1)Empati düşüncemin bana kattığı:
Empati düşüncem, şu şekilde devreye girdi kendimi hikayeyi görecek yaş gurubunun yerine koydum onların hangi durumlarda sevineceğini hangi olaylar karşısında üzüleceğini düşündüm ve hikayeyi bu şekilde ele aldım. Aynı zamanda hikayede kullanacağım renkler hakkında empati kurdum hangi renkler hangi yaş gurubu için iyi olur bunu için bir analiz yaptım.
2)Yaratıcılık becerim:
Bu hikaye de yaratıcılık açısından yaş grubu olarak çok fazla düşündük yaratıcılığımızın çok üstüne çıkmak zorunda kaldık çünkü yaş grubu çok küçüktü ve yapacağımız tek bir yanlış onlar açısından kötü sonuçlar doğurabilirdi. Bu yüzden onları somut bir hayattan hayallere sürüklemeyi amaçladık bunu yaparken de gerçek hayattan güzel sonuçlar çıkarmasını sağladım.
3)Eleştirel düşünme becerim:
Bu konuda yaptığımız eleştiriler arasında konunun anlamsız olup olmadığı hakkında kendimizi eleştirdik, aynı zamanda yaratıcılık yapalım derken de saçmalamamaya özen gösterdik ve sık sık kendimizi uyararak eleştirilerde bulunduk.
4)Karakter seçimde kaynaklarımız:
Karakterlerimiz rakamlardan oluştuğu için yaş grubuna göre rengarenk hayal dünyasına dalacak karakterler kullandık öğretirken eğlendiren matematiği sevdirmek açısından karakterleri gerçek hayatla ilişkilendirdik.
5)Teoriden uygulamaya geçiş süreci:
Teori bizim için hayal kurma aşamasıydı. Bu olay bittikten sonra hikayeyi yazdık ve daha sonra hikaye için karakter bulmaya yani resimler bulmaya başladık bu aşamada hikaye ile anlamlı bir bütün olmasına dikkat ettim. Ses ve resimler bizim için çok önemliydi çünkü ilk aşamada çocukların dikkatini çekecek tek unsur bizim için buydu.
Sort: Trending