Bardzo ciekawy i ważny temat. Sam w dzieciństwie krew otrzymałem po krwotoku pooperacyjnym i nigdy nie miałem okazji podziękować bohaterowi (sic), który tę krew dla mnie oddał. Pracując jako anestezjolog zdałem sobie potem sprawę jak ważna jest to sprawa, i jak często krew trzeba było na cito (tj. jak najszybciej) ściągać z drugiego końca Polski. Jako student też raz krew oddałem, ale wtedy nie za bardzo wyszło mi to na zdrowie i się zniechęciłem. Cóż takie życie. Oddałem chociaż odrobinę, którą wcześniej jako dziecko dostałem.
Trzymam kciuki za tych, którzy zdecydują się zostać honorowymi dawcami i oferuję im moją modlitwę oraz intencję zdrowia i szczęśliwego życia. Pozdrawiam.
You are viewing a single comment's thread from: