สวัสดีค่ะทุกคน
บทความนี้เป็นบทความที่สิบสองแล้วเย้เย้พอดีเมื่อวันแม่ที่ผ่านมานั้นได้มีความตั้งใจที่จะกราบคุณแม่ผ่านทางมือถือและเป็นครั้งแรกที่อยากจะขออโหสิกรรมต่อท่าน เมื่อก่อนก้อเคยกราบเท้าล้างเท้าแล้วขอขมากรรมแต่ตอนที่หมวยตั้งใจจะทำมันมีความตื่นเต้นมากมาก เออแปลกป่ะทำไมเวลาตอนเล็กเล็กเราทั้งกอดทั้งหอมไม่ยักกะอายแม่เนอะแต่อพอโตมีครอบครัวแล้วจะเอ่ยว่าคิดถึงหรือรักแม่ก้อเขินอายไปซะอย่างงั้น
*ปีนี้ติดโควิดไม่หาแม่ไม่ได้เลยตั้งอาศัยโลกออนไลน์นี่แหล่ะตัวช่วยอันดีในเวลานี้ ประมาณว่าคุณคือความหวังของฉานนนนนนนนนนนน.... แต่เวลาเอาเข้าจริงจริงนะอาการประหม่ามาอีกล่ะ คุยกับแม่วนไปวนมาตั้งนานกว่าจะเอ่ยว่า แม่หนูจะกราบแม่และขอขมากรรมต่อแม่นะ หนูจะขอขมาจนกว่าแม่ขะพูดว่าอโหสิกรรมให้กับลูก คุณเอ่ย...มาถึงตอนนี้ไม่รู้ก้อนอะไรมันจุกตรงคอหอย น้ำหน้าก้อลื่นท้วมตากันเลย อ้าว แม่ร้องไห้อีกด้วย งานนี้จะได้อโหสิกรรมหรือจะได้บาปเพิ่มไม่รู้เนอะ เพราะทำแม่น้ำตาไหลอีกแล้วจ้าาาาาา
แอ้ แต่สุดท้ายคุณแม่ก้อเอ่ยคำว่า แม่อโหสิให้แล้วก้อกล่าวคำอวยพรให้กับหมวยและที่เด็ดสุดคือแม่ขอให้ถูกหวยด้วยนะ อันนี้จะถูกไหมเพระาว่าลูกไม่ซื้อหวยอ่ะแม่...........
ขอบคุณสำหรับการเขียนบทความบทที่สิบสองหมวยก้อยังหวังว่าทุกคนจะชอบบทความนี้นะคะจุ๊บๆๆ
สวยจัง น่าจะส่งเข้าร่วมประกวดนะ
คิดว่าไม่ได้น่ะค่ะ เลยไม่ได้ส่งเข้าประกวด
ก็แค่เพิ่มแท็ก #thaiphotocontest70 ก็โอเคแล้วค่ะ
ขอบคุณค่ะ
Congratulations @muaynoi! You have completed the following achievement on the Hive blockchain and have been rewarded with new badge(s) :
You can view your badges on your board And compare to others on the Ranking
If you no longer want to receive notifications, reply to this comment with the word
STOPTo support your work, I also upvoted your post!
Do not miss the last post from @hivebuzz: