Użytkowniczka @theadelina postanowiła opublikować artykuł na swoim blogu. W artykule tym, zatytuowanym Co ma w głowie weganin? m.in opisała problemy w kontaktach międzyludzkich z jakimi się spotyka, ponieważ jest weganką. Pech chciał, że swój blog postanowiła prowadzić na platformie steemit. Zatem cały jej blog, jak i w szczególności wpis o którym mówię, jest dostępny w zdecentralizowanym i odpornym na cenzurę blockchainie steem. żeby było jeszcze ciekawiej, na steemit inni użytkownicy mają możliwość komentowania i oceniania wpisów i te komentarze też trafiają do blockchainu steem. A ja, korzystając z tych zalet steem-u, postanowiłem najpierw jej artykuł skomentować, a potem, w wyniku wywołanej dyskusji, postanowiłem napisać do niego ripostę.
Ale spokojnie. Nie zamierzam tutaj wchodzić w spory czy warto jeść mięso czy nie, czy mięso jest zdrowe czy jednak nie bardzo i czy zwierzęta hodowlane cierpią bardzo czy tylko trochę. Tego typu dyskusje zazwyczaj uważam za bezcelowe. Ludzie mają różne poglądy i przekonania. A w sprawach tak istotnych dla konstrukcji psychicznej człowieka, jak światopogląd, wiara itp. racjonalne przedstawienie swoich argumentów zazwyczaj nic nie daje. W tego typu dyskusjach przekonanych przekonywać nie trzeba, a nieprzekonanych przekonać się nie da.
Postanowiłem napisać na nieco inny temat. Zainspirowany artykułem Adeliny (bo tak się użytkowniczka @theadelina przedstawia) i dyskusją w komentarzach pod nim, chciałbym zwrócić uwagę na to czym jest tolerancja, czym jest empatia i skąd się bierze fanatyzm.
Jeśli ktoś jednak chciałby zapoznać się z kilkoma argumentami zwolenników jedzenia mięsa, może je znaleźć w artykule Wegetarianizm/Weganizm moje spojrzenie, zupełnie przypadkowo napisanym przez użytkownika @niepoprawny, mniej więcej w tym samym czasie co komentowany przeze mnie wpis Adeliny.
EDIT: W komentarzach zwrócono mi uwagę, że obiektywnie powinienem wspomnieć o tym, że autor tego tekstu stosuje takie same chwyty, jak te które krytykuję w poście Adeliny. Ja absolutnie nie chciałem aby mój tekst był obiektywny ale mimo to warto zauważyć, że niektórzy czytając to co napisał @niepoprawny dostrzegają to samo co ja czytając blog @theadelina. Czy rzeczywiście tak jest możecie oczywiście sami ocenić.
"Wyjątkowa" nietolerancja w stosunky do wegan
Autorka zaczyna swój post od stwierdzenia, że "ludzie są wyjątkowo mało tolerancyjni względem osób, które nie jedzą mięsa". A potem wymienia szereg nieprzyjemnych sytuacji jakie ją spotkały w związku z tym, że jest weganką. Po takim wstępie człowiek może się spodziewać, że Adelina padła ofiarą poważnych przestępstw popełnionych z nienawiści do niejedzących mięsa, a przynajmniej spotkała się z rażąca dyskryminacyjną. Ale nie, nie wspomina ona o przejawach dyskryminacji w pracy czy urzędzie, nie mówi o przypadkach przemocy wobec wegan, ani nawet o skierowanych do niej czy jej znajomych groźbach lub nawoływaniu do nienawiści. Wszystkie podane przez nią przykłady wyjątkowej nietolerancji względem wegan ograniczają się do dziwnych pytań, głupkowatych komentarzy i wynikających z niewiedzy lub złośliwości stwierdzeń sprzecznych z ideą weganizmu. Wszystko to, co autorka opisuje jest oczywiście uciążliwe, zwłaszcza jeśli przypadki te zdarzają się wielokrotnie i notorycznie, a zakładam że tak właśnie jest. Ale jeśli to jest wyjątkowa nietolerancja, to naprawdę nie wiem jak nazwać akty molestowania kobiet w pracy, akty nietolerancji wobec czarnoskórych kończące się ich wizytą w szpitalu, czy akty nietolerancji wobec Muzułmanów sprzedających kebaby, kończące się podpaleniami.
