..ค่ำคืนวันอาทิตย์.. หลังจากกลับจากปล่อยพักผมก็มารายงานตัวเข้าเกาะพระกับครูฝึก ครูเวรปกครองวันนั้น ก็ทำการเปลียนชุดทำงานส่วนตัว เตรียมชุดเก่ง ชุดที่ดีที่สุดเลยก็ว่าได้ตั้งแต่หัวจรดเท้า พร้อมที่จะต้องรับปัญหา 120 ชั่วโมง รองเท้าก็เลือกที่ใส่สบายเท้าที่สุด ชุดก็ต้องชุดเก่งที่ดีที่สุด ตรงไหนมีแผลหรือเคยมีก็พันผ้าให้เรียบร้อย ถ้าเปรียบเป็นนักมวยก็นวดน้ำมัน พันมือให้เรียบร้อยค่ำคืนนี้เป็นค่ำคืนที่เรานึกภาพในใจเลยว่าเราจะต้องเจออะไรบ้าง นับจากคืนนี้และอีก5 วัน4 คืนกับปัญหาที่ต้องเจอที่ครูฝึกจะมอบให้เรา ภาพเหล่านี้มันชัดเจนในความคิดก็เพราะจากคำบอกเล่าของพี่ๆที่ผ่านมากันแล้ว คืนนี้แทบจะไม่ต้องหลับ ไม่ต้องนอนกันล่ะ ทำตัวให้พร้อมที่จะรับสถานการณ์ แต่สุดท้ายก็เผลอหลับไปเพราะความเพลียของสภาพร่างกาย มาสะดุ้งตื่นอีกที่เมื่อได้ยินเสียงปืน เสียงประทัด เสียงนกหวีด พร้อมเสียงครูฝึกตะโกน บอกว่าตื่น ตื่น ตื่น แต่งกายชุดฝึกแล้วลงไปแถวหน้าอาคาร วินาทีนั้นภายในห้องก็มีืดมีแสงสว่างก็จากประทัด ผมก็รีบคว้าชุด รองเท้าได้ก็รีบวิ่งไปทันที่ แต่ก็ไม่รู้ทางออกอยู่ไหน ชนเพื่อนบ้าง ครูฝึกบ้าง ซึ่งครูฝึกต้องการที่ยื้อแย่งชุดฝึกของเราด้วย ชลมุลอยู่พักหนึ่งก็เจอทางออก แต่เหมือนหนีเสือปะจรเข้ พอออกมาข้างนอกเจอครูฝึกเป็นสิบ วิ่งมาจะยื้อแย่ง มาแกล้งสารพัดนาๆเพื่อให้เราเสียเวลา แต่นักเรียนย่อมแพ้อยู่ดี โดนสั่งให้กระโดดกบไปยังหน้าอาคารซึ่งระยะทางก็ประมาณ50 เมตร ระหว่างกระโดดก็แต่งเครื่องแต่งกายไปด้วย 
เมื่อมาถึงหน้าอาคารครูฝึกเรียกแถวเช็คยอด ว่ายังมีใครขาด หรือได้รับบาดเจ็บหรือเปล่า จากนั้นก็สั่งให้ถอดชุดเหลือแต่ลองไบท์ แล้วมาลงบ่อน้ำแข็ง ซึ่งน้ำในบ่อไม่ต้องบอกว่าเย็นขนาดไหน เพราะทั้งบ่อมีแต่น้ำแข็งมือก้อนใหญ่ๆเต็มบ่อ แทบจะไม่มีที่ลงได้เลย เวลาช่วงนั้นก็ประมาณ 00.30 น. ผมและเพื่อนๆอีก35 คน ผลัดกันขึ้นกันลงอยู่อย่างนั้น3 รอบ ระหว่างที่ขึ้นลงก็จะมีครูฝึกที่แต่งกายเป็นยมทูต กล่าวรายงานว่าเราเปรียบเสมือนได้ตายไปแล้ว ซึ่งในรอบ3 มีเพื่อนคนหนึ่งช็อค และเกร็ง ครูฝึกก็นำขึ้นมาจากบ่อห่มด้วยผ้าห่มที่จุ่มน้ำร้อน เพื่ิอให้ร่างกายอบอุ่น กว่าจะผ่าน3 รอบมาได้เป็นอะไรที่ทรมานมาก จากนั้นครูฝึกก็ให้เปลี่ยนชุดฝึกทำพืธีเปิดสัปดาห์นรก และรับสถานการณ์ในปัญหาแรกต่อไป
