" လူ႔တာဝန္ ႏွင့္ အလုပ္ "

အပိုင္း (၂)

ဘယ္အလုပ္မဆို ခက္ခဲတယ္ဆိုေပမယ့္လည္း လူတိုင္းကိုယ္စိီ
မွာ ကုိယ္နဲ႔ကိုက္ညီမယ့္ ၊ အလုပ္တစ္ခု ႐ွိဖို႔ ၊ လုပ္ဖို႔ေတာ့ တာ
ဝန္႐ွိၾကပါတယ္ ။ ေက်ာင္းသားဆိုရင္လည္း ေက်ာင္းကသင္
ၾကားလိုက္တဲ့ စာေတြကို ေလ့လာရမယ္ က်က္မွတ္ရမယ္ ဒါမွ
တစ္ႏွစ္တစ္တန္း ေအာင္ၿပီး စာေတာ္တဲ့ ေက်ာင္းသားေကာင္း
တစ္ေယာက္ ျဖစ္လာမွာပါ ။ အိမ္ေထာင္ဦးစီး တစ္ေယာက္ဆို
ရင္လည္း မိသားစုတာဝန္ကို ေက်ပြန္စြာ ထမ္းေဆာင္ႏိုင္မွ
ကို္ယ့္မိသားစု ေႏြးေႏြး ေထြးေထြး ျပည့္ျပည့္စံုစံု ေနႏိုင္မွာ ပဲျဖစ္
ပါတယ္ ။ မိသားစုတာဝန္ကို မေက်ပြန္တဲ့ အိမ္ေထာင္ဦးစီး တစ္ေယာက္ကို ပတ္ဝန္းက်င္ကေတာင္မေျပာႏွင့္ အိမ္ကဇနီး
မယားကေတာင္ အထင္ႀကီး ေလးစားမွာ မဟုတ္ပါဘူး ။

တစ္ခ်ိဳ႕လူေတြဟာ အလုပ္လုပ္ရင္ အေ႐ွာင္ခို ၊ ေရသာခို ၊
တတ္ၾကပါတယ္ ။ တစ္ခ်ိဳ႕ကေတာ့ ေ႐ွာင္လႊဲကတယ္ ၊
ကိုယ္နဲ႔မဆိုင္သလိုလို ေနတတ္ၾကတဲ့ သူေတြ ႐ွိပါတယ္ ။
ေနာက္တစ္ခ်ိဳ႕ကေတာ့ အလုပ္လုပ္ရင္ ေလးေလးနက္နက္မ႐ွိ
ပဲ ေပါ့ပ်က္ပ်က္ လုပ္တတ္ၾကပါတယ္ ။ အလုပ္လုပ္ဆ္ုိရင္
ကိုယ့္အလုပ္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ သူမ်ား အလုပ္ပဲျဖစ္ျဖစ္ ဘယ္အလုပ္ကို
မဆို ေပါ့ပ်က္ပ်က္ မလုပ္ပဲ ၊ စိတ္ဝင္တစားနဲ႔ ေစတနာပါစြာႏွင့္
လုပ္ၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္ ။ ဒါမွ ကိုယ့္အတြက္လည္း အက်ိဳး႐ွိ
သလို သူမ်ားေတြ အတြက္လည္း အက်ိဴး႐ွိမွာပါ ။ လူတစ္
ေယာက္ဟာ အလုပ္သမားေကာင္းတစ္ေယာက္ မဟုတ္ပဲ အ
ေ႐ွာင္ခို ေရသာခိုၿပီး ေပါ့ပ်က္ပ်က္ လုပ္တတ္တဲ့သူ တစ္
ေယာက္ဆိုရင္ အဲ့ဒီလူဟာ ဘယ္ေတာ့မွ အလုပ္႐ွင္ႀကီးတစ္
ေယာက္ ျဖစ္လာမွာ မဟုတ္ပါဘူး ။ အလုပ္သမားေကာင္း
တစ္ေယာက္ကသာလွ်င္ အလုပ္႐ွင္ေကာင္း တစ္ေယာက္ ျဖစ္
ႏိုင္တာပါ ။

အလုပ္လုပ္ရာတြင္လည္း လူ႔ေလာဘကို ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ဖို႔ လိုအပ္
ပါတယ္ ။ လူေတြဟာ သက္႐ွိ သတၱဝါေတြ အားလံုးထဲမွာ
အသိညဏ္အ႐ွိဆံုး ၊ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္အႀကီးမားဆံုး သတၱဝါျဖစ္
ပါတယ္ ။ တျခားေသာ သတၱဝါေတြဟာ စား ၊ ဝတ္ ၊ ေန
ေရးစတဲ့ သံုးခ်က္မွာ စားေရးေသာက္ေရးဟာ သူ႔တို႔ရဲ႕ ဘဝအ ဓိက ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ပဲျဖစ္ပါတယ္ ။ က်န္တဲ့ႏွစ္ခ်က္ျဖစ္တဲ့ ဝတ္ေရး ႏွင့္ ေနေရး ကို စိုးရိမ္ပူပန္ျခင္းမ႐ွိၾကပါဘူး ။ သူတို႔မွာ ေလာဘဆိုတာ လံုးဝမ႐ွိပဲ သဘာဝကေပးတဲ့ အေမႊး ၊ အေတာင္ေတြနဲ႔သာ ေရာင္ရဲတင္းတိမ္ေနၾကတာျဖစ္ပါတယ္ ။ (တစ္ခ်ိဳ႕ေသာ သတၱဝါေတြကုိ မဆိုလိုပါ) ။လူေတြကေတာ့ အဲ့ဒီလို မဟုတ္ၾကပါဘူး ။ မိမိတစ္ဦးတည္း စား၊ ဝတ္ ၊ ေနေရး အတြက္သာမက မိသားစု ေဆြမ်ိဳးသားျခင္း ေတြ အတြက္ပါ ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္ ႀကီးၾကပါတယ္ ။ ဒါ့ျပင္လူေတြဟာ ေကာင္းသထက္ေကာင္းေအာင္ စားခ်င္ၾကတယ္ ။ ေကာင္းသထက္ေကာင္းတဲ့ အိမ္မွာ ေနခ်င္ၾကတယ္ ။ ရထားသေလာက္ႏွင့္ ေရာင္ရဲတင္းတိမ္ ႏိုင္ၾကတဲ့သူဆိုတာ မ႐ွိသေလာက္႐ွားပါးပါတယ္ ။ ဒါေၾကာင့္ လူေတြရဲ႕အလို ဆနၵေတြကလည္း ဘယ္ေတာ့မွ ျပည့္လာၾကမွာ မဟုတ္ပါဘူး ။ အလိုမျပည့္တိုင္း ေလာဘရဲ႕ ေခၚေဆာင္ရာေနာက္ကို လိုက္ၿပီး မသင့္ေတာ္တဲ့ အလုပ္ေတြကိုလုပ္ေနမယ္ဆိုရင္ ေတာ့ " အလိုႀကီး အရနည္း "ဆိုတဲ့ စကားပံုအတိုင္း အလို႐ွိသေလာက္ မတိုးလာ
ပဲ ႐ွိေနတဲ့ စည္းစိမ္ ဥစၥာေတြပါ ေလ်ာ့ပါးသြားႏိုင္ပါတယ္ ။ ေလာဘစိတ္ကိုထိန္းၿပီး ကိုယ့္နဲ႔ထိုက္တန္သေလာက္သာရလိမ့္မယ္လို္႔ေတြးၿပီး သူမ်ားေတြအေပၚမွာ ေစတနာပါပါနဲ႔ အလုပ္ကိုလုပ္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္လံုးအတြက္အက်ိဳး႐ွိမွာပါ ။ ေလာဘစိတ္ကိုမ ထိန္းႏိုင္ပဲေလာဘရဲ႕ေခၚ ေဆာင္ရာေနာက္ကိုိလိုက္သြားမယ္ဆိုရင္ေတာ့ အဲ့ဒီလူဟာ ဒုကၡ နဲ႔ၾကံဳေတြ႔ရမွာ အမွန္ပဲျဖစ္ပါတယ္ ။

အလုပ္လုပ္တဲ့ ေနရာမွာလည္း တစ္ခုလုပ္တယ္ မေအာင္ျမင္
ဘူး ၊ ေနာက္တစ္ခုလုပ္တယ္ မေအာင္ျမင္ဘူး။ အဲ့ဒီလိုမ
ေအာင္ျမင္တိုင္း လက္ေျမႇာက္လိုက္လို႔မရပါဘူး ။ ရ႐ွိလာတဲ့
အ႐ွံုးကို ေက်နပ္စြာလက္ခံၿပီး ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ျပန္လည္ျပင္ဆင္
ၿပီး မေလ်ာ့တဲ့ ဇြဲ ၊ လံု႔လ ၊ ဝိရိယတို႔ႏွင့္ ႀကိဳးစားမွသာ ေအာင္
ျမင္တဲ့ လူေတာ္လူေကာင္း တစ္ေယာက္ျဖစ္လာမွာပါ ။
လူတစ္ေယာက္ဟာ ဖိနပ္မပါပဲ လမ္းေလ်ွာက္မယ္ဆိုရင္ စူးေညႇာက္ခလုတ္စတဲ့ အေႏွာက္အယွက္ ေတြေၾကာင့္ လိုရာခရီးကို အလြယ္တကူေရာက္႐ွိမွာမဟုတ္ပါဘူး ။ လူ႔ဘဝခရီးကို ေလ်ွာက္လွမ္းတဲ့ ေနရာမွာလည္း ဇြဲ ၊လံု႔လ ဝိရိယဆိုတဲ့ ဖိနပ္ကို စီးၿပီး ဘဝခရီးကိုေလွ်ာက္လမ္းမယ္ဆိုရင္ေတာ့ လိုခ်င္တဲ့ခရီးကို အခက္အခဲနည္းစြာ ေရာက္႐ွိမွာျဖစ္ပါတယ္ ။ ဇြဲ ၊ လံု႔လ ၊ ဝိရိယမ႐ွိပဲ ပ်င္းေနရင္ေတာ့ လူကသာ သက္သာေပမယ့္ ဘဝကေတာ့ သက္သာမွာ မဟုတ္ပါဘူး ။ အဆက္အခဲႏွင့္ ဆင္းရဲျခင္းေတြကို ေက်ာ္ျဖတ္ႏိုင္ဖို႔ဆိုရင္ေတာ့အဲ့ဒီ သံုးခ်က္႐ွိဖို႔က အေရးႀကီးပါတယ္ ။ လူ႔ဘဝမွာ အခက္အခဲႏွင့္ ဆင္းရဲျခင္းက္ို ေ႐ွာင္ဖယ္ေနမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ေအာင္ျမင္ျခင္း ၊ ခ်မ္းသားျခင္းကို မေတြ႔ရပဲ ဆင္းရဲ ဒုကၡနဲ႔သာ အျမဲ ၾကံဳေတြ႔ေနရအံုးမွာပါပဲ ။ အဲ့ဒီလိုၾကံဳလာတဲ့ အခက္အခဲကို ဇြဲ ၊ လံု႔လ ၊ ဝိရိယ ေတြစိုက္ထုတ္ၿပီး ရဲဝံ့စြာရင္ဆိုင္ ႀကိဳးစားမွသာ ဘဝမွာ ေအာင္ႏိုင္သူတစ္ေယာက္ျဖစ္လာမွာပါ ။

လူ႔ဘဝခဏတာေလး ရစဥ္အတြင္းမွာ ကိုယ့္ရဲ႕႐ွိသမွ် ဇြဲ ၊ လံု႔လ ၊ ဝိရိယ ႏွင့္ ညဏ္ပညာတို႔ကို စိုက္ထုတ္ႀကိဳးပမ္းၿပီး ေလာဘ
စိတ္ကိုခ်ဳပ္တီးကာ ေအာင္ျမင္တဲ့လမ္းကိုေလ်ွာက္ႏိုင္တဲ့သူ တစ္ေယာက္ျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားရမွာ လူတိုင္းရဲ႕ ဘဝေပးတာဝန္တစ္ခုပဲျဖစ္ပါတယ္ ။ လူေတြဟာ ျခေသ့ၤေတြ ၊ က်ားသစ္ေတြလို မျဖစ္သင္ျပာဘူး ။ ျခေသ့ၤေတြ ၊ က်ားသစ္ေတြဟာ ခြန္အားႀကီးမားသေလာက္ ရက္စက္ျကတယ္ ၊ သနားၾကင္နာစိတ္လံုးဝမ႐ွိၾကပါဘူး ။ ဒါေပမယ့္ ယံုငယ္ကေလးလိုလဲ မျဖစ္သင့္ပါဘူး ။ ယုန္ငယ္ကေလးဟာ သနားၾကင္နာတတ္ေပမယ့္ ခြန္အားေတြ မ႐ွိတဲ့အတြက္ မတင့္တယ္ေတာ့ပါဘူး ။ ဒါေၾကာင့္ လူ႔ဘဝတစ္ခုရလာတယ္ဆိုရင္ လူတိုင္းလူတိုင္းဟာ ကိုယ့္အေပၚကိုက်ေရာက္လာတဲ့အလုပ္ ၊ တာဝန္ေတြ ဝတၱရားေတြကို အေပၚမွာေျပာထားတဲ့အခ်က္ေတြနဲ႔ စဥ္းစားခ်င့္ခ်ိန္ၿပီး ေက်ပြန္စြာ ထမ္းေဆာင္ႏိုင္ေအာင္ႀကိဳးစားၾကရမွာပါ ။ ဒါမွလည္း လူပိီသတဲ လူတစ္ေယာက္ ျဖစ္လာမွာပါခင္ဗ်ာ ။

ဆက္လက္ႀကိဳးစားေရးသားပါအံုးမည္။

Author - Aung Ko Oo

           - (@henryba)

( MSC = 056)

Photo Credit- Facebook

30 / 10 / 2017