Ostatnio obejrzałem #75 - "Gambit królowej"

Brakuje mi słów, żeby wprost wyrazić zachwyt nad serialem "Gambit królowej. Powieść Waltera Tevisa o tym samym tytule została doskonale przełożona przez Netflix na scenariusz miniserialu. Oglądanie tego serialu to była uczta dla moich oczu.

^{Źródło zdjęcia: materiały promocyjne za serwisem netflix.com}

Beth Harmon (Isla Johnston) poznajemy gdy stoi na moście a za nią wraki samochodów. Jednym z nich jechała wspólnie z matką, która miała problemy emocjonalne i zdecydowała, że najlepszym rozwiązaniem dla nich obu będzie śmierć, dlatego z impetem wjechała w auto nadjeżdżające z naprzeciwka. Kobieta zginęła na miejscu, a dziewięcioletnia dziewczynka wyszła z tego bez szwanku. Z racji, że ojciec był nieznany to Beth trafia do sierocińca. To właśnie tam cicha, ponura i zamknięta w sobie dziewczynka zobaczyła w piwnicy u woźnego pana Shaibel'a (Bill Camp) po raz pierwszy szachownicę.

^{Źródło zdjęcia: materiały promocyjne za serwisem netflix.com}

Plansza z 64 polami, pionami i figurami w dwóch kolorach staje się teraz jej obsesją, faszerowana przez opiekunów środkami odurzającymi wyostrza swój umysł i zmysły, jej myślenie staje się wyraźniejsze i po raz pierwszy w życiu czuje się w pełni opanowana. Dzięki panu Shaibel'owi odkrywa tajniki zasad gry w szachy, mistrzowskich taktyk i rozgrywek. Bardzo szybko okazuje się, że uczeń przerósł mistrza.

W wieku 12 lat zostaje adoptowana przez małżeństwo Almę (Marielle Heller) i Allston'a (Marielle Heller) Wheatley. Krótko po wprowadzeniu się do ich domu okazuje się, że adopcja miała być próbą ratowania rozpadającego się małżeństwa, ale próba ta się nie powiodło, gdyż wkrótce Allston odchodzi od żony, która mimo problemów emocjonalnych z samą sobą musi teraz zająć się nastolatką. Beth (Anya Taylor-Joy ) stroni od koleżanek w szkole, wciąż myśli o szachach, w ukradzionym ze sklepu piśmie szachowym znajduje informację o turnieju o mistrzostwo stanu Kentucky. Pięć dolarów wpisowego pożycza od pana Shaibel'a i zapisuje się na turniej zdominowany przez mężczyzn. "Do tego męskiego świata wkracza genialna dziewczynka, która na debiutanckim turnieju szachowym dostaje pierwszej miesiączki. Nie przeszkadza jej to ograć wszystkich mężczyzn". Jest to początek jej oszałamiającej kariery.

^{Źródło zdjęcia: materiały promocyjne za serwisem netflix.com}

Oparty na powieści Waltera Tevisa miniserial Netflix pt. "Gambit królowej" to opowieść o dojrzewaniu i o tym, jaka jest prawdziwa cena geniuszu. Młoda Beth Harmon (Anya Taylor-Joy), która pod koniec lat 50. ubiegłego wieku trafia do prowadzonego w stanie Kentucky sierocińca, odkrywa w sobie niezwykły talent do szachów, jednocześnie uzależniając się od przepisywanych dzieciom leków na uspokojenie. Dziewczyna, dręczona przez własne demony i napędzana wybuchowym koktajlem ze środków odurzających podkręconym jej własnymi obsesjami, zmienia się w wyjątkowo uzdolnioną i czarującą outsiderkę, która postanawia szturmem podbić konserwatywny i zdominowany przez mężczyzn świat zawodowych szachów.

^{Źródło opisu: platforma vod za filmweb.pl}

^{Źródło zdjęcia: materiały promocyjne za serwisem netflix.com}

Zaczęłem oglądać serial bez żadnych oczekiwań, ale już pierwszy odcinek zaciekawił mnie na maksa, wiedziałem, że będzie to długi wieczór, bo nie położę się spać przed zobaczeniem finału. Z czasem było coraz lepiej, a siódmy (ostatni) odcinek był jednym z najlepszych finałów serii, jaką kiedykolwiek oglądałem. Rozwój każdej z postaci, nawet tych drugoplanowych był dobrze przemyślane i tworzył związek emocjonalny z większością z nich. Akcja była cudowna. Smaczkiem będzie zapewne udział w tej produkcji polskiego aktora Marcina Dorocińskiego w roli radzieckiego arcymistrza Vasilego Borgova, z którym toczy szachowe boje Beth.

^{Źródło zdjęcia: materiały promocyjne za serwisem netflix.com}

"Gambit królowej" to nie tylko bardzo dobry serial, to wspaniała historia, bardzo dobre aktorstwo, scenografia, kostiumy i muzyka. Anya Taylor-Joy jest rewelacyjna w roli Beth, przepiękna i zmysłowa kobieta, od której nie można oderwać oczu. Nie jestem pasjonatem szachowym, ale doskonale pamiętam z dzieciństwa jakie dyskusje wywoływały mecze szachowe między radzieckimi arcymistrzami Karpowem i Kasparowem, więc łatwiej jest mi sobie wyobrazić emocje jakie wywoływały turnieje szachowe w latach pięćdziesiątych i sześćdziesiątych. Emocje te są doskonale pokazana w serialu,

Zaplanujcie swój czas dobrze, bo kiedy usiądziecie do oglądania tego serialu, to już klamka zapadła i siedem godzin spędzicie przed telewizorem, Anya Taylor-Joy w roli Beth jest jak magnes, jeszcze bardziej uzależnia od zielonych tabletek, które dostawała w sierocińcu.

Moja ocena serialu 9/10

Oczywiście jest to moja subiektywna ocena, każdy ma prawo do własnej, dlatego polecam obejrzeć ten serial i samemu wyrobić sobie własne zdanie. A jeżeli widziałaś/eś już ten serial to chętnie poznam Twoją ocenę.

Potwierdzam, że serial bardzo dobrze zagrany i nakręcony, z ciekawym scenariuszem. Wciągnie nawet osoby, które nie umieją grać w szachy i w ogóle się nimi nie interesują i nie interesowały. A u tych, którzy kiedyś grali, może rozpalić tę iskierkę tęsknoty za pięknem tej gry, która tak fascynowała bohaterkę.

Czy czytałeś powieść? Czy tam zakończenie było identyczne? Bo miałem wrażenie, że finał miał być zupełnie inny - i tylko zakończeniem jestem w sumie nieco rozczarowany. Troszeczkę za hollywoodzkie.

Dorociński świetnie pasował do roli Borgova. Ktoś podjął doskonałą decyzję i Dorociński się sprawdził - choć wykazać się musiał głównie powściągliwością.

Mogłeś dać jeszcze na początku spoiler alert, bo w zasadzie wyjawiasz najważniejsze wątki :-). I jeszcze drobiazg:

...adopcja miała być próbą rozpadającego się małżeństwa...

Chyba 'ratowania' chochliki Ci zjadły.