က်ြန္ေတာ္ငယ္စဥ္အခါက ဧရာဝတီတိုင္းျမန္ေအာင္ၿမိဳ႕နယ္က႐ြာေလးတ႐ြာမွာ ေက်ာင္းေနခဲ့ဖူး၏။ဧရာဝတီတိုင္းျဖစ္သည္နွင့္အညီ ထို႐ြာေလးသည္လယ္လုပ္ျခင္းမွတပါးအျခားအလုပ္အကိုင္မ်ားမရွိသေလာက္ရွားပါး၏။ထိုေၾကာင့္အိမ္သံုးစရိပ္မ်ား၊လူမူွေရးစရိပ္မ်ား၊ပညာေရးစရိတ္မ်ား အားလံုးေသာကုန္က်စရိတ္မ်ားကို လယ္မွထြက္ေသာစပါးမ်ားကိုႀကိတ္ခြဲ၍ လယ္မလုပ္ေသာျမစ္အေရွဘက္ကမ္းက်ြန္းေတာဖက္သ့ို႔ ႐ြာမွရွိေသာအမ်ိဳးသမီးမ်ား မနက္ေစာေစာထသြားေနလည္ျပန္ေရာင္းခ်ကာသံုးစဲြၾကရ၏။
ထိုသုိ႔ေစ်းေရာင္းေသာအဖြဲ႕ထဲတြင္က်ြန္ေတာ့သူငယ္ခ်င္းမေဌးေဌးဆိုေသာေကာင္မေလးတေယာက္လဲပါ၏။သူသည္အရမ္ေအးၿပီးတဖက္သားကိုလဲအားနာတပ္၍စကားလဲအလြန္နည္း၏။
တရက္မွာသူတို႔ဆန္ေရာင္းသြားေသာ႐ြာမွျပန္လာရာ
မေဌးေဌးသည္ လမ္းတေရွာက္စကားမေျပာေျခအလိုလိုစကားနည္းသူမို႔မသိလိုက္မသိဖာသာပဲေနလိုက္ၾက၏။ထို႐ြာမွစက္ေလွစီးၿပီးျမန္ေအာင္သို႔ျပန္လာေသာအခါေနလဲပူသျဖင့္ျမစ္ဆိပ္ရွိဖရဲသီးစိတ္ေရာင္ၤးတဲ့ဆိုင္မွာဖရဲသီဝယ္စားၾက၏။တျခားလူမ်ားသည္တစိတ္စနွစ္စိတ္စ စားေသာ္လဲ
မေဌးေဌးသည္ဖရဲသီးတလံုးနီးပါးထူးဆန္းစြာကုန္ေအာင္စားေန၏။နံမယ္ေခၚစကားေျပာလဲမရ မ်က္လံုးကလဲေၾကာင္ေတာင္ျဖစ္ေနသျဖင့္ က်န္အေဖာ္မ်ားကအပမွိေနတာျဖစ္မယ္ဆိုၿပီးခ်က္ခ်င္းလိုင္းကားနဲ႔႐ြာသို႔အျမန္ေခၚခဲ့ျက၏။
႐ြာေရာက္၍အိမ္ေပၚေရာက္ခါမွ စကားနဲေသာမေဌးေဌးသည္ေသာင္းက်မ္းေလေတာ့၏။ မေက်နပ္ခ်က္မ်ားကိုလဲေပါက္ကြဲကုန္၏။ထိုအခါ႐ြာထဲမွေဆြမ်ိဳးမ်ားလဲတေယာက္စနွစ္ေယာက္စမွဝိုင္းအံုလာခဲ့၏။မေဌးေဌးအေမသည္တရူွ႔ံရူွ႔ံ
ငိုေနၿပီး မေဌးေဌးရဲ႕အေဖကေတာရိုက္မယ္တကဲကဲလုပ္ေနသျဖင့္က်န္လူမ်ားမွဝိုင္းအံုဆဲြၿပီးေျဖာင္းဖ်ကာ တျခားအိမ္သို႔ဆြဲေခၚသြားေလ၏။မေဌးေဌးသည္သူ႔ကိုယ္သူဒီ႐ြာကမဟုပ္ေၾကာင္းျမစ္အေရွဖက္မွ ျဖစ္ေၾကာင္းသူ႔ကိုလူတေယာက္မွသတ္လိုက္သျဖင့္ေသခဲ့ရေၾကာင္းသူ႔ကို