တိက်သည့္ ပုံသဏၭာန္ႏွင့္ အတြင္းရွိ အက္တမ္မ်ား၏ အေနအထားေၾကာင့္ တိက်သည့္ မ်က္ႏွာျပင္ အေရအတြက္မ်ား ရွိေနေသာ ပစၥည္းတစ္မ်ိဳးတည္း၏ ပုံေဆာင္ခဲအားလုံးသည္ အရြယ္တြင္ ကြဲလြဲ နိုင္ေသာ္လည္း ပုံသဏၭာန္တြင္မူ အတူတူသာျဖစ္ၾကေလသည္။
ထိုသတ္မွတ္ခ်က္အရ သစ္တုံးတစ္တုံးကို ပုံေဆာင္ခဲဟုေခၚနိုင္မည္ေလာဟု သိလိုၾကေပမည္။ ထိုသို႔ကား မေခၚနိုင္ေခ်။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ထိုသစ္တုံးပုံ သဏၭာန္တစ္မ်ိဳး ျဖစ္ေနျခင္းသည္ အက္တမ္မ်ား၏ အေနအထားေၾကာင့္မဟုတ္၊ လူတစ္ဦးက ထိုသစ္တုံး၊ သို႔မဟုတ္ လူတစ္ဦးက ထိုသစ္တုံး၊ သို႔မဟုတ္ ရႊံ့ေစးကို ပုံေဆာင္ခဲ၏ ပုံသဏၭာန္မ်ားႏွင့္ တူေစရန္ ျပဳလုပ္ ထားျခင္း ေၾကာင့္သာ ပုံေဆာင္ခဲႏွင့္ တူေနျခင္းျဖစ္သည္။ ပုံေဆာင္ခဲအစစ္မ်ားသည္သဘာဝအေလ်ာက္သာ ျဖစ္ေပၚၾက သည္။
ပုံေဆာင္ခဲအခ်ိဳ႕တို႔ကို မိမိကိုယ္တိုင္ လုပ္ၾကည့္မည္ဆိုလၽွင္ သဘာဝအေလ်ာက္ ပုံေဆာင္ခဲမ်ား မည္သို႔ ျဖစ္ေပၚလာသည္ကို ပို၍နားလည္နိုင္ေပမည္။ ထိုေၾကာင့္ ေရေႏြးတစ္ဖန္ခြက္အတြင္းသို႔ ဆား (ရိုးရိုး အိမ္သုံးဆား) တစ္ဇြန္းခန႔္ကိုယူ၍ ထည့္ၾကည့္ပါ။ ဆားေရေႏြးအတြင္းသို႔ ေပ်ာက္သြားသည္ကို ေတြ႕ရေပမည္။ တစ္နည္းအားျဖင့္ ဆားသည္ ေရေႏြးအတြင္းသို႔ ေပ်ာ္ဝင္သြားေလသည္။ ထိုဆားရည္ကိုပင္ ရက္အေတာ္ၾကာၾကာ ထည့္ထားၾကည့္လၽွင္ ေရသည္ ေရေငြ႕အျဖစ္ျဖင့္ ေပ်ာက္ကြယ္သြားၿပီးေသာ္ ဆားက်န္ရစ္သည္ကို ေတြ႕ရေပမည္။ ထိုက်န္ရစ္သည့္ ဆားကို ေသခ်ာစြာ စစ္ေဆးၾကည့္လၽွင္ ပထမအရည္ေပ်ာ္သြားသည့္ ဆားကဲ့သို႔ အန္စာတုံးပုံရွိသည္ကို ေတြ႕ရေပလိမ့္မည္။ ဆားကိုပို၍လၽွင္ျမန္စြာ ျပန္၍ပုံေဆာင္ခဲျဖစ္ေစလိုလၽွင္ ဆားရည္ကို က်ိဳပစ္ရေပမည္။ ေရအားလုံး ေရေႏြးေငြ႕အျဖစ္ႏွင့္ အေငြ႕ပ်ံသြားေသာအခါ ဆားက်န္ရစ္သည္ကို ေတြ႕ရေပမည္။
ထိုသို႔ က်န္ရစ္သည့္ ဆားသည္လည္း အန္စာတုံးပုံ ျဖစ္သည္ကို ေတြ႕ရေပမည္။ ဆားသည္ အစဥ္သျဖင့္ အန္စာတုံး ပုံသဏၭာန္အျဖစ္ တည္ရွိေလသည္။ ထိုနည္းျဖင့္ ပစၥည္းတစ္မ်ိဳး ေပ်ာ္ဝင္ရည္တစ္ခုတြင္ တည္ရွိပုံႏွင့္ ပုံေဆာင္ခဲျပန္၍ ျဖစ္လာပုံကို သိနိုင္ေပသည္။ အျခားပုံေဆာင္ခဲမ်ားအျဖစ္ တည္ရွိေသာ လူသိမ်ားသည့္ ပစၥည္းမ်ားမွာ ကန႔္၊ ပ႐ုတ္၊ လေခ်း၊ ေက်ာက္သလင္း၊ အဖိုးတန္ေက်ာက္မ်က္အားလုံး၊ သတၱဳမ်ားျဖင့္ သဘာဝအေလ်ာက္ ျဖစ္ေပၚေနသည့္ တြင္းထြက္ပစၥည္း