💕สวัสดีค่ะเพื่อนๆชาว steemit ที่น่ารักทุกท่านค่ะ สามวันไม่ได้โพสต์ แม่หมูเปล่าหายไปไหนนะคะ ถึงไม่โพสต์แต่ก็เข้ามากดโหวต มาคอมเม้นต์เพื่อนๆประปรายอยู่นะคะ 💕
หลังจากวันแรกนาขวัญผ่านไป บ้านเราก็เข้าสู่ฤดูฝนเต็มตัวกันแล้ว เมื่อฝนมาก็พาความอุดมสมบูรณ์มาด้วย ป่าเขาและท้องทุ่งคือsupermarket ของเราชาวไร่ชาวนา เก็บผักเก็บหญ้า หาปูปลานาเหนี่ยว ไม่ต้องใช้เงินเลยสักบาท ชีวิตแบบนี้ความสุขนักหนา เมื่อเงินตราไม่มีผลกับชีวิต
ในภาพยายไปส่อนฮวก ส่อนเหนี่ยว(ภาษาถิ่นกะเลิง) ชาวกะเลิงเป็นชนเผ่าภูไทที่อาศัยอยูในเขตอำเภอกุดบากจังหวัดสกลนคร ผู้เฒ่าผู้แก่เล่าว่า เราอพยพข้ามฝั่งแม่น้ำโขงตั้งถิ่นฐานอยู่ณที่นี้ที่อยู่ปัจจุบัน เรายังมีวิถีชีวิตแบบดั้งเดิมแม้ความเจริญทางวัตถุจะเข้ามาลดความเป็นเอกลักษณ์ชาวกะเลิงลงบ้างแล้วก็ตาม
แม่หมูภูมิใจในความเป็นท้องถิ่นชาวกะเลิง และมีความสุขที่ ได้เล่าเรืองราวแบบชาวบ้านๆของแม่หมูให้ผู้คนรับรู้ค่ะ
ท้ายที่สุดนี้ แม่หมูขอขอบคุณ เพื่อนๆทุกคน ที่ติดตาม เรื่องราวของแม่หมู ขอบคุณทุกคะแนนโหวต + คอมเม้นท์ และกำลังใจที่มีให้กันเสมอมา
แม่หมูขอบคุณค่ะ @Maemoo
คุณยายเท่ห์มากครับ ภาพแรก
ขอบคุณค่ะ เห็นด้วยอย่างยิ่งเลยค่ะ เป็นท่าพักเหนื่อย เพราะเวลาก้มช้อนสวิงนานๆจะเกิดอาการวิงเวียนน่ะค่ะ อิอิ
เห็นโพสแล้วภูมิใจที่เป็นคนไทย เกิดในแผ่นดินไทยเลยคะ ขอบคุณนะคะ
ขอบคุณค่ะ ที่เข้ามาเยี่ยมยือน เช่นกันค่ะยิ่งแก่ขึ้นยิ่งรู้สึกรักในความเป็นไทย รักแผ่นดินไทย ...เราชาวไทย..เกิดเพื่อไทย ตายเพื่อไทยค่ะ
คุณยายน่ารักมากค่ะ ตอนเป็นเด็กบัวเคยกินหมกฮวกอร่อยมาก