Premier League ပြဲမ်ား ျပန္လည္ၿပီး စတင္လာခဲ့သလို က်ေနာ္တို႔ Futsal အသင္းေလးသည္လည္း တပတ္လွ်င္ (၂) ႀကိမ္ မွန္မွန္ေလး ကန္ ျဖစ္ခဲ့၏။ တခါတေလဆို တပတ္အတြင္းမွာကို (၃) ႀကိမ္ထိ ကန္ျဖစ္သည့္ အခါလည္း ရွိ၏။ ခုေနာက္ပိုင္း အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ က်ေနာ္တို႔ အသင္းေလးသည္ ယခင္ေလာက္ လူမမ်ားေတာ့ေပ။ အစ ကနဦးတုန္းက (၁၅) ေရာက္ေလာက္ ရွိေသာ အသင္းသည္ ယခုအခါမွာ (၁၀) ပင္ မျပည့္ခ်င္ခ်င္။
ယခင္ (၃) သင္း ပတ္လည္ ကန္ခဲ့ရသည့္ လူဦးေရက ခုခါမွာေတာ့ ေမာလွ်င္ေတာင္ လဲဖို႔ (လူစားထိုး) လူမရွိေပ။ က်န္းမာေရးေၾကာင့္၊ အလုပ္မအားလို႔ အစရွိသည့္ အေၾကာင္းကိစၥ အမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ က်ေနာ္တို႔ အသင္း လူမစံု လူမမ်ားေတာ့ျခင္း ျဖစ္၏။ တခါတေလ လူမျပည့္လို႔ (လူ (၁၀) ေယာက္ မျပည့္ဘဲ (၈) ေယာက္ပဲ ရွိသျဖင့္) တဖက္ (၄) ေယာက္စီ ခြဲၿပီးကန္ခဲ့ရသည့္ အခါမ်ိဳးလည္း ရွိ၏။ တခါတခါက် (၉) ေယာက္ပဲ ရွိသျဖင့္ ကြင္းမွ အခ်ိန္ မွတ္ေပးသည့္ ညီေလးကို ၀င္ကန္ေပးဖုိ႔ ေျပာရသည့္ အခါမ်ိဳးလည္း ရွိ၏။
လူမစံု မျပည့္ေပမယ့္ က်ေတာ္တို႔ အသင္းသည္ ပံုမွန္ ကန္သည့္ရက္မ်ားတြင္ေတာ့ မပ်က္မကြက္ကို ကန္ၾက၏။ တသင္းလံုး နားျဖစ္သည့္ ရက္ဆိုလို႔ မွတ္မွတ္ရရ (၂) ႀကိမ္လားပဲ ရွိ၏။ (၁) ႏွစ္အတြင္းမွာကိုေပါ့။ ဤသည္ကို ၾကည့္ျခင္းျဖင့္ က်ေနာ္တို႔ အဖြဲ႔သည္ ေဘာလံုး အားကစား အထူးသျဖင့္ Futsal အားကစားနည္းကို ခံုမင္စြာ ကစား ျဖစ္ၾကသည္ဟု ေျပာလို႔ရ၏။ အသင္း အေနျဖင့္လည္း တျဖည္းျဖည္း တိုးတက္ ေျပာင္းလဲ လာခဲ့၏။ စကန္စတုန္းကႏွင့္ တျခားစီဟုပင္ ေျပာရေလာက္ေအာင္ပင္ ေတာ္ေတာ္ေလး ေျပာင္းလဲလာခဲ့၏။
အဖြဲ႕ထဲမွ သိပ္မကန္တတ္သည့္ သူငယ္ခ်င္းပင္လွ်င္ ေတာ္ေတာ္ေလး ကန္တတ္လာၿပီ ျဖစ္၏။ အျခားအျခားေသာ သူမ်ားလည္း တိုးတက္လာၾကၿပီ ျဖစ္၏။ က်ေနာ္ပင္လွ်င္ ယခင္ထက္ ပိုၿပီး ကစားလာႏို္င္ခဲ့၏။ ထို႔ျပင္ အေမာလည္း ပိုၿပီး ခံႏိုင္လာခဲ့၏။ သက္လံုပိုင္း အေတာ္ေလး တက္လာခဲ့၏။ ယခင္ တိုက္ကြမ္ဒို ေဆာ့တုန္းကလို အေျခအေနမ်ိဳး မဟုတ္ေပမယ့္ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ အားျဖင့္ေတာ့ ယခင္လိုပဲ ျပန္လည္ တိုးတက္ ေကာင္းမြန္ အားရလာခဲ့၏။
အားကစားသည္ အက်ိဳးထူးလွေပ၏။ အဖြဲ႕ထဲက အကိုုတေယာက္ သူ႔ေဘာင္းဘီေတြ ေခ်ာင္ကုန္လို႔ ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ညီးညဴေန၏။ ေပ်ာ္တာက ပိန္သြားလို႔ ညီးညဴက ၀ယ္ထားသည့္ အ၀တ္၊ ေဘာင္းဘီက ေခ်ာင္သြားလို႔။ ခါးပတ္ႏွင့္ ၀တ္ေပါ့ဟု က်ေနာ္က ေျပာေတာ့ ခါးပတ္နဲ႔ ၀တ္လို႔ ရမွန္းေတာ့ သိတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေဘာင္းဘီ size က ႀကီးၿပီး ခါး size က ငယ္သြားေတာ့ ခါးနားမွာ တြန္႔ေနမွာ။ ဟ အေပၚက အက်ႌနဲ႔ ဖံုးေနမွာပဲကို ဘယ္သူသိတာ မွတ္လို႔ဟု က်ေနာ္က ေျပာေတာ့ ငါသိတယ္ေလဟု သူကိုယ္တိုင္က ဆို၏။ က်ေနာ္တို႔ သူငယ္ခ်င္း တသိုက္က ထိုကဲ့သို႔ ရယ္ရ၏။
မည္သို႔ပင္ ဆိုေစ က်န္းမာေရးလည္း ျဖစ္၊ သူငယ္ခ်င္းေတြလည္း တေပ်ာ္တပါးႏွင့္ ေတြ႕ဆံုရသျဖင့္ ေပ်ာ္ဖို႔ေကာင္းလွ၏။ အခ်င္းခ်င္း ဆိုေတာ့ ၿပိဳင္ပဲြမ်ားလို ၿပိဳင္ဆိုင္မႈ မျပင္းထန္ေပမယ့္ ထို္က္သင့္သည့္ အားစိုက္ထုတ္မႈေတာ့ ရွိၾကသည္။ က်ေနာ္တို႔ ရယ္ရြယ္ခ်က္က ေပ်ာ္ရႊင္ဖုိ႔ပဲ မဟုတ္လား။
Don Jaun
MSC 31