ENG
Hi everyone
In fact, even though I have a very emotional nature, I cannot fully express it. Especially when I shed tears... There are times when I cry while watching a movie or when I am affected by any situation. If I'm crying at the end of an emotional movie, I try not to show it to those around me. I want to talk about this very normal feeling, that we have the perception that men don't cry.
How do the emotions we experience within us give us away? To answer this question, we need to look at our reactions as humans to the events and situations we experience. It is very important what emotion we feel and how we react to an event and situation. We experience emotions such as joy, sadness, happiness and fear in the face of an event we experience.
Of course, we always accept equality between men and women. But since our existence, men have been believed to represent power. When viewed as a profile that fulfills all responsibilities in the best possible way, is strong and does not let down those who trust in it, it is not acceptable for men to cry. I totally disagree with this. Also, crying is not a sign of weakness and does not show that you are weak. On the contrary, it shows that you are conscientious.
Any man who feels that he is strong by nature can be depressed by failure in life, the pain of separation, not being able to recognize himself at some times, and losing his masculine ego. Tears are inevitable as these negative factors, one on top of the other, inevitably create emotional trauma on the person.
Rather than emotional trauma, I would like to touch upon a feeling of crying in which feelings of longing, pity and conscience come to the fore. For example; Like a father seeing his daughter after many years... Or it could be a person he loves very much coping with the disease and regaining his health and sharing this joy with him.
When we look at the society we live in, women cry much more than men. When we look at men and women regarding crying, we see that women can shed tears easily. Men, on the other hand, may be shy about crying in a crowded environment and may perceive this emotional state as a feminine behavior and something to be ashamed of.
I'm speaking for myself. There were times I cried. This gave me some relief. I cried mostly for the movies that touched me the most. The most important of these was the movie Life is Beautiful. In this film, which tells the dramatic story of a father and his son who are forcibly taken to Jewish camps in the middle of the war, I was very touched when I saw the struggle and sacrifice of a father for his son in the movie scenes.
As a result, whether male or female, crying does not make us feel weak or helpless. On the contrary, crying helps us calm down by comforting us in the emotional complexity we experience. See you again, take care of yourself.
TR
Selam Herkese
Aslında özünde çok duygusal bir yapıya sahip olsam da bunu tam olarak belli edemiyorum. Özellikle gözyaşı döktüğümde... Bir film izlerken, ya da herhangi bir durumdan etkilenip ağladığım zamanlar oluyor. Duygusal bir filmin sonunda eğer ağlıyorsam, bunu etrafımdakilere belli etmemeye çalışıyorum. Çok normal olan bu duyguyu, sanki erkekler ağlamaz algısıyla yapıyor olmamızı, konuşalım istiyorum.
İçimizde yaşadığımız duygularımız bizi nasıl ele veriyor? Bu sorunun cevabını vermek için, yaşadığımız olaylara ve durumlara karşı insanlar olarak verdiğimiz tepkilere bakmamız gerekiyor. Olay ve durum karşısında, hangi duyguyu hissedip, nasıl tepki verdiğimiz çok önemlidir. Yaşadığımız bir olay karşısında sevinç, üzüntü, mutluluk, ve korku gibi duygularını yaşıyoruz.
Elbette ki kadın erkek eşitliğini her zaman için kabul ediyoruz. Ama varoluşumuzdan beri, erkeklerin gücü temsil ettiğine inanılır. Üzerine düşen her sorumluluğu, en iyi şekilde yerine getiren, güçlü olan ve kendisine güvenenleri yarı yolda bırakmayan bir profil olarak bakıldığında, erkeklerin ağlaması pek kabul edilemiyor. Ben bunu kesinlikle katılmıyorum. Ayrıca ağlamak acizlik değildir ve sizin güçsüz olduğunuzu da göstermez. Aksine vicdanlı olduğunuzu gösterir.
Doğası gereği güçlü olduğunu hisseden her erkeğin, hayatta başarısızlığına uğraması, ayrılık acıları, bazı dönemlerde kendisini tanıyamaması ve üzerindeki erkeklik egosunu kaybetmesi onu bunalıma sokabilir. Üst üstte gelen bu olumsuz etkenler, kişi üzerinde ister istemez duygusal bir travma yarattığı için, gözyaşı kaçınılmaz oluyor.
Ben duygusal travmadan çok, özlem, acıma ve vicdan duygularının öne çıktığı, bir ağlama duygusuna değinmek istiyorum. Örneğin; bir babanın yıllar sonra, kızını görmesi gibi... Ya da çok sevdiği bir insanın hastalıkla başa çıkarak sağlığına kavuşması ve bu sevincini kendisiyle paylaşması olabilir.
Yaşadığımız topluma baktığımızda, kadınlar erkeklere göre çok daha fazla ağlıyor. Ağlama konusunda kadın ve erkeğe baktığımızda, kadınların rahatlıkla gözyaşı dökebildiğini görüyoruz. Erkeklerin ise, kalabalık bir ortamda ağlarken çekindiği ve bu duygusal durumun sanki kadınsı bir davranış olarak bakıp, utanılacak bir şey gibi algılaması söz konusu olabiliyor.
Kendim için söylüyorum. Ağladığım zamanlar oldu. Bu beni biraz rahatlattı. En çok da beni etkileyen filmlere ağladım. Bunlardan en önemlisi de Hayat Güzeldir filmiydi. Savaşın ortasında, zorla Yahudi kamplarına götürülen bir baba ve oğlunun dramatik bir şekilde konu alan bu filmde, bir babanın oğlu için vermiş olduğu mücadeleyi ve özveriyi film sahnelerinde gördükçe çok duygulanmıştım.
Sonuç olarak, ister kadın olsun isterse erkek, ağlamak bizi güçsüz ya da aciz hissettirmez. Aksine ağlamak, yaşadığımız duygusal karmaşıklığında bizi rahatlatarak sakinleşmemizi sağlar. Tekrar görüşmek üzere, kendinize iyi bakın.
Yaradılışımız gereği, her insan ağlar ve gülmekten daha çok ağlamalıdır. Çünkü ağlamayı unuttuğu an insani değerlerinide kaybedebilir. Toplumumuzdaki değer yargılarından kaynaklı olarak erkekler genelde gizli saklı ağlamayı tercih ederler. Neticede gizli veya aşikar her insanın ağlamak için bir çok sebebi var. Ağlamak kişiyi rahatlatır ve yüceltir. Bu güzel yazı için teşekkürler
İnsanlara bahşedilen duyguları çok güzel ele almışsın. Dediğin gibi erkekler ağlamaz algısı çok yanlış. Sonuçta bu duygu sadece kadınlara verilmemiş. Erkeğin çaresizliği kadınınkinden daha ağır diye düşünüyorum.
Erkek ve Kadın olsun, çaresizliğin ve sıkıntıların oluştuğu bir ortamda gözyaşının dökülmesi, duygusallığın ön görüsüdür. Güzel yorumum için çok teşekkür ederim 🙏🤗
Kesinlikle katılıyorum. 🙂
Ben insanların katogorilere ayrılmasını ve keskin roller verilmesine karşıyım. Her insan ağlar ve aglamalidir da bence. Bu çok insanı bir durum ve gerçekten insanı rahatlatan ruhunu özgür bırakan bir durum.
Ağlamanın insanları rahatlattığını ve herkesin bu duyguyu gördüğünde ya da yaşadığında hissedebileceğini anlatmaya çalıştım. Söylediklerine katılıyorum. Uğramış olmana sevindim 🤗
Bu biraz da insanın kişiliğine bağlı, kimisi kendini tutar ağlamaz ama içinde kim bilir ne fırtınalar kopuyordur.
Erkekler, içinde yaşadığı duygularını çok fazla dile getiremiyor. Her insanın kişiliğinin de farklı olması duygusallığını da etkiliyor.
Congratulations, your post has been upvoted by @dsc-r2cornell, which is the curating account for @R2cornell's Discord Community.
Enhorabuena, su "post" ha sido "up-voted" por @dsc-r2cornell, que es la "cuenta curating" de la Comunidad de la Discordia de @R2cornell.