OK, być może trochę się wyzłośliwiam, ale jednak trzeba znać umiar i skalę. Siedemdziesiąty raz zadane pytanie "A dlaczego nie jesz mięsa?" i setny raz opowiedziany z głupim uśmiechem żart, że roślina też chce żyć mogą być denerwujące i frustrujące, ale to naprawdę nie są poważne akty nietolerancji. Absolutnie nie twierdzę że należy takie zachowania popierać, czy nawet na nie przyzwalać. Twierdzę, że skala zła jaką one niosą jest umiarkowana, zwłaszcza w porównaniu z podanymi przeze mnie przykładami prawdziwej nietolerancji, dyskryminacji i nienawiści. I nie chodzi mi wcale o licytowanie się na poziom nietolerancji. Chodzi o pokazanie kontekstu.
Bycie ofiarą jest modne
Według mnie to nie jest tak, że autorka nie widzi kontekstu, nie ma porównania i naprawdę uważa, że spotyka się z wyjątkową nietolerancją. Według mnie @theadelina wie, a przynajmniej przeczuwa, że przytoczone przez nią przykłady to nie jest nic tragicznego i że powodują one co najwyżej średni dyskomfort. Natomiast mowa o wyjątkowej nietolerancji jest świetnym chwytem retorycznym. Kreowanie się na ofiarę jest bardzo modne, bo bywa bardzo skuteczne. Liczne grupy wymuszają w ten sposób fałszywą empatię czy współczucie i zdobywają atencję, a często też używają tego fałszywego współczucia do realizacji celów, na przykład politycznych. Kreowanie się na ofiarę to nie jest oczywiście domena jakiegoś jednego środowiska, czy jednej grupy politycznej. Na niewinne ofiary kreują się na przykład kibole w Polsce. Za każdym razem kiedy dochodzi do incydentów z udziałem kiboli winna jest agresywna policja, nieprzygotowany organizator, czy prowokujący kibole drużyny przeciwnej. Na ofiary kreują się członkowie amerykańskiej Antify, którzy aktywnie dążą do zamieszek i bójek z przeciwnikami politycznymi, których ochoczo nazywają "faszystami", a potem narzekają na "faszystowską przemoc". Na ofiary lub potomków ofiar kreują się też niektórzy Żydzi, kłamiąc na temat swoich babć czy dziadków. Ale też polscy "patrioci", którzy w czasie Marszu Niepodległości zamiast pokazywać dumę z bycia Polakiem i miłość do ojczyzny, demolują samochody na trasie marszu i narzekają na "prowokacje ze strony policji". I jeszcze skrajne feministki, które czują się obrażane tylko dlatego, że ktoś używa sformułowania Pani Poseł czy Pani Doktor. Oraz liczni konserwatywni blogerzy, którzy doskonale wiedzą jakie reguły panują na prywatnym portalu Facebook, ale zamiast znaleźć sobie medium które im odpowiada, narzekają, że za łamanie prywatnych reguł Facebooka "padli ofiarą cenzury", czyli zablokowano im konto. Na ofiary potrafią się nawet kreować prezesi firm IT, którzy narzekają na ciężki rynek pracy i brak specjalistów, bo ci specjaliści śmią mieć "za wysokie" oczekiwania finansowe. No i oczywiście wielokrotnie widziałem, że na ofiary kreują się weganie czy wegetarianie. Bo w burgerowni na rogu sprzedają tylko Burgery. Bo wychodzą na imprezę ze znajomymi i piwo nie jest 100% vegan friendly. Bo ciocia zaprosiła na kolację i głupia jako wegańskie podała pierogi ruskie.
Tymi kilkoma przykładami zapewne uda mi się zdenerwować sporą część czytelników. Ale to dobrze, starałem się, żeby przykłady były jak najbardziej różnorodne, bo nie chodzi o zaatakowanie jednej grupy. Chodzi o pokazanie mechanizmu używanego powszechnie, często bez zastanowienia. Kreujemy się na ofiary, bo ofiarom trzeba współczuć, trzeba słuchać tego co mają do powiedzenia i ofiar nie można krytykować.
