မဂၤလာပါ..
အားလုံး ျပဳံးေပ်ာ္႐ႊင္နိူင္ၾကပါေစလို႔
ဆုမြန္ေခြၽလိုက္ပါတ္ခင္ဗ်။
•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
(တစ္)
တစ္တစ္ခြခြ တဖြဖြေျပာသြားတဲ့ နင္ငါ့ကို ခါးခါးသီးသီး မုန္းတဲ့အေၾကာင္းေတြဟာ ငါ့အသိဥာဏ္ထဲမွာ "တစ္တလီတစ္"လို႔ေအာ္ဆိုခဲ့ဖူးတဲ့ ေက်ာင္းစာလို ခုထက္ထိထင္က်န္ေနဆဲပါပဲ။တစ္သက္မွာ တစ္ႀကိမ္တခါ ပြင့္လာခဲ့တဲ့ ငါ့ရင္ထဲက ရွားပါးအခ်စ္ပန္းကေလးကို နင္မို႔လို႔ အပ်င္းေျဖသလို နင္းေခ်ရက္တယ္။နင္မုန္းတဲ့ညက ငါ့အိမ္အမိုးမွာ တစ္ေတတူးထိုးသံေတြ ၾကားခဲ့ရတယ္။
(နွစ္) " "နွစ္လႊာေပါင္းမွ တစ္႐ြက္ျဖစ္တဲ့ စြယ္ေတာ္႐ြက္ကေလးလို ထာဝရမခြဲပါရေစနဲ႔ေနာ္" " ဆိုၿပီး ဟိုအရင္က နင္ေျပာခဲ့ဖူးတဲ့ စကားေလးကိုေတာ့ ေမ့ၿပီေပါ့။ေအးေပါ့ေလ..ငါ့ဘက္က နွစ္နွစ္ကာကာ အရူးအမူးခ်စ္ခဲ့မိသူဆိုေတာ့လဲ နွစ္နဲ႔နွစ္နဲ႔ေပါင္း(ငါး)ရရမယ္လို႔ နင္ေျပာခဲ့တာကိုေတာင္ မ်က္စိမွိတ္ေခါင္းညိမ့္ၿပီး မင္းကိုျပဳံးေပ်ာ္ေစခဲ့ပါတယ္။
သိထားဖို႔က နင့္အေပၚထားတဲ့ ငါ့ခ်စ္ျခင္းေတြဟာ နွစ္ခ်ိဳ႕ေလေလ တန္ဖိုးႀကီးေလေလျဖစ္တဲ့
ဝိုင္အရက္လိုပါပဲ။
(သုံး) အသုံးအျဖဳံးေတြကိုေလ်ာ့ၿပီး နင္နဲ႔ဘဝတည္ေဆာက္ဖို႔ ငါစိတ္ကူးခဲ့ပါတယ္။ေခြၽတာတဲ့အေနနဲ႔ တခါသုံး ဘရိတ္ဓားကို အခါခါျပန္သုံးတာမ်ိဳးတို႔၊ သုံးမိုင္ေလာက္ေဝတဲ့ခရီးကို ကိုးေျခာက္ကိုးသုံး ကိုယ့္ဟာကို ေျခလ်င္ေလ်ာက္တာမ်ိဳးတို႔ေပါ့။
ငါအၿမဲထိုးတတ္တဲ့ သုံးလုံးထီကိုေတာင္ နင္နဲ႔ခ်စ္ခဲ့တဲ့တေလ်ာက္ ျဖတ္ခဲ့တာၾကည့္ပါေတာ့။
(ေလး)ေလးေလးနက္နက္ ငါ့ဘက္ကရွိခဲ့ေပမဲ့
နင္ကေတာ့ ငါ့ကို" "ေဆာင္ရင္ေလး ပစ္ရင္ အေ၀းေရာက္ ေရစိမ္ေသာက္ ေသးေပါက္"တဲ့ မင္းရဲ႕အေဆာင္ဓာတ္လုံးေလာက္ေတာင္ အေလးမထားပဲ ကေလးကလား သေဘာထားခဲ့တာ ငါသိပါတယ္။အခုေတာ့ "ဗူးေလးရာ ဖရုံဆင့္"ဆိုသလို နင္မရွိတဲ့ကမာၻမွာ အလြမ္းေတြကို ထမ္းပိုးကာ ေလးသထက္ေလးခဲ့ရပါၿပီ။
(ငါး) "ငါးမရ ေရခ်ိဳးျပန္" ဆိုတဲ့စိတ္လဲမရွိခဲ့လို႔
ခ်ိန္းေတြ႕ၾကတုန္းက က်က်န္ခဲ့တဲ့ နင္ရဲ႕လက္ပတ္နာရီေလးကို ပိုကာဝိုင္းမွာမသုံးပဲ နင္တို႔နဲ႔ငါးအိမ္ေက်ာ္က နင့္သူငယ္ခ်င္း မယ္လွ ကေနတဆင့္ ငါျပန္ေပးခဲ့တယ္ေလ။လြတ္ေသာငါးလဲ မႀကီးေတာ့ပါဘူးေလ..မင္းမွ ငါ့ဆီမေပ်ာ္နိူင္တာပဲ။
