Są takie miejsca o których wielokrotnie się słyszy, ale jakoś nie zastanawiamy się gdzie są te lokalizacje, ani nawet czy one rzeczywiście istnieją. Są to miejsca związane z literaturą, historią, czy jakimiś odpowiedziami...
Od dłuższego czasu chodziło mi takie miejsce po głowie, były to Mickiewiczowskie Stepy akermańskie, których poszukiwania zacząłem, jak wszystko w dzisiejszych czasach, od googla. Okazało się że te miejsce ze szkolnych lektur rzeczywiście istnieje i znajduje się w Besarabii na Ukrainie. Otóż Akerman, to historyczna nazwa Białogrodu nad Dniestrem z czasów tureckich.
Twierdza w Białogrodzie
Stepy...
Czemu tam chciałem jechać? - sam nie wiem, ale od dłuższego czasu chciałem zobaczyć step, uznałem to za dobry powód. Tak, tak - jechać 1,5 tys km tylko po to żeby zobaczyć trawę, jakby u nas łąk nie było...
W 2016 chciałem dojechać tam motocyklem, przy okazji wakacyjnego wyjazdu Ukraina-Mołdawia-Rumunia. Niestety wyjazd zakończył się w Mołdawii, gdzie pewien taksówkarz postanowił zajechać mi drogę. Ale plany zostały - bo stepu dalej nie zobaczyłem...
W tym roku plany powróciły przy okazji miesięcznej objazdówki po Ukrainie. Pomysł miałem dość ambitny, chciałem zilustrować tytułowy sonet zdjęciami ze stepów w pobliżu Białogrodu, ale jak się okazało tamtejsze stepy to już historia...
Wpłynąłem na suchego przestwór oceanu
Wóz nurza się w zieloność i jak łódka brodzi
Ze względu na urodzajne gleby Niziny Nadczarnomorskiej większość stepów stała się polami uprawnymi, porozdzielanymi krzewami. Jak mówi klasyk "cały misterny plan w pizdu"...
Mimo wszystko czasami w samochodzie czułem się jak w łódce...
... i na pewno było na suchego.
Nie mniej jednak, mimo braku trawy po horyzont, to dalej przestrzenie wokół robią wrażenie i jakoś tak wzrok sięga dalej, a przestrzeń wydaje się większa.
Płasko po sam horyzont
...akermańskie
Historia Białogrodu sięga czasów greckich, gdzie miasto nosiło nazwę Tyras.
Ruiny starożytnego miasta Tyras
Jak w większości obiektów z tamtego okresu, pozostała sterta kamieni
... i prace archeologiczne
Przez 2,5 tys lat swojego istnienia wielokrotnie zmieniało swoich właścicieli, aby w 1484r. zostać zdobyte przez Turków i otrzymać nazwę Akerman (tr. Biały Kamień). Żeby nie przynudzać i nie powielać informacji napisanych przez ludzi bardziej kompetentnych niż ja, pominę dokładniejszy opis historii, który można znaleźć w literaturze, czy chociażby w internecie (np tutaj).
Twierdza
Nieodłącznym elementem miasta jest twierdza. Nie do końca wiedziałem czego się po niej spodziewać, wiedziałem tylko tyle że jest. Z zewnątrz nie wygląda na zbyt dużą, dopiero gdy podejdziemy pod mury widać rozmach z jakim zostały zrobione.
Z daleka nie wygląda dość imponująco
Z bliska już trochę bardziej
Mury otoczone fosą
Jednak najlepiej prezentują się z bliska
Po zakupie biletów i wejściu na jej teren, spore wrażenie zrobiła na mnie jej wielkość, to chyba największa twierdza w której byłem. Po terenie twierdzy można poruszać się dość swobodnie - jedynie "chodzenie po ścianach" było zakazane.
Wejście do Twierdzy
Z wewnątrz mury też robią wrażenie
Zwłaszcza te nad Limanem
Zaraz za wejściem znajduje się dziedziniec obywatelski, a na jego początku sekcja komercyjna - sprzedaż jedzenia, napojów, wybijanie monet, strzelanie z łuku i inne pierdoły pod turystów którzy chcą wydać trochę pieniędzy.
Stroje do zdjęć, wybijanie monet...
... oraz strzelnica dla kusz i łuków
Kawałek dalej robi się już pusto i przyjemniej. Nawet tłumy turystów, które stały przed wejściem, jakoś tak rozmywają się na na tej przestrzeni.
Zaczyna być pusto...
... i spokojnie
Kiedyś była tu cerkiew, później meczet, teraz pozostał tylko minaret
W oddali mur rozdzielający dziedzińce
Wejście do dziedzińca garnizonowego
Idąc dalej dochodzimy do dziedzińca garnizonowego, na środku którego stoi okazała cytadela.
Cytadela
Cytadela z Bliska
Dziedziniec garnizonowy
W tle Liman Dniestru
W cytadeli za dodatkową opłatą można zejść do podziemi, aby zobaczyć salę tortur.
Wnętrze cytadeli
Sala tortur
Sala tortur
Sala tortur
Z dziedzińca obywatelskiego jest zejście do portu, któremu miasto zawdzięczało swój sukces. Historycznie był to bowiem port Morski, z którego rozciągały się szlaki handlowe na Morze Czarne i Śródziemne.
Historyczne zejście do portu, aktualnie zamknięte
Z całego portu, pozostał tylko pomost dla turystów
Z którego jest ładny widok na twierdze
I przeciwległy brzeg Limanu
Jako ciekawostkę można dodać, że za panowania Kazimierza Jagiellończyka z tego portu odpływały statki z polskim zbożem aż na Cypr. Ziemie te w XV w. były lennem Polskim, a stwierdzenie "Polska od morza do morza" wywodzi się właśnie z tego okresu.