Jak bardzo tolerancyjni są weganie
Właśnie, ofiar trzeba słuchać i nie można ich krytykować. No, w końcu to uciskane ofiary. Więc kiedy już Adelina przedstawiła się skutecznie jako ofiara wyjątkowej nietolerancji, może przystąpić do pokazania prawdziwego celu swojego postu. W poście nie chodzi wcale o to, że weganie czy wegetarianie mają bardzo ciężko w życiu. W poście tym chodzi po prostu o pokazanie światopoglądu aktywnej, radykalnej weganki. I ten radykalny światopogląd autorka przedstawia stopniowo. Zaczyna od mało kontrowersyjnego stwierdzenia, że empatia jest naturalnym odruchem, potem mówi co nieco o zdrowej i zbilansowanej diecie. Ale już tutaj, pośród z pozoru niewinnych i mało kontrowersyjnych stwierdzeń, pojawiają się nie fakty, a coraz bardziej kategoryczne opinie. Nagle okazuje się, że domagająca się od innych tolerancji i empatii Adelina twierdzi że "w środku się gotuje. Ze złości", bo nic nie znaczący ktoś chce zjeść mięso i tym samym dokonać holokaustu na milionach zwierząt. A przecież @theadelina wybiera życie.
Sformułowania użyte w ostatnich akapitach postu w oczywisty sposób pokazują jak bardzo tolerancyjną osobą jest autorka tego artykułu. Ewidentnie widać, że dla Adeliny jest tylko jeden akceptowalny rodzaj jadłospisu. I jest to jej jadłospis.
W toku dyskusji pod artykułem ta postawa uwydatnia się jeszcze bardziej. Autorka wprost pisze, że
"nigdy nie zaprzyjaźni się z osobą, która je mięso" oraz że "nie chce się otaczać takimi osobami". Bo w kwestii "holokaustu" zwierząt jest tylko jedna racja, jej racja. Nie ma stanów pośrednich, nie ma odcieni szarości. Nie ważne, czy jedzący mięso przejmują się cierpieniem zwierząt w hodowlach przemysłowych, czy mają to cierpienie w głębokim poważaniu. Nawet jeśli mięsożercy świadomie wybierają mięso ekologiczne z hodowli autentycznie dbających o dobrostan zwierząt nie ma to żadnego znaczenia. Wszyscy nie weganie, bez względu na postawę, przemyślenia, światopogląd wrzucani są przez autorkę do jednego worka.
A kiedy już upewniłem się co do poziomu tolerancji Adeliny, do dyskusji włączyła się jeszcze jedna osoba. Niejaki @sirmersi od razu zaczął z grubej rury, od prymitywnych ataków personalnych. Bo śmiałem wyrazić swoje zdanie, które było krytyczne wobec wymowy artykułu. Dowiedziałem się, że wyrażanie swojego zdania jest "żałosne", że nikt mnie na blog Adeliny nie zapraszał i absolutny hit, że jeśli "coś mi nie odpowiada to po cholerę się odzywam". W taki oto sposób tolerancyjni znajomi nawołującej do tolerancji weganki podchodzą do ludzi wyrażających odmienne poglądy, czy inne spojrzenie na sprawę.
Skąd się bierze fanatyzm
Po przeczytaniu całej tej niezwykle ciekawej i momentami zaskakującej dyskusji doszedłem do smutnych konkluzji. Zacząłem się zastanawiać, dlaczego tak łatwo sprowokować ludzi, po prostu starając się kulturalnie prowadzić dyskusję. Dlaczego tak często zwykłe zadanie pytania nazywane jest hejtem i dlaczego ci, którzy najgłośniej na hejt i nietolerancję narzekają, tak często w dyskusjach są najbardziej agresywni, stosują ataki personalne i prawie zawsze absolutnie nie tolerują innego zdania na dany temat. Przyszło mi do głowy, że tak naprawdę jako ludzie mamy dużo większy problem z fanatyzmem niż to się powszechnie wydaje. A potem zastanawiałem się skąd w takim razie tak powszechny fanatyzm się bierze.