(ေျခာက္)ေျခာက္ကပ္ကပ္ရယ္သံေတြနဲ႔ ငါ့အလြမ္းေတြကို နင္ျပက္ရယ္ျပဳရက္တယ္ေနာ္။ငါ့မွာေတာ့ နင္နဲ႔ျပန္လည္နီးစပ္ဖို႔အေရး သရဲေျခာက္မွာေတာင္ ေတြးမေၾကာက္ပဲ ညေနေျခာက္နာရီတိုင္း ႐ြာအေနာက္ဘက္က သစ္ေျခာက္ပင္ႀကီးေအာက္မွာ ထိုင္ထအခါေျခာက္ဆယ္ လုပ္ရမယ္ဆိုတဲ့ ေဗဒင္ဆရာရဲ႕ယၾတာအတိုင္း ညေနတိုင္းသြားခဲ့ပါတယ္။
(ခုနွစ္) "ခုနွစ္စဥ္ၾကယ္ေျပာင္ အမွီးရယ္ေထာင္ လူပ်ိဳေမာင္ေမာင္ ေရာက္မဲ့အခ်ိန္ပဲ" ဆိုတဲ့ ေရွးကဗ်ာေလးကို ဆိုရင္း ငါအလာကို ခ်ိန္းဆိုရာက ေမွ်ာ္ေနတတ္ရွာသူေလးေရ..အခုေဟာဟိုမွာ...မိုးေပၚက ခုနွစ္စဥ္ၾကယ္ႀကီး အမွီးေထာင္ေနတာကို
ၾကည့္လွည့္ပါဦးလားးးလို႔ ခုနွစ္သံခ်ီၿပီး အရူးတစ္ေယာက္လို႔ ထထေအာ္ဟစ္လိုက္ခ်င္ေပမယ့္ အဘႀကိမ္လုံးကိုေၾကာက္လို႔ မ်ိဳသိပ္ခဲ့ရတဲ့ညေတြလဲ မနဲပါဘူးကြယ္။
(ရွစ္) " "ရွစ္ ရွစ္..ရွစ္ ရွစ္" "ဆိုၿပီး အသံၾကားလို႔ လမ္းေလ်ာက္လာရင္း ေခါင္းေမာ့လွမ္းၾကည့္ေတာ့ နင္ဝယ္စားေနက် စကားမေျပာတတ္ရွာတဲ့ မုန္႔႔ျပားသလက္သယ္ မစိန္မက သူ႔ကို မုန္႔ဖို႔အေႂကြး ရွစ္က်ပ္ေပးဖို႔ က်န္ေသးေၾကာင္း လက္ဟန္ေျခဟန္နဲ႔ ေတာင္းေနလို႔ ငါ့ပုဆိုး ခါးပုံစၾကားက ထန္းေရဖိုးေလးထုတ္ေပးလိုက္ရေသးတယ္ေလ။ရွိမဲ့စု ထန္းေရဖိုးေလးပါသြားလို႔ စိတ္ညစ္ညစ္နဲ႔ ဥရွစ္ပင္ေအာက္ဝင္ထိုင္ၿပီး ငိုင္ေနတုန္း "ဖုန္း"ခနဲ ေႂကြက်လာတဲ့ ဥရွစ္သီးႀကီးေလ...ငါ့ေခါင္းနဲ႔ သီသီကေလးလြတ္တယ္။ဘုရားးဘုရား ငါကံနိမ့္ေနပါလားးး။
(ကိုး) ကိုးနဝင္းေၾက အႏၱရယ္ကင္းေအာင္ ႐ြာထိပ္ကဘုရားမွာ မနက္ကိုးနာရီတိုင္း ဂုဏ္ေတာ္ကိုးပါးကို တစ္ရက္ ကိုးေခါက္ ကိုးရက္တိတိ ငါသြား႐ြတ္ရမယ္။တစ္ရက္မွာ ႐ြာဦးေက်ာင္းက ကပၸိယႀကီးဦးေနွာင္းက ငါ့အေျခအေနကို ရိပ္စားမိၿပီး " " ဟေကာင္ရ..အခ်စ္ဆိုတာ ကိုးကြယ္စရာ မဟုတ္ဘူးကြ..အခ်စ္ကို ကိုးစားခဲ့ၾကလို႔ အဆိုးအမ်ားနဲ႔ဇတ္သိမ္းသြားၾကတဲ့သူေတြအေၾကာင္းကို ရာဇဝင္အကိုးအကားနဲ႔ မင္းကို ေသေသခ်ာခ်ာ ေျပာျပခ်င္ေပမယ့္..ငါအခုေတာ့ အခ်ိန္မရေသးဘူးး (နင္တို႔ဘႀကီး)ဦးျပဴးအသက္ ကိုးဆယ္ေမြးေနအတြက္ စီစဥ္ရဦးမယ္ "ဆိုၿပီး အေလာတႀကီး သုတ္ေျခတင္ကာ ႐ြာဝိုင္းထဲဝင္သြားလို႔ ငါ့မွာဆတ္တငင့္ငင့္က်န္ခဲ့ရတယ္။အင္းး မနက္ျဖန္ေတာ့ ေဝယ်ာဝတ္စသြားလုပ္ရင္း(ဝါးတီးဆြဲရင္း)မျမင္တာၾကာပီျဖစ္တဲ့ နင့္မ်က္နွာေလးကို ကိုးကိုးစားစား ၾကည့္ရခ်ည္ေသးရဲ႕ ဆိုတဲ့အေတြးနဲ႔
ငါေပ်ာ္သြားတယ္။
(တစ္ဆယ္)ဆယ္ခါ့တစ္ခါ အၾကည့္ခ်င္းဆုံလာေလတဲ့ နင့္မ်က္ဝန္းေတြထဲမွာ အစိမ္းေရာင္အရိပ္အေငြ႕ေလးေတြ က်ဲပါးသြားတာ ျမင္မိလို႔ ေျခမကိုင္မိ လက္မကုိင္မိ ျဖစ္ရတယ္ဟာ..၊ နင္..နင္ငါ့အေပၚ အရင္လို သေဘာထားနိူင္မယ္ေပါ့ေနာ္..လို႔ ေအာ္ေမးလိုက္ခ်င္ေပမယ့္ သူ႔အဘအိမ္မွာ လူအမ်ားနဲ႔ ကုသိုလ္ပြားေနတယ္ဆိုတဲ့ အသိေၾကာင့္ ထိန္းထားရတယ္။တခါတေလ နင္ငါ့ကို လွစ္ခနဲျကည့့္သြားတဲ့ အၾကည့္ေတြက fbက ဆယ္လီမေတြထက္ ဆယ္ဆပိုၿပီး ငါ့ကိုကလိကလိျဖစ္ေစတယ္ဆိုတာ ဝန္ခံပါရေစ။ဒီလိုနဲ႔ အိမ္ရဲ႕ေနာက္ေဖး ပန္းကန္ေဆးၾကတဲ့ေနရာမွာ နွစ္ေယာက္ထဲအေတြ႕ "နင့္ကို ငါတစ္ရက္မွ မေမ့ဘူး သိလား" လို႔ အေမာတေကာ ငါေျပာမိေတာ့ "ေဟာေတာ့ သူမ်ားေတြ ျမင္ကုန္လိမ့္မယ္..ရွင္ေတာ္ေတာ္..ကဲ" သိပ္အခ်ိန္ဆြဲမေနနဲ႔ ..ဒီတခါ ဝါကြၽတ္ရင္ နီးၾကဖို႔ျပင္ေတာ့" ဆိုၿပီး သုတ္သုတ္ သုတ္သုတ္နဲ႔ ထြက္အသြား အေရွ႕နားက နြားခ်ည္တိုင္ငုတ္ကို နင္ခလုပ္တိုက္တာကို ၾကည့္ၿပီး ငါရယ္ခဲ့ရေသးတယ္။
ငါေလ..ငိုခဲ့ရသမ်ွ ဒီေန႔ေတာ့ အတိုးခ်ဝမ္းသာရပါၿပီ။စိတ္သာခ်ပါေတာ့..
နင့္မိဘထံမွာ လက္ဆယ္ျဖာထိပ္မွာမိုးၿပီး အတူေနၾကဖို႔အေရး အခါေတာ္ေပးပါရေစေတာ့။
Credit -Photos
••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
ခ်စ္ေသာအားျဖင့္
By @Builderb
Wow..မိုက္တယ္..bro..
ေရးခ်က္ေတြကေတာ့ လန္းတယ္
Hi @htetwaihin
ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ခင္ဗ်။
အစစ အဆင္ေျပပါေစခင္ဗ်။
လန္းတယ္
Thanks sis!
ပုံေလးေတြထည့္ပါဗ် အေရးအသားက ေကာ ေတြးအားကေကာ ေကာင္း စာေရးဆရာလုပ္ Steemit ေဆာင္းပါးမ်ားဆိုပီးေတာ့ စာအုပ္ထုတ္ရင္ေကာင္းမလားဘဲ
ကို @ansoe တို႔ကေတာ့ အားေပးၾကမ္းတယ္ဗ်..
ဟုတ္ကဲ့ ပုံေလးေတြ ထည့္ပါဦးမယ္။
သိပ္မအားလပ္တာခက္သဗ်..ေနာက္ဆို မွန္မွန္တင္နိူင္ဖို႔ကို မလြယ္ေသးပါဘူးဗ်ာ..ေက်းဇူးပါဗ်ာ
အားလုံး အဆင္ေျပပါေစ