အစိုင္အခဲတိုင္းလိုလို ျဖစ္သည္။ ပုံေဆာင္ခဲမ်ားကို တစ္မ်ိဳးႏွင့္တစ္မ်ိဳး ခြဲျခားယူနိုင္ေပသည္။ ထိုသို႔ျပဳလုပ္ရာ၌ မ်က္ႏွာျပင္မ်ား ဆက္ရာေထာင့္မ်ားကို ၾကည့္ ၾကရ ေလသည္။ ထိုလုပ္ငန္းတြင္ အထူးကၽြမ္းက်င္မွုလို၏။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ပုံေဆာင္ခဲမ်ား၌ မ်က္ႏွာျပင္ အေျမာက္အမ်ား ပါရွိေနျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ အရွင္းဆုံးပုံေဆာင္ခဲကို ၾကည့္ျဖင္းျဖင့္ ယင္းတို႔၏ တည္ေဆာက္ပုံ သေဘာကို သိနိုင္ေပသည္။ ပုံေဆာင္ခဲ ပုံသဏၭာန္မ်ားသည္ မေရမတြက္နိုင္ေအာင္ မ်ားျပား ေသာ္လည္း၊ ပုံစံခုႏွစ္မ်ိဳးအထိ အက်ဥ္းခ်ဳံးယူနိုင္ေပသည္။ ထိုသို႔ျပဳလုပ္ရာ၌ ဂ်ီဩေမႀတီႏွင့္ဆိုင္ေသာ ပုံစံမ်ားကိုအေျခခံၿပီးျပဳလုပ္ထားသည္။ ပုံေဆာင္ခဲအျဖစ္ မတည္ရွိေသာ ဓာတုျဒပ္စင္မ်ား၊ သို႔မဟုတ္ ျဒပ္ေပါင္းမ်ားကို ပြင့္ပုံကင္းပစၥည္း မ်ားဟု ေခၚသည္။ ျပယုဂ္အေနျဖင့္ ကာဗြန္ကို ျပနိုင္ေပသည္။ ထိုပစၥည္းသည္ ဆီမွိုင္းအျဖစ္ တည္ရွိေသာ အခါ ပြင့္ပုံကင္း၍ စိန္ သို႔မဟုတ္၊ ခဲနက္အျဖစ္ တည္ရွိေသာအခါ ပုံေဆာင္ခဲအျဖစ္ႏွင့္ တည္ရွိေလသည္။
ပုံေဆာင္ခဲမ်ား ျဖစ္လာပုံကို ၾကည့္ျခင္းျဖင့္ ပါဝင္သည့္ အက္တမ္တို႔၏ အေနအထားေၾကာင့္ ထိုသို႔ ျဖစ္လာသည္ ဆိုသည္မွာ ထင္ရွားေလသည္။ ပုံေဆာင္ခဲတို႔၏ မ်က္ႏွာျပင္မ်ားသည္ ေခ်ာမြတ္ၿပီး ျပင္ညီျဖစ္ ၾက၏။ ထိုသို႔ျဖစ္ရသည္မွာ အက္တမ္မ်ားသည္ တိက်သည့္ ပုံစံျဖင့္ တစ္ထပ္ေပၚတစ္ထပ္ တည္ရွိေနျခင္း ေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ အက္တမ္မ်ားသည္ အလြန္ေသးငယ္ၾကသျဖင့္ ထိုသို႔ တည္ရွိေနသည္ကို အမွန္အားျဖင့္ မျမင္နိုင္ေခ်။ သို႔ေသာ္ အလင္းေရာင္ျခည္မ်ား အထူးသျဖင့္ အိပ္စေရးေရာင္ျခည္မ်ားကိုသာ ပုံေဆာင္ခဲတစ္ခု အတြင္းသို႔ ျဖတ္သြားေစၿပီး ထိုေရာင္ျခည္မ်ား ပုံေဆာင္ခဲ၏ အျခားတစ္ဖက္မွ ထြက္လာပုံကို ၾကည့္ျခင္းျဖင့္ အက္တမ္မ်ား၏ တည္ရွိပုံအေနအထားကို သိနိုင္ေပသည္။ တစ္ခါတစ္ရံတြင္ ပုံေဆာင္ခဲတစ္ခု၏ မ်က္ႏွာျပင္ မ်ားကို ေဂၚလီလုံးကဲ့သို႔ လုံးေနသည့္တိုင္ေအာင္ ေသြးထားတတ္ ၾကသည္။ သို႔ေသာ္ အတြင္းရွိ အက္တမ္တို႔ ၏ ဂ်ီဩေမႀတီႏွင့္ ဆိုင္ေသာအေနအထား မေျပာင္းလဲသည္ကို ထိုေရာင္ျခည္နည္းျဖင့္ သိနိုင္ေပသည္။ ထိုအခ်က္သည္ ဓာတုေဗဒတြင္ အလြန္အေရးႀကီး၏။ ထိုျပင္ေက်ာက္မ်က္လုပ္ငန္းဖက္တြင္လည္း အလားတူ အေရးႀကီး ေလသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ေက်ာက္မ်က္မ်ားသည္ အမ်ားအားျဖင့္ ပုံေဆာင္ခဲမ်ား ျဖစ္ျခင္း ေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ အခ်ိဳ႕တြင္းထြက္မ်ားတြင္ ပုံေဆာင္ခဲႏွင့္ဆိုင္ေသာ အေနအထားအတြင္းတြင္ ရွိေသာ္လည္း အျပင္ဖက္တြင္ ပုံေဆာင္ခဲပုံသဏၭာန္မရွိေခ်။ ထိုကဲ့သို႔ေသာ တြင္းထြက္မ်ားကို ဆူဒိုခရစၥတဲလိုင္းဟု ေခၚသည္။
ကန႔္ကဲ့သို႔ေသာ အခ်ိဳ႕တြင္းထြက္မ်ားသည္ ပုံေဆာင္ခဲအျဖစ္ႏွင့္ တည္ရွိသည္ျဖစ္ေစ၊ ပြင့္ပုံကင္းအျဖစ္ ႏွင့္တည္ရွိသည္ျဖစ္ေစ အစဥ္သျဖင့္ အေရာင္တစ္မ်ိဳးတည္းႏွင့္သာ တည္ရွိေလသည္။သန႔္စင္ေက်ာက္သလင္း တြင္အေရာင္မရွိေခ်။ သို႔ေသာ္ အျခားတြင္းထြက္ အနည္းအက်ဥ္းရွိေနလၽွင္၊ အေရာင္တစ္မ်ိဳးျဖစ္လာေစနိုင္ ေပသည္။
တြင္းထြက္ပစၥည္းတမ်ိဳးတြင္ ေၾကးနီသည္ အညစ္အေၾကးအျဖစ္ ရွိေနလၽွင္ ထိုတြင္းထြက္ပစၥည္းကို ႏွစ္သက္ဖြယ္ေကာင္းသည့္ အျပာေရာင္၊ သို႔မဟုတ္ စိမ္းျပာေရာင္ သန္းေစသည္။ သံသည္ အညစ္အေၾကးအျဖစ္ တြင္းထြက္ပစၥည္းတစ္ခုတြင္ ရွိေနလၽွင္ ထိုပစၥည္းတြင္ နီၾကန္ၾကန္အေရာင္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ အဝါ ေရာင္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ သို႔မဟုတ္ အညိဳေရာင္ေသာ္လည္း ေကာင္း သန္းေနေစေပလိမ့္မည္။
စိန္ကဲ့သို႔ အလြန္မာေက်ာသည့္ ပုံေဆာင္ခဲကို အျခားပစၥည္းမ်ားအား ျဖတ္ရန္၊ သို႔မဟုတ္ ေဖာက္ရန္ လြန္သြားအျဖစ္ အသုံးျပဳၾကသည္။ ထိုကဲ့သို႔ အသုံးျပဳေသာစိန္သည္ မေကာင္းမြန္လွေခ်။ ေကာင္းမြန္သည့္စိန္သည္ ေက်ာက္မ်က္အျဖစ္ ပို၍တန္ဖိုး ရွိေပသည္။ ေက်ာက္သလင္း ပုံေဆာင္ခဲမ်ားကို စစ္ဖက္ဆိုင္ရာ ေရဒီယိုမ်ားတြင္ အသုံးျပဳေလ့ရွိသည္။ မိုကၠရိုစကုပ္ အထူးအမ်ိဳးအစားမ်ားအတြက္ ေက်ာက္သလင္း ပုံေဆာင္ခဲကိုျဖစ္ေစ၊ ကယ္လဆိုက္ ပုံေဆာင္ခဲကိုျဖစ္ေစ၊ ဖလူအိုရိုက္ပုံေဆာင္ခဲကို ျဖစ္ေစ အသုံးျပဳသည္။ ပုံေဆာင္ခဲမ်ားသည္ ေရွးေခတ္လူမ်ားအဖို႔ ဆင္ယင္ရန္ တန္ဆာအျဖစ္ အေရးႀကီးခဲ့ရာမွ စိန္လြန္ သြားမ်ားကို အသုံးျပဳေနၾကသည့္ ယခုေခတ္ လူမ်ားအဖို႔ အလြန္အသုံးဝင္လ်က္ ရွိေလသည္။
Beautiful amethyst stone! I wish I could read your message but it appears to be in a language I do not comprehend