Ne yazık ki çocukluk 90'lardan sonra bitti. Neyse ki biz biraz olsun yaşayabildik. İnternet yaygın değildi akıllı telefonumuz yoktu. Sabahtan akşama kadar sokakta toplu saklambaç dahil onlarca çeşit oyun oynardık. Karnımız acıktığında bir koşu eve girer bir dilim salçalı ekmek alır tekrar sokağa düşerdik. Taso vs falan saymıyorum bile. Akşam ezanı ise bizim o günkü çocukluğumuzun bitiş düdüğüydü. Ezan okunmaya başladığı an bitmeden evde olmak zorundaydık.
Güzel günlerdi vesselam. Çok iyi anlatmışsın kardeşim emeğine sağlık :D