สวัสดีเพื่อนทุกคนครับ วันนี้คงจะเป็นอีก 1 วัน ที่มีความสุขมากที่สุด ในชีวิตการทำงาน เนื่องจากอารมณ์ประมาณว่าพรุ่งนี้ จะเป็นวันหยุดวันอาทิตย์จะได้พักผ่อนให้เต็มที่สักที หลังจากอาทิตย์ที่ผ่านมาเหนื่อยมาทั้งวัน และ เริ่มปวดเมื่อยล้าตามขาตามข้อเท้า พรุ่งนี้เป็นที่แน่นอนแล้วว่า ผมจะไม่งานที่ต้องทำเสริม หรือ ทำงานนอกเวลาใดทั้งสิ้น เหมือนกับวันอาทิตย์ที่แล้ว จะได้นอนชนิดที่ว่าตื่นตอนไหนก็ตอนนั้น จะไม่มีการตั้งนาฬิกาปลุก และปิดเสียงโทรศัพท์มือถือ ใครโทรมาก็ไม่รับสาย 555 เอาแบบกินบ้านกินเมืองไปเลยทีเดียว โดยผมได้ทำการนัดแนะกับพี่ๆเพื่อนร่วมงาน ตลอดจนพ่อแม่