Karmaşık haller bunlar.
Bazen durup izlerim herkesi, nerede olduğumun ya da kimi izlediğimin bir önemi yoktur aslında bazı yönlerden bilirim aslında hepimiz aynıyız ya da aynı olmasakta kesişiyoruz.
Yanlarından geçtiğim insanların konuşmaları bazen alıp götürüyor. Kafamda çözülemeyen bir sürü bağlantı şekilleri görünüyor. Bazıları diyorum nasıl da dolanmış bağlarına, tek bir hali bile artık karmaşadan uzak kalamaz olmuş. Oyunun içinde oyun içinde oyun. Plan içinde plan içinde plan.
Bazılarıda sadece maskelere sahip, en korkuncu hangisi bilemiyorum. Maskeler takıp dolanmak mı yoksa kendini unuttuğun oyunlar oynamak mı ?
Sonra diyorum ki belki maskeleri anlıyorum bazen de bu kadar oyunu anlamıyorum. Sonra da diyorum ki sen sanki hiç mi oynamıyorsun bu oyun içinde oyunlar ?