ကိုဟင္ရဲ႕ ျခံဳတိုးၿပီး ေသာင္ခုံေပၚသြားခဲ့ရတဲ့ အရသာ ေျပာျပေတာ့
ကြၽန္ေတာ့ အေတြ႔အၾကံဳေလး သြားသတိရမိပါတယ္။
ကြၽန္ေတာ္လည္း အစိုးရဝန္ထမ္းဘဝ ေသာင္ရင္းျမစ္တစ္ေလွ်ာက္
စစ္ေၾကာင္းႏွင့္အတူ ခရီးသြားျဖစ္တုန္းကေတာ့ ဗိုက္က
မအီမသာ ျဖစ္လာတာနဲ႔ အႀကီးသြားဖို႔ ၾကံရပါတယ္။
စစ္ျဖစ္ေနစဥ္ဆိုေတာ့ လမ္းမွာ ျခံဳလည္း မတိုးရဲေတာ့
စစ္သားေတြ မိုင္း႐ွင္းေပးထားတဲ့ လူျမင္ကြင္းမွာပဲ ပုဆိုးျခံဳၿပီး
သြားခဲ့ရတယ္ဗ်။ ႐ွက္ေသြးျဖာတဲ့ မ်က္ႏွာေလးငံု႔လို႔သာေပါဗ်ာ😁
လြမ္းေမာဖြယ္ေကာင္းေသာ မႏၱေလးညကေတာ့ျဖင့္ အပိုင္း
ဘယ္ေလာက္မွ ေရာက္မယ္ မသိဘူးေနာ္။
You are viewing a single comment's thread from:
အဲဒီဒုကၡက တကယ္ကို မေသးပါဘူး။ အဲဒီလို ကိစၥမ်ိဳးေတြ စကၤပူမွာလည္း ၾကံဳခဲ့ဖူးတယ္။ ေနာက္ပိုင္း ၾကံဳလို႔ရွိရင္ "ကၽြန္ေတာေျပာေသာ စကၤပူ " အခန္းဆက္မွာ ေဖၚျပေပးပါ့မယ္။ ေလာေလာဆယ္ေတာ့ မႏၲေလး ေရာက္ေနပါၿပီ။ သိပ္မလိုေတာ့ပါဘူး။