Nie znam dobrych odpowiedzi na to pytanie, nie jestem psychologiem ani socjologiem i podejrzewam, że wielu przedstawicieli tych dyscyplin również prostych odpowiedzi na pytanie skąd się bierze fanatyzm nie zna. Jednak mam w głowie pewien uproszczony model, który zdaje się dość dobrze oddawać istotę problemu. Ludzie w większości wypadków dążą do dobra i szczęścia. Znajdują rzeczy, poglądy czy przekonania, które uważają za dobre i starają się tych przekonań bronić. A potem pojawiają się fakty, sytuacje lub opinie nie do końca zgodne z obraną definicją dobra czy szczęścia. Pojawia się dysonans poznawczy, którego zazwyczaj nie potrafimy racjonalnie rozstrzygnąć. Dochodzi zatem do takich znanych zjawisk jak umniejszanie lub ignorowanie niewygodnych faktów i cała masa innych zabiegów pomagających udowodnić przed samym sobą słuszności naszych postaw czy przekonań. Przestajemy słuchać argumentów innych i poddawać krytycznej ocenie naszą wiedzę. Zaczynamy uważać ludzi za wrogów, uważamy że nasi oponenci są źli, bo przecież to my stoimy po stronie dobra, prawdy i piękna. Zamykamy się w oblężonej twierdzy i atakujemy innych, oczywiście wszystko w słusznej sprawie.
Czyż nie takie mechanizmy da się zauważyć w argumentach użytych przez @theadeline i w pyskówce uprawianej przez @sirmersi? Adelina w swoim mniemaniu stoi po stronie dobra. Przecież empatycznie broni tych biednych małych Bambi, które każdego dnia są mordowane, tylko po to, żeby bezduszni mięsożercy mogli się nażreć. Uzasadnione jest więc używanie nawiązań do holokaustu. Uzasadniona jest niechęć do zaprzyjaźnienia się z mięsożercą i usuwanie ich ze swojego otoczenia. I uzasadniony byłby całkowity zakaz jedzenia mięsa i wsadzanie mięsożerców do więzień za złamanie tego zakazu. Przecież oni są źli, bo sprawiają cierpienie tym biednym zwierzętom.
Radykalni przeciwnicy aborcji też przecież stoją po stronie dobra, bronią bezbronnych, niewinnych, nienarodzonych dzieci. Tak samo radykalne feministki, które bronią uciemiężonych przez patriarchat kobiet. I jeszcze antyszczepionkowcy, którzy bronią swoje dzieci przed spiskiem firm farmaceutycznych. I kreacjoniści. I polscy narodowcy, broniący się przed inwazją hord barbarzyńców z Afryki. I Kuźniar, który walczy z hejtem w internecie wyzywając i besztając tych, którzy mają inne zdanie. I tak dalej, wymieniać można godzinami.
Konkluzja
A gdy już byłem bardzo zdenerwowany wyliczaniem kolejnych grup mniejszych lub większych fanatyków, zrobiłem krok wstecz. I zadałem sobie proste pytanie. A jak jest w twoim przypadku @runningt? I wiecie co? Też bywam skrajnie nietolerancyjny. Też często w dyskusjach nie słucham argumentów innych, bo przecież moja racja jest najmojsza. I zdarza mi się, że wyrażone przez kogoś inne zdanie, powoduje u mnie wzrost poziomu adrenaliny i chęć agresji. Ale naprawdę aktywnie staram się z tym walczyć. Naprawdę staram się zawsze pamiętać, że niekoniecznie to ja mam rację. Staram się myśleć krytycznie i poddawać różnym próbom i testom swoje poglądy, swoją wiedzę, swoje wierzenia i przekonania. Oczywiście nie zawsze to wychodzi, albo żeby być precyzyjnym bardziej nie wychodzi niż wychodzi. Mimo to zawsze polecam taką otwartą i racjonalną postawę innym. Bo niestety, większość ludzi ma otwarte umysły, jest empatyczna, potrafi słuchać i szanuje poglądy innych, pod warunkiem że empatia dotyczy uczuć które się zna i rozumie, słucha się tego co chce się usłyszeć i szanuje się poglądy niezbyt odległe od własnych.
Masz 3 pkty za tę ripostę ode mnie. Podobały mi się Twoje wyważone komentarze w tamtym poście, np. podanie definicji holocaustu aby wyjaśnić, że nie dotyczy on zwierząt.
Wiele określeń, których użyła autorka, nie dotyczy zwierząt i nie występuje u mich jako naturalny odruch. Mam na myśli empatię. Dyskutując na prywatnym czacie z jedną z osób zastanawialiśmy się jakąż to empatię okazuje lew gazeli, którą właśnie upolował i wisi na jej gardle.
lew z Twojego przykładu zabija gazelę w naturalny sposób - nie pozbawia jej godności (nie hoduje jej dla mięsa, ma szacunek dla jej życia), gazela zawsze ma szansę uciec, nie jest więziona, ani nazywana pokarmem (drób/trzoda). to, co przechodzą zwierzęta hodowlane jest dla ludzi niewyobrażalnym cierpieniem. tak wygląda ich całe życie. śmierć poprzez rozszarpanie przez dzikie koty byłaby dla nich marzeniem. przepraszam, ale to jest bardzo ograniczone porównanie.
Dobry tekst, bo pozwala rozwijać empatię poznawczą.
Chciałabym, aby wszyscy pamiętali o tym, że poza pewnymi zespołami chorobowymi występującymi u ludzi, które wiążą się z deficytami empatii (zarówno emocjonalnej jak i poznawczej), iloraz EQ podobnie jak IQ można podwyższyć poprzez "gimnastykę intelektualną". Taką na przykład jak tutejsze posty i riposty. :)
Bardzo mi się podoba Twój tekst. Wyważone i szerokie spojrzenie, z dystansem do siebie samego.
Osobiście też mam swoje grzeszki. Zauważyłam, że im bardziej mnie temat dotyka osobiście (np. ze względu na złe doświadczenia lub zaangażowanie emocjonalne w temat), tym większą wściekłość wywołuje odmienne zdanie. I nawet jeśli potrafię się powstrzymać od ostrych słów to i tak często czuję wewnętrzną pogardliwą wyższość nad adwersarzem.
Trudno jest być prawdziwie tolerancyjnym, nie jestem pewna, czy mogłaby siebie tak nazwać :)
Tekst mi się podoba. Mam jedno zastrzeżenie. To bardzo nieobiektywne, że nie wspomniałeś iż @niepoprawny w swoim artykule poza argumentacją za jedzeniem mięsa, również kreuje się na ofiarę "prześladowań" wegetarian. Generalizuje, atakuje i wrzucając całe środowisko do jednego worka oceniają wszystkich podług zachowania jednostek.
Dziękuję za zwrócenie uwagi.
Oczywiście ani mój tekst, ani to co napisał @niepoprawny obiektywne nie jest. Ale też nie musi. Przedstawiamy swój punkt widzenia, swoje przemyślenia, nie musimy być obiektywni tak samo jak obiektywna nie musiała być w swoim tekście @theadelina.
Nie wymagam od nikogo bycia obiektywnym, chciałbym żebyśmy byli nieobiektywni ale bardziej otwarci na opinie innych.
Niemniej jednak słuszną uwagą jest to, że dużo łatwiej dostrzec wady u swoich oponentów niż u siebie i osób z którymi się zgadzasz.
@wolontariusz, czy twoje nieprawidłowe odczytanie moich intencji (co podczas dyskusji z tekstem nie powinno mieć miejsca, bo to błąd rzeczowy) oraz brak odniesienia się do moich kontrargumentów (bo nie zaadresowałeś żadnego z nich), oznacza, że wszędzie gdzie ktokolwiek, wspomni o moim zdaniu, będziesz uprawiał osobistą krucjatę przeciwko mnie i będziesz powtarzał zarzuty, które w kilku komentarzach odpowiadających na Twoje, dementowałem. Po raz kolejny, proszę o dowody, na to, że zachowania o których piszę, nie mają miejsca w tym środowisku. Jeśli mają miejsce - moja krytyka jest uprawniona. Jeśli nie mają - publicznie przeproszę. Nie jest konieczne to, co robisz, bo zamiast rzeczowo dyskutować, szukasz okazji, żeby mnie atakować. To nieuczciwe. "Nie gadam z nim bo uważam, że źle mówi. Będę chodził wszędzie i jak tylko znajdę okazję, to go oczernię." Uważam, że to co robisz, jest poniekąd potwierdzeniem tego, że niektóre sprawy rodzą tak silne reakcje emocjonalne, że nie ważne jaka jest prawda i jakie są argumenty, trzeba za wszelką cenę zszargać czyjeś imię. Rób co chcesz, bo to sobie wystawiasz ocenę. A fakty i prawda nie są zależne od płaczu tysiąca urażonych. Zwłaszcza jak szukają okazji, żeby się tak poczuć. Pozdrawiam serdecznie Ciebie oraz wszystkich wegan i wegetarian, zwłaszcza tych, którzy widzą problem radykalizacji zachowań części tego środowiska i widzą ile szkód to wyrządza dla całego ruchu.
Już odniosłem się do Twojego tekstu. Zaatakowałeś całe środowisko argumentując ten atak zachowaniem jednostek. Nie ja jeden zwróciłem uwagę na ten fakt. Nie zależy mi na Twoich przeprosinach i nigdy na nie, nie będę nalegał. Z takim zachowaniem jak Twoje spotkałem się już niejednokrotnie. Określenie "Wege nazi" jakiego użyłeś w stosunku do całego środowiska ludzi, którzy nie jedzą mięsa jest dla mnie wystarczająca wykładnią Twoich poglądów i stanu wiedzy.
Krytyka jaką wyraziłeś wobec całego środowiska jest populistycznym uogólnieniem mającym rzucać cień na całą społeczność... To zwykłe szczucie ludzi przeciw innym ludziom.
To, że idziesz w zaparte i udajesz, że tego nie dostrzegasz świadczy tylko o tym jakim jesteś człowiekiem...
Nie rób siebie ofiary ataku, nikt Cie nie atakuje to Ty rzuciłeś kamień...
Wyraziłem swoje zdanie w temacie i na tym koniec... Jak pogłębisz swoja wiedzę o kilka wartościowych historycznych opracowań, to z pewnością łatwo dostrzeżesz kto kiedyś w taki jak jak Ty sposób, atakował inne grupy społeczne i czym się to skończyło.
Zrobiłem, co zrobiłem, bo są przesłanki, że to środowisko robi dokładnie to samo - atakuje ludzi myślących inaczej. Nadal nie udowodniłeś, że tak nie jest, a przykładów gdy ludzie jedzący mięso są porównywani do nazistów, a zabijanie dla pożywienia - holokaustem, są setki. Odwróć emocjonalnie twarz w drugą stronę, spróbuj chociaż wysilić się na obiektywne spojrzenie na ten konflikt - obie strony są winne. To nie jest usprawiedliwienie tylko fakty. I po raz setny - atakuję ZACHOWANIA istniejące w tym środowisku. Ty dopisałeś mi atak personalny na WSZYSTKICH.
Proszę Cię o jedno - nie smaruj na mnie takich rzeczy, bo to twoje wrażenie, nie fakty. Gdybyś uczciwe chciał odnieść się do sprawy, to byś nie szukał intencji czy powodów do bycia urażonym, tylko odpowiadałbyś na moje argumenty. Nie robisz tego, ciągle powtarzasz te same, emocjonalnie nasycone frazesy, które nie mają nic wspólnego z rzeczową dyskusją o przedmiocie sporu. Odpowiedz mi na to i skończymy tę kwestię - czy piętnowanie patologicznych i szkodliwych zachowań w obrębie jakiejkolwiek grupy jest potrzebne? Czy mamy wyłączyć jakąkolwiek krytykę, bo nie wszyscy to robią? To obłęd. I czy widzisz różnice pomiędzy krytykowaniem poglądów, zachowań, postaw, a krytykowaniem człowieka? Bo to różne problemy i różne tematy.
Idąc tym tropem nie wolno nam krytykować niczego. Jak pisałem - jeśli w grupie patriotów są faszyści, nie możemy krytykować ich zachowań i postaw, bo nie wszyscy patrioci to faszyści. Nie ważne, że to środowisko nie tylko się od nich nie odcina, ale wręcz, momentami, jawnie czerpie zyski z burz wywoływanych działaniami głośnej, zradykalizowanej mniejszości. Ale zgodnie z tym co piszesz - każda krytyka takich zachowań będzie atakiem personalnym na całe środowisko. Widzisz w tym hipokryzję? Bo ja widzę.
I nie pisz mi w jednym komentarzu, że jestem agresorem, a w drugim, że robię z siebie ofiarę. Przyjmij jedną wersję, bo wygląda to jakbyś manipulował przekazem, żeby służył twoim celom.
Mam nadzieję, że mimo konfliktu w tej jednej kwestii, pozostaniemy w zdrowych relacjach i nie skończy się to kolejnymi eskalacjami i emocjonalne nasyconą nagonką. Bo ja nie zamierzam szukać Cię po SteemIt i wytykać Ci czegokolwiek, co według mnie zrobiłeś czy napisałeś źle. Więc nie rób tego samego. Jak ktoś powie albo napisze coś głupiego, to nie jest głupi. Tak jak krytyka zachowań nie oznacza krytyki kogoś, kto te zachowana przejawił. Bo zachowania można zmienić, postawy zmodyfikować, poglądy obrócić nawet o 180 stopni. Dlatego oddzielam wyraźnie to od człowieka. Najpierw jest ktoś, dopiero potem jego poglądy. Myślenie odwrotne blokuje dyskusję i powoduje problemy.
Nie popadaj w paranoję. Nikt Cię nie szukał. Skomentowałem post, w którym inny autor Cię znalazł i przytoczył. Wyraziłem swoje zdanie w jego temacie i moja wypowiedź dotyczyła jego tematu.
Twój temat uważam za zamknięty - jasno wyraziłem się co o nim sadzę.
Zachowujesz się jak agresor i ofiara - atakujesz całe wegetariańskie i wegańskie środowisko i jednocześnie skarżysz się jak to Cię swoimi poglądami napadają i je narzucają.
Czytaj swoje tekst i patrz jako kto się w nich pozycjonujesz to unikniesz wielu niedomówień i braku zrozumienia. EOT
Daje lajka. Super riposta 👍
mam nadzieję, że wszyscy którzy przeczytali ten wpis to zajrzeli do mojego postu, ponieważ ta wersja jest BARDZO subiektywna. drogi kolego, Twoja frustracja ujawniła się poprzez napisanie nieprzyjemnych rzeczy o mojej osobie. nie napisałam NICZEGO o tym, że jest to agresja lub przemoc wobec mnie. można mnie wyzywać, krytykować, obrażać – tak długo jak nie jest to skierowane do zwierząt, jest to OK, taka jest ludzka natura. dieta bezmięsna znaczy dużo więcej o człowieku, to nie jest prosta decyzja i odwrotnie. zalecam żebyś uzupełnił wiedzę o „ekologicznych hodowlach”. jeśli istnieje według Ciebie coś takiego jak „humanitarne zabijanie”, to pozdrawiam.
zawsze zapraszam do dyskusji pod moimi postami, po prostu zareagowałeś jak osoby, na jakie właśnie chciałam zwrócić uwagę. słyszałam/czytałam Twoje argumenty już setki razy, stąd moja – Twoim zdaniem naganna - reakcja. pisałam jedynie o empatii wobec natury i zwierząt, szacunek do ludzi jest najniższym szczeblem w tej dziedzinie. nie będę szanować poglądów popierających okrucieństwo i śmierć. dziękuję za tak poważne zainteresowanie moim postem.
Riposta zawsze zwiększa zasięg dyskutowanego postu. Jest link, więc mam nadzieję, że jak najwięcej osób przeczytało oba wpisy. :)
Komentując mój post jeden z moich kolegów wegetarian, który (jeszcze) nie ma konta na steemit podesłał mi link do ciekawego, choć nieco już leciwego artykułu "O arogancji, tolerancji i szacunku". Jest to streszczenie pewnej debaty, która miała miejsce w 2000 roku w Gdańsku.
Congratulations @runningt! You received a personal award!
Click here to view your Board of Honor
Do not miss the last post from @steemitboard:
Congratulations @runningt! You received a personal award!
You can view your badges on your Steem Board and compare to others on the Steem Ranking
Vote for @Steemitboard as a witness to get one more award and increased upvotes!