ငွက္ေပ်ာေတာထဲမွာျမဳွတ္ထားေၾကာင္းေျပာျပေလ၏။(ေနာက္ပိုင္းသိရသည္မွာငွက္ေပ်ာေတာထဲတြင္အေလာင္းတေလာင္းေတြ႕ရေၾကာင္းတဆင့့္စကားအရၾကားသိရပါသည္)ထိုအခ်ိန္တြင္ နတ္မ်ားဝိညဥ္မ်ားကိုမယံုၾကည္ေသာ မေဌးေဌးရဲဦးေလးေက်ာင္းအုပ္ဆရာႀကီးေရာက္လာေလ၏။ခနအၾကာတြင္တေယာက္ေယာက္သြားေခၚသျဖင့္ပေယာဂကုတဲ့ဆရာတေယာက္လြယ္အိပ္တလံုးနွင့္႔ျကိမ္လံုးတေခ်ာင္းကိုလက္ကကိုင္၍ေရာက္လာ၏။ထိုအခါေက်ာင္းအုပ္ဆရာႀကီးသည္အိမ္ေအာက္ကိုဆင္း၍ပေယာဂဆရာအား "က်ြန္ေတာ့တူမေလးက္ို ကုနိုင္ရင္ကုေပးပါဒါေပမဲ့ေကာင္မေလးကိုလက္ဖ်ားနဲ႔ေတာင္မတို႔ပါနဲ႔ရိုက္တာပုတ္တာရွိရင္ က်ြန္ေတာ္ကေတာ့ခင္ဗ်ားကိုတရားစြဲမွာ"ဟု ပြင့္ပြင္လင္းလင္းပင္ေျပာလိုက္၏။ပေယာဂဆရာသည္ "က်ြန္ေတာ္ကုၾကည့္ပါအံုးမည္"ဟုေျပာၿပီးအိမ္ေပၚသို႔တက္သြားေလ၏။ဆရာႀကီးကလဲအိမ္ထဲမွလမ္းဖက္သို႔ထြက္သြားေလ၏။
ထိုေနာက္ေတာ့အိမ္ေပၚတြင္ပေယာဂဆရာႀကီးရဲ႕ေအာ္ေငါက္သံ၊ႀကိမ္းလံုးျဖင့္ၾကမ္းျပင္ေပၚသို႔တဖုန္းဖုန္းရိုက္သံ၊လူနာ၏ေတြ႕ကရာစကားေျပာသံ တ႔့ိုျဖင့္ဆူညံေန၏။ပေယာဂဆရာရဲေမးခြန္းမ်ားကိုလဲ လူနာမွညားသလိုေျဖသျဖင့္ ပေယဂဆရာသည္စိတ္တိုၿပီးဆဲဆိုႀကိမ္းေမာင္ရံုမွတပါးဘာမွမတပ္နိုင္ေျခ မၾကာပါ ခရီးျပန္ စကားဆက္တိုက္ေျပာေနရသျဖင့္ေမာသြားလားမသိမေဌေဌးသည္ခနၿငိမ္သြားၿပီးအိပ္ေပ်ာ္သြား၏။ပေယာဂဆရာလဲအေတာ္ပင္ပန္းသြားေလ၏။ ထိုေနာက္ပေယာဂဆရာမွသူထြက္သြားၿပီ ညမွတေခါက္လာခဲ့မယ္ဆိုၿပီးျပန္သြားေလ၏။ ခနအၾကာတြင္ ေက်ာင္အုပ္ဆရာႀကီးသည္ ေက်းလက္ေဆးေပးခန္းမွသူနာျပဳဆရာမတေယာက္၊ၿမိဳမွအလယ္ေရာက္တုန္းႀကံဳတဲ့ဆရာဝန္တေယာက္ကုိပါေခၚလာခဲ့၏။အိပ္ေနေသာမေဌးေဌးရဲမ်က္လံုမ်ားၿဖဲၾကည့္ျခင္း နားျကပ္ေထာက္ၾကည့့္ျခင္းေသြးေပါင္ခ်ိန္ျခင္းမ်ားလုပ္ၿပီးေသာအခါ။မေဌးေဌးသည္မိန္းမေရာဂါျဖစ္တဲ့ဓမၼထာမမွန္ျခင္းျဖစ္ေနျခင္းေၾကာင့္စိတ္ကေယာင္ေခ်ာက္ခ်ားျဖစ္ေနသည္ကိုသိရွိရၿပီးလိုအပ္ေသာေဆးမ်ားကိုလဲထိုးေပ၍ေသာက္ေဆးမ်ားကိုလဲ မွန္မွန္တိုက္ဖို႔ ၫႊန္ၾကားေလ၏။ ညေနအိပ္ယာနိုးေသာအခါ မေဌေဌးသည္အေကာင္းပကတိျဖစ္ေန၍ယေနအခ်ိန္ထိ
က်မ္းမာေရးေကာင္းေန၏။
ထိုအျဖစ္အျပက္ကိုၾကည့့္ျခင္းျဖင့္ ဝိညဥ္ဆိုသည္မွာမရွိမဟုပ္ ရွိပါသည္သို႔ေသာ္ခႏၲာကိုယ္က်မ္းမာေရးေကာင္းသူ စိတ္ဖိစီးမူ႔မရွိသူ။စိတ္သမာဓိအားေကာင္းႀကံခိုင္သူမ်ားကိုဝင္ေရာက္မပူးကတ္နိုင္ေပ ။အကယ္၍ အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးတခုခုေၾကာင့္ပူးကပ္ခံရလ်ွင္လူနာကိုရိုက္နက္ၿပီးမကုသင့္ေပ၊ဟိုတေလာကဂ်ာနယ္တေစာင္တြင္ဖတ္လိုက္ရ၏။ပေယာဂဆရာရဲ႕ရိုက္နွက္ကုသမူ႔ေၾကာင့္လူမမယ္ကေလးနွစ္ေယာက္အသက္ဆံုးရံူွးသြားေလ၏။ပထမဆံုးခႏၲာကိုယ္က်မ္းမာေရးစစ္ေဆးသင့္ၿပီး ဒုတိယအေနနဲ႔သူရဲ႕စိတ္က်မ္းမာေရးကိုစစ္ေဆးသင့္ေပသည္။ထိုေနာက္တရားစာမ်ား႐ြတ္ဖတ္၍တရားထိုင္ျခင္းအလုပ္ကိုလုပ္ေပးသင့္သည္။ပေယာဂဆရာေတြကေတာ့ရိုက္နက္ကုျခင္းသည္လူနာရွင္ကိုရိုက္နက္ျခင္းမဟုပ္ဘဲ ပူးကပ္ေနေသာဝိညဥ္ကိုရိုက္ျခင္းျဖစ္သည္ဟု အဓိပၸာယ္မရွိေသာစကားကိုဆိုၾက၏။ဘာျဖစ္လို႔သူတို႔ရု္ိက္နက္ကုသေနၾကသနည္း ဘာေၾကာင့္လူနာရွင္ေတြကလဲလက္ခံေနၾကသနည္း၊ရုိက္နွက္ကုသမူွေၾကာင့္ေရာဂါေျပာက္သြာသည္လည္းရွိေပလိမ့္မည္ထင္ပါသည္။အမွန္မွာဝိညဥ္ကိုရိုက္မိ၍ေျပာက္သြားျခင္းမ်ိဳးမဟုပ္ေပ။
ဘာေၾကာင့္ရိုက္လို႔နွက္လ႔ိုေျပာက္သြားရလဲဆိုတဲ့အေၾကာင္းကို က်ြန္ေတာ့ကိုယ္ေတြ လက္ေတြ႕အျဖစ္အျပက္ကိုေနာက္အပတ္ဆက္လက္တင္ျပပါအုံးမည္
အားလံုးကိုေက်းဇူးတင္ပါသည္။
Post writer=@yuzana(shineshine)
Photo=google
MSC=146
ေကာင္းတယ္ဗ်ာ
ဆက္လက္ၿပီး အားေပးေနပါအုံးမယ္
ဆက္လက္အားေပးရင္ ေမ်ွာ္ေနမယ္ေနာ္။ေနာက္လည္းခုလုိဗဟုသုတရွိေသာ အသိပညာေလးေတြမ်ွေဝေပးပါ။အျမဲအားေပးေနပါမယ္
Ok
ေစာင့္ေမ်ွာ္ေနပါ့မယ္ဗ်
Ok
ဘယ္မရွိရမလဲ ရွိတာေပါ့ဗ်ာ လိပ္ုပာလြင့္တယ္ဆိုတာနဲ့အတူတူေပါ့
မွန္ပါတယ္ဗ်ာ
ဆက္ဖတ္ပါ့မယ္...စိတ္၀င္စားစရာပါ...
