Ok, ok, tamten weekend też mnie w domku nie było, odwiedziłam rodzinę w Austrii i to był przepiękny czas spędzony wśród bliskich!
Oczywiście standardowo (bo zawsze, kiedy tam jesteśmy) wybraliśmy się też do Wiednia. Tam zwiedziliśmy prawie całe Kunsthistorisches Museum. Będąc tam miałam okazję zobaczyć obrazy jednego z moich ulubionych malarzy: Pietera Bruegela, a także mojego najbardziej ulubionego malarza: Hansa Memlinga (nie, nie był to "Sąd Ostateczny", tylko dwa inne jego obrazy, ale i tak się cieszyłam).
Kiedy zwiedzaliśmy wystawy, dostałam specjalne zadanie od mojej siostry, żeby do jednego z obrazów, jakie tam oglądaliśmy napisać wiersz.
Tak oto powstał właśnie ten wiersz do obrazu Bruegela o tej samej nazwie ;) Swoją drogą jest to już drugi wiersz, który napisałam do jednego z jego dzieł, wcześniej powstał też UPADEK.
SAMOBÓJSTWO SAULA
Niech pochłonie mnie ciemność,
Niech ból ustanie, a krzyk zamilknie
I wszystko się skończy...
Moje życie, moja bitwa,
Nasza wojna...
Z moją śmiercią wszystko zniknie,
Nie będzie już nic, tylko pokój.
Ale czy moja dusza zazna pokoju?
Tego nie wiem...
Lecz teraz wszyscy odejdą,
Niech wszyscy odejdą,
A ten miecz w mojej piersi
I śmierć moja
Będą pokojem dla tych,
Co wrócą do domów swych
I bliskich,
I żyć będą długo, długo po mnie...
8.08.2022