ปัญหาแรกของค่ำคืนนี้คือพายเรือยางทน และนำเรือยางขึ้นเขา เรือยางทั้ง6 ลำได้ถูกนำลงสู่น้ำทะเล ในแต่ล่ะลำก็มีนักเรียน 6 คนต่อ1 ลำ และก็พายไปโดยนักเรียนทั้งหมด ซึ่งช่วงที่พายก็จะมีคลืนของทะเลที่คอยทดสอบความอดทนของเรา จุดที่จะนำเรือยางขึ้นฝั่งก็เป็นทางขึ้นเขาแหลมปู่เจ้าซึ่งจะมีอุปสรรคในการนำเรือยางขึ้นเหมือนกัน ซึ่งทีมในเรือยางจะต้องช่วยเหลือกันพากันไปให้ได้ทั้งทีม เรือยางทั้งหมดขึ้นแตะฝั่งเวลาประมาณ 02.30 น. เมื่อขึ้นฝั่งแล้วเรือยางถ้าอยู่ในน้ำเราจะขี่มัน แต่ถ้าบนบกเรือยางจะเป็นฝ่ายขี่เรา เรือยางทั้ง 6 ลำได้ถูกตั้งบนศรีษะของนักเรียนทั้งหมด พวกเรานำพาเรือยางขึ้นไปสักการะกรมหลวงชุมพรเขตรอุดมศักดิ์(เสด็จเตี่ย) บิดาของทหารเรือไทย วิ่งบ้าง เดินบ้างตามแต่ครูฝึกจะสั่ง ความเหนื่อย ความง่วงเริ่มคืบคลานเข้ามา แต่พวกเราก็ต้องไปให้ถึงเป้าหมาย คิดอย่างเดียวในตอนนั้นว่า เพื่อนไปได้ เราก็ต้องไปได้ พวกเราไปถึงยอดเขาเวลาประมาณ 03.30 น. ก็ทำการสักการะเสด็จเตี่ย เสร็จเรียบร้อยก็เตรียมเดินทางลงมายังจุดที่นำเรือยางขึ้นในครั้งแรก และพายเรือกลับมาขึ้นฝั่ง ที่ท่าเรือแหลมเทียน มาขึ้นฝั่ง เวลาประมาณ 06.40 น. จากนั้นก็นำพาเรือยางโดยการแบกเรือยางมายังสนามกีฬา กองการฝึกกองเรือยุทธการ และเล่นกายบริหารประกอบเรือยาง ปัญหาพายเรือยางทนและแบกเรือยางทน ซึ่งเป็นปัญหา 8 ชั่วโมงแรกก็ใกล้จะจบแล้ว ปัญหาที่2 ก็กำลังรอเราอยู่ เราได้นำเรือยางเก็บที่ตรงนั้นและกินข้าวเช้ากัน ณ สนามกีฬานั่นเอง อาหารเช้ามื้อแรกเป็นอะไรที่ต้องรีบรับเข้าไปให้เร็ว และเยอะไว้ก่อน เรื่องรสชาติเอาไว้ทีหลัง เพราะยังต้องใช้พลังงานกันอีกยาว เวลา 08.00 น. ครูฝึกชุดที่2 มาแตะมือกับครูฝึกชุดแรก ข้าวไม่ทันได้เรียงเม็ดดี ปัญหาที่2 ก็ต้องรับมาเป็นปัญหาวิ่งทนพวกเราได้เปลี่ยนชุดเป็นครึ่งท่อน วิ่งขึ้นไปสักการะเสด็จเตี่ยอีกครั้ง และต้องนำพากันไปให้หมดทุกคน ก็ต้องลาก ดึง สารพัดที่จะนำพาคนที่เริ่มไม่ไหวให้ไปกันหมดทุกคน
แล้วก็กลับมาที่สนามกีฬาเหมือนเดิม จากนั้นก็ใส่เสื้อและแต่งเครื่องแต่งกายเพื่อรับปัญหาแบกซุงไกล เป็นอะไรที่เหนื่อยและเจ็บเพราะมันกระแทกแล้วเจ็บ เป้าหมายของแบกซุงก็ขึ้นเข้าและไปที่อ่าวเตยงามนาวิกโยธิน เล่นกายบริหารประกอบซุงที่อ่าวเตยงาม ขากลับก็กลับมาอีกเส้นทางกองนักเรียนจ่านาวิกโยธิน พากันเดินร้องเพลงมาตลอดทาง ถ้าเสียงเริ่มหาย ครูฝึก็จะแกล้งให้วิ่งบ้าง เล่นกายบริหารระหว่างบ้าง แล้วกลับมาท่าเรือแหลมเทียนซึ่งตอนนี้นักเรียนก็เริ่มเพลีย และเหนื่อยกัน แดดก็ร้อน หิวน้ำก็หิวได้อาศัยดูดกินน้ำเหงื่อที่เปียกเสื้อผ้าประทังความกระหาย คิดในใจว่าเดี๋ยวก็จบปัญหาแล้ว ปัญหาต่อไปคงจะดีขึ้น ผ่านวันที่2 ไปได้ร่างกายก็คงจะเริ่มปรับตัวไปตามความเฉื่อยได้เองเรื่อยๆ
ระยะทางที่ยาวไกลและเวลาที่ยาวนาน จากท่อนซุงที่หนักอยู่แล้วก็ทวีความหนักอีกเท่าตัว คงมีเพียงเป้าหมายในใจเท่านั้นที่บอกให้ร่างกายต้องสู้ต่อไป ปัญหาที่ 3 และ4ก็กำลังจะเริ่มขึ้น เป็นปัญหาพายเรือยางทน พวกเราทั้งหมดก็พากันเตรียมเรือยาง สูบลมยางให้ตึงเมื่อถึงเวลาพายจะได้พายง่ายๆซึ่งเรือยางจะมีที่เติมลมตรงเมนทิลก็คือตัวเรือ และกระดูกงู ซึ่งถ้ากระดูกงูอ่อนจะควบคุมทิศทางยาก ถ้าเรือยางอ่อนจะไม่ค่อยไปเลย จะเปลืองแรงมาก ซึ่งในบรรดาเรือยางทั้งหมดก็มีลำหนึ่งที่รั่ว ก็แล้วแต่วาสนาว่าใครจะได้ลำไหน ครูฝึกก็จะเปลี่ยนสลับกันด้วยเพื่อความยุติธรรม สลับกันเหนื่อย เพราะการที่ได้เรือยางรั่ว เหนื่อยกับการพายแล้วยังต้องเพิ่มแรงในการพายอีก ซึ่งชั่วโมงเรือยางก็จะถือโอกาสผ่อนคลายไปเล็กน้อยแต่ก็เหนื่อยเหมือนเดิม เตรียมเรือยางอะไรเรียบร้อยก็รวมพลเช็คยอดตามลำเรือ แล้วรับเคลมไลท์จากครูฝึกมาติดหัวและท้ายเรือเพื่อเป็นสัญลักษณ์บอกฝ่ายในเวลากลางคืน เมื่อได้เวลาพวกเราก็พากันนำเรือยางลงน้ำ จุดมุ่งหมายคือเกาะแสมสารระยะทางก็ประมาณ 10 ไมล์ทะเล (18 กิโลเมตร) ซึ่งก็ไกลเหมือนกัน บวกกับความเหนื่อยล้าแล้วไม่ต้องบอกว่าจะเป็นไง ก็พายกันเหมือนเดิมเพราะเป้าหมายและภารกิจรอเราอยู่ เรือยางลำที่รั่วก็เอามาไว้หน้าขบวน ลำอื่นๆก็ตามกันมาเป็นแถวยาว พายกันตามมาเรื่อยๆ มีเผลอหลับในหน่อยก็ต้องสะดุ้งด้วยไม้ของครูฝึกที่กระตุ้นนักเรียนตลอดการเดินทาง ซึ่งสามารถหลับได้ตลอดทั้งกลางวันและกลางคืน ความเหนื่อย ความง่วงก็เข้ามาเป็นระยะ อากาศก็เย็นๆจากเสื้อผ้าที่ไม่เคยแห้งเลย ด้วยเหงื่อที่ไหลตลอดเวลา เราไปถึงเกาะแสมสาร ครูฝึกก็มีปัญหาทดสอบเราที่โน่น เรือลำไหนช้าก็จะมีโทษเพื่อเป็นการกระตุ้นนักเรียนไปในตัว นักเรียนก็ต้องกระตือรือล้นในปัญหาที่รับมา เรือเราก็โดนจนได้ ครูฝึกบอกว่าพายไม่ตรงก็โดนตีก้นด้วยไม้พายไปครึ่งโหล ซึ่งเป็นเรื่องธรรมดา
ของหลักสูตรรบพิเศษที่ต้อง มีความเจ็บปวด มีเลือด มีทั้งเกมส์ หรือการแข่งขันให้ผมเล่นให้ทีมนักเรียนทดสอบตลอด ก็เป็นทั้งการผ่อนคลายและเพิ่มความแข็งแรง ความอดทนให้กับนักเรียน จนเวลา 24.00 เรือยางทุกลำก็ต้องเตรียมตัวกลับ ก็เตรียมเรือ ติดเคลมไลท์ และก็พายกันออกมา เพื่อให้ถึงเป้าหมายก่อนลำอื่นๆเพราะถ้ามาช้ามากก็จะโดนหนักหน่อย ลำที่รั่วก็ไม่ต้องบอกรับเต็มๆ ทั้งขึ้นและร่อง ระยะทางขากลับมาระยะทางเท่าเดิมแต่เวลาผมคิดว่าช้ากว่าเดิมมากเพราะในทีมก็เริ่มจะมีหลับในหลายคน ผมมาเผลอหลับในช่วงหนึ่งตามันพร่าเบลอมาก มองเห็นเรือประมงเป็นอาคารเป็นอะไรไป อย่างนี้นี่เองที่รุ่นพี่เคยเล่าให้ฟังว่าเคยกระโดดเรือ เพราะคิดว่าถึงฝั่งแล้ว สุดท้ายก็คือภาพลวงตา ซึ่งผมก็เริ่มเข้าใจแล้วว่ามันเป็นอย่างนี้นี่เอง และก็คิดไปก่อนต่างๆนาๆตามที่รุ่นพี่บอกแล้วว่าต้องเป็นอย่างโน้น แต่ไม่ได้เอามาเป็นเหตุผลให้เรากลัว และท้อ เวลาก็ล่วงเลยมาเกือบจะ06.00 น ปัญหาพายเรือยางค่ำคืนนี้ก็ใกล้จะจบแล้ว คิดอย่างเดียวว่าเดี๋ยวก็ได้กินข้าว ซึ่งก็หมายความว่าเราก็จะมีแรงสู้กับปัญหาได้อีก...สู้ต่อไป ...เจอกันอีกทีในปัญหาต่อไปครับ..เอส
@akarawat เก่งมากๆเลยค่าสุดยอดรอดมาได้งัยเนี่ย สนุกๆๆรอติดตามนะคร้าาเขียนเยอะๆเลยเด้อ
ครับเพื่อน รอดมาได้เพราะร่างกายและดวงด้วยนะ ที่ไม่เกิดอุบัติระหว่างการฝึก บางคนร่างกายดีแต่ไม่มีดวงก็ไม่จบนะ
สุดยอดไปเลยครับ
ครับผม ขอคุณครับ ยังไม่สุดยอดหรอกครับ
ขอเป็นกำลังใจให้ครับ ... สู้ๆครับ
ครับผม ขอบคุณมากครับ ขอเป็นกำลังใจให้เช่นกันครับ สู้ๆๆๆครับ
เก่งมากเลยครับ
ขอบคุณมากครับผม อาจจะอาศัยโชคด้วยนะครับ...5555
เป็นการฝึกที่สาหัสสากรรย์มากเลยครับ แต่ก็เพื่อความแกร่งของร่างกายเราครับ ขอยกนิ้วชมเชยกับความอดทนครับ👍
ครับผม ขอบคุณมากครับ ฝึกเพื่อความแข็งแกร่ง และจะได้ปกป้องประเทศนะครับ
ท. ทหารอดทน ช่างสมกับคำนี้เหลือเกิน สู้ สู้ นะคะ ขอขอบคุณกับภาระหน้าที่ปกป้องประเทศชาติของเหล่าทหารทั้งหลาย
ครับผม ขอบคุณมากครับ ฝึกเพื่อความแข็งแกร่ง และจะได้ปกป้องประเทศนะครับ สู้ๆครับผม และขอเป็นกำลังใจให้ครับ
เมื่อวานผมเก็บไว้อ่าน แต่วันนี้ยังไม่ได้อ่านเลยครับ เดี๋ยวไว้วันไหนผมอ่านแล้ว จะแวะมาคอมเม้นท์อีกทีครับ
สุดยอดมากเลยครับ ผมชอบอ่านครับ พี่เป็นยอดมนุษย์มากเลยครับ การฝึกโหดมากๆครับ
Congratulations @akarawat! You received a personal award!
You can view your badges on your Steem Board and compare to others on the Steem Ranking
Do not miss the last post from @steemitboard:
Vote for @Steemitboard as a witness to get one more award and increased upvotes!
Congratulations @akarawat! You received a personal award!
You can view your badges on your Steem Board and compare to others on the Steem Ranking
Do not miss the last post from @steemitboard:
Vote for @Steemitboard as a witness to get one more award and increased upvotes!