ေက်းဇူးပါဗ်ာ
က်န္းမာေရးမေကာင္းလို႕ စိတ္ကေယာင္ေျခာက္ျခားျဖစ္တာမ်ိုးေပါ့
က်မ္းမာေရးမေကာင္းရင္ ကို္ယ္ပင္ကိုစိတ္ကက်လာတယ္ေလ
အဲ့ဒီအခါ စိတ္ေတြကေရာင္ေခ်ာက္ျခားျဖစ္တာေပါ့
စိတ္ဝင္စားတယ္ ဖတ္ေမေလ ေနာက္အပတ္က် လဲဘူး နာက ေနာက္ရက္ဖစ္တြားလို႔😊
ရဘူးျပန္လဲမယ္ ခိခိ
စိတ္ဝင္စားဖို႕ေကာင္းသလို ေနာက္အပိုင္းကိုလဲ ေစာင့္ပီးဖတ္ပါ့မယ္ ခင္ဗ်ာ
ေက်းဇူးပါဗ်ာ
စိတ္ဝင္စားဖြယ္ ဇတ္လမ္းေလးပါ
တခ်ိဳ႕အျပင္မွာ အရိုက္ခံရလို႔အသက္ေတြေတာင္ဆံုးရံူွၾကရတယ္ဆရာမ
ၾကားဖူးတယ္ ..
ပေယာဂဆရာ ေဒါသနဲ႔ ..
မာန္ေတြထၿပီး႐ိုက္တာေနမွာ ..
အျမဲဖတ္ေနပါတယ္ ဖတ္လို ့ဗဟုသုတ ရလို ့ပါ
ေက်းဇူးပါဗ်ာ
I interest your story and hope next.
Thank you ပါ
ဇာတ္လမ္းေကာင္းေလးပါ
Thank ပါ
စိတ္စြမ္းအင္ ေခၚ ဝဲ ပါဝါ အားနည္းသူေတြ မွာ အျဖစ္ မ်ားတယ္။အထူးသျဖင့္ မိန္းခေလး ေတြ ေပါ့။
သိပ္မွန္တာေပါ့ဗ်ာ
ဝိဥာဥ္မ်ားနဲ႔ ကခုန္ျခင္းကေတာ့ ဖတ္လို႔လည္းေကာင္း ဗဟုသုတလည္းရေနေတာ့ ဘာမွေျပာစရာမရွိေကာင္းလြန္းေနပါတယ္ဗ် ေနာက္အပိုင္းေတြကိုေမွ်ာ္ေနရတာလည္း ကိိုးရီးယားကားေတြလိုပါဘဲေနာ္ တမ္းတမ္းစြဲျဖစ္ေနမိျပီဗ်
ေက်းဇူးပါဗ်ာ
ရွိတာေပါ့ ေျပာရင္းေၾကာက္ေတာင္လာဘီ ညကမွသရဲကားက်ိထားဒါ ဟိဟိ
ေၾကာက္ပါနဲ႔ မိုးေပၚေထာင္ေဖာက္တာပါ
waiting for your post
Ok
ဆက္ဖတ္ရန္ေမ်ွာ္ေနပါ့မယ္ စိတ္ဖိစီးျခင္းက ေၾကာက္စရာေကာင္း
သိပ္မွန္တာေပါ့ဗ်ာ
အင္း အထူးသျဖင့္ ၿမိဳ႕ႀကီးနဲ႔အလွမ္းေဝးေနတဲ့လူေတြဟာ ဗဟုသုတ အရမ္းနည္းၾကပါတယ္။ ဆက္ဖတ္ပါဦးမယ္ဗ်ာ။
မွန္တာေပါ့ဗ်ာ
အရမ္းေကာင္းတယ္။ေနာက္လည္းခုလုိမ်ားမ်ားေရးေပးပါ
ေက်းဇူးပါ
မွားယြင္းတ့ဲအယူအဆေတြပါ
ဟုတယ္ဘရိုေရ႕