Liman Dniestru
Jak to się stało że miasto nie leżące nad morzem było portem morskim?
Jednym z powodów dla którego pojechałem właśnie w tą część Ukrainy była chęć zobaczenia limanów. Czym jest Liman? według Wikipedii:
Liman – płytka zatoka, która powstała z zalanego, ujściowego odcinka głębokiej doliny rzecznej (jaru). Część limanów ma połączenie z pełnym morzem (np. Zatoka Jahorłycka), a inne są częściowo odcięte piaszczystym wałem, który jest zwany kosą (np. liman Dniestru).
Gdy przeglądając kiedyś google maps, zobaczyłem te języki odchodzące od morza i wcinające się na kilkanaście/kilkadziesiąt kilometrów wgłąb lądu, na myśl przyszły mi norweskie fiordy. Oczywiście limany nie mają nic wspólnego z fiordami, ale chęć ich zobaczenia została.
Liman niedaleko Twierdzy
Z jednej strony niby nic ciekawego, ot wielkie jezioro, ale jakoś intrygowało mnie jak wyglądają takie miejsca. Dodatkowo Ukraińska Besarabia jest połączona z resztą Ukrainy tylko tą kosą i jedynym mostem, (kolejne połączenie prowadzi już przez teren Mołdawii).
Jedyny most łączący Besarabię z Ukrainą
Aby umożliwić żeglowność na Limanie most jest podnoszony
Liman widziany o zachodzie z Kosy
Podsumowanie
Czy udało mi się znaleźć Mickiewiczowskie Stepy Akermańskie - niby tak, niby nie. Do celu dotarłem, ale o jakieś 200 lat za późno, to co opisał Mickiewicz już dawno przeminęło.
Ale wyjazd miał swoje drugie dno. Chciałem zobaczyć miejsca, które kiedyś były ważną częścią świata, do tego stopnia że wielkie ówczesne potęgi toczyły o nie wieloletnie wojny. Aż po pewnym czasie, gdy nastąpiły zmiany geopolityczne niezależne od nich, po prostu popadły w niebyt. Miejsca których prawie nie znamy, mimo że uczymy się o nich w szkole. Miejsca które kształtowały naszą historię - a przez to nas samych, ale są nam obojętne - nie istnieją dla nas...
Step, gdzie by nie był jest wbrew pozorom bardzo ciekawy (byle nie zaorany). Pozornie nic tam nie ma ale ja uważam że jest w nim jakaś przyciągająca magia. Możliwe, że chodzi o odziaływanie samej przestrzeni (tej bezkresnej) która staje się w czasach współczesnych deficytowa. Co prawda jak chyba każdy lubię las, ale samotne chodzenie po bezludnym stepie, w którym horyzont ciągle jest daleko jest daleko lepsze niż wszelkie miejskie rozrywki. Niestety, pojawia się coraz więcej zachłannych amatorów na czyste hektary i tak naprawdę pospacerować po stepie można w Kazachstanie, Iranie i gdzieś tam w okolicach.
Niech żyją stepy!!!
No właśnie przyciąga mnie ta pustka po horyzont i mam w planach wyjazd do Azji Centralnej , aby trochę powłóczyć się po stepie. Mam nadzieje że się uda :)
zamyśliłam sie nad tym jak na nas wpływa ukształtowanie terenu (czasem podświadomie),
na mojej liście wrażeń-ever, jest pustynia i góry (w sensie jednocześnie),
zmiotło mnie doznanie;
ale pustka po horyzont z pewnością też daje rade..
myślę że podobne wrażenie może robić środek oceanu
Wow! Masa informacji! Dzięki! Na pewno dowiedziałam się masę nowych rzeczy, ale tak jak mówisz, chyba się spóźniliśmy na stepy akermańskie, których poszukiwałeś :)
Congratulations, Your Post Has Been Added To The Steemit Worldmap!
Author link: http://steemitworldmap.com?author=velmafia
Post link: http://steemitworldmap.com?post=pl-ukraina-stepy-akermanskie
Want to have your post on the map too?
Step, gdzie by nie był jest wbrew pozorom bardzo ciekawy (byle nie zaorany). Pozornie nic tam nie ma ale ja uważam że jest w nim jakaś przyciągająca magia. Możliwe, że chodzi o odziaływanie samej przestrzeni (tej bezkresnej) która staje się w czasach współczesnych deficytowa. Co prawda jak chyba każdy lubię las, ale samotne chodzenie po bezludnym stepie, w którym horyzont ciągle jest daleko jest daleko lepsze niż wszelkie miejskie rozrywki. Niestety, pojawia się coraz więcej zachłannych amatorów na czyste hektary i tak naprawdę pospacerować po stepie można w Kazachstanie, Iranie i gdzieś tam w okolicach.
Niech żyją stepy!!!
No właśnie przyciąga mnie ta pustka po horyzont i mam w planach wyjazd do Azji Centralnej , aby trochę powłóczyć się po stepie. Mam nadzieje że się uda :)
zamyśliłam sie nad tym jak na nas wpływa ukształtowanie terenu (czasem podświadomie),
na mojej liście wrażeń-ever, jest pustynia i góry (w sensie jednocześnie),
zmiotło mnie doznanie;
ale pustka po horyzont z pewnością też daje rade..
myślę że podobne wrażenie może robić środek oceanu
Dziękuję, sporo się dowiedziałem.
Ciekawy artykuł, fajne zdjęcia.
Wow! Masa informacji! Dzięki! Na pewno dowiedziałam się masę nowych rzeczy, ale tak jak mówisz, chyba się spóźniliśmy na stepy akermańskie, których poszukiwałeś :)