Aynı sokaklardan bininci kere de geçip, aynı mavi kapılı evin önünde bin birinci defa bulunca kendini, kaybolduğunu değil, bunun bir rüya olması gerektiğini düşündü. Siyah’a göre bu alelade bir sokaktı. Hatta çocukluğunu bu bazalt taşlarda geçirdiğini, bu köşe başlarında koşup diz ve dirseklerini paraladığını, ilgili kuytu köşelerde saklanıp, belki de hiç olmadığını, bu sessizliğin ilelebed süreceğini, işte bundan asla bulunamayacağını, bu serin, bu ıslak kokunun sürgit devam edeceğini, annesinin kapıyı hışımla açıp daracık sokağı öfkeli sesiyle doldurmayacağını, Siyah olmadığına ve ortaya çıkmayacağına göre, babasının bir süre sonra “dur bir de ben bakayım” çatık kaşlarının altında gizli bir merhametle Siyah’ı çağırmayacağını, ay yüzlü kıza bu ara yerlerde aşık olduğunu ve onu her gördüğünde dilinin tutulup bedenine ateşlerin hücum ettiğini dese karnı ağrımazdı. Fakat bilmiyordu, tek bilmiyordu.
Şimdicek bir rüyadaydı. Muhakkak öyle olmalıydı. Başka türlü avcunun içi gibi bildiği sokaklarda kaybolması için deli olması gerekirdi. Üstelik aklı başındaydı ve hiç yorulmamıştı. Sadece şaşkındı, bunu neye yormak gerektiğini kestiremiyordu. Sanırım biraz gerçekçi bir rüyaydı bu. Hadi madem uyanmalıydı; bir sürü işinin olduğunu, yapmaktan öte koşturması gereken epeyce meşguliyetlerinin onu beklediğini, üstelik kalbini parçalayan bir acının yakasına yapıştığını, bu acıyla ne yapacağını hiç de bilmediğini, ilgili acının hayret ve hayal kırıklarının canına tak dediğini, nasıl da kendinden geçiren şaşkınlıklara sürüklediğini, hem de parasızlık diye bela bir derde düştüğünü, hem de sanırım onulmaz bir hastalığın pençesinde olduğunu hatırladı. İyi madem, uyansındı o halde.
İyi de hep kaybolduğu bir rüyanın, basit bir rüya olmanın dışında, bir kâbus olması gerekmiyor muydu? Oysa bak işte bütün kapılar sımsıkı kapalıydı. Bir kâbussa bu, kapıların dehşetle açık olması gerekiyordu; hiçbir dehşet duygusu duymadığından emindi, hiçbir yorgunluk da yoktu. Her şey bu kadar sıradanken nasıl bir rüya olabilirdi? Karabasansa hiç değildi.
Yürümeye başladı, bu sokaklardan bir an önce çıkmalıydı, gece olmadan.
Kaynak Resim: 
Congratulations @seylerindisi! You have completed some achievement on Steemit and have been rewarded with new badge(s) :
Click on any badge to view your own Board of Honor on SteemitBoard.
For more information about SteemitBoard, click here
If you no longer want to receive notifications, reply to this comment with the word
STOPWhat is this?