Masz rację, ale przekręty mamy w genach, a jedyne co mi przychodzi do głowy to ograniczenie rozpasanego popytu na masową skalę, zaczynając od siebie. To nieuzasadniony popyt napędza nadprodukcję i marnowanie resursów i aktywność. Zauważ, że to zamknięte koło, w większości pracujemy po to, aby inni mogli pracować - praca dla pracy. Tak jakby idea pracy dla społeczności nie miała sensu a rola pieniądza po wieki wieków niepodważalna.