဆႏၵသည္အရာရာကို လိုလားမိေနသည္။ ျဖစ္တည္ခဲ့ျခင္းတိုင္းရဲ႕ ေျပာင္းလဲမႈ အဆင့္တိုင္းကို မပ်က္မယြင္းသိမ္းဆည္းထားခ်င္မိလာသည္။ ငါဟာ အဖိုး ရဲ႕ျဖစ္ျခင္းအဖြားရဲ႕အေဖရဲ႕ျဖစ္ျခင္း အေမရဲ႕ျဖစ္ျခင္း စသျဖင့္ ေလာကမွာ ငါသိဖူးေသာ ရွိျခင္းျဖစ္ျခင္းမ်ားသာမက ငါမသိေသာရွိျခင္း ျဖစ္ျခင္း မ်ားကိုပါ ငါဆုပ္ကိုင္ေထြးပိုက္သိမ္းဆည္းထားခ်င္ေနမိသည္။
ငါသည္ အရာရာ ကို ေထြးပိုက္ေပြ႕ဖက္သိမ္းစည္းထားျခင္းမိသည္။ သို႕ေသာ္ ငါေထြးပိုက္မိသည္က ငါေထြးပိုက္ခ်င္သည္မ်ားမဟုတ္ဘဲ ေထြးပိုက္ခ်င္ေသာ င့ါ ဆႏၵမ်ားသက္သက္သာ။
သို႕မဟုတ္ ငါ ေထြးပိုက္မိသည္က အရိပ္မ်ားသက္သက္ သို႕မဟုတ္ ငါဘာကိုမွ အမိအရ မဆုပ္ကိုင္မေထြးပိုက္နိုင္ခဲ႕။ ေနာက္ဆံုး ႏွေျမာတသစြာ သိခဲ႕ဖူးတယ္ဟု ႀကည့္ေနယံုေလးသက္သက္သာ ။ ဒါလည္း ခနေလး ပါပဲ။ တကယ္ေတာ့ ငါ့ကိုယ္ငါပင္ အမိအရဖမ္းဆုပ္ျခင္းငွာ ငါမစြမ္းႏိုင္ခဲ့ပဲေလ။
Kyaw Thu Ra
MSU - 056
Nice post
Good bro
Posted using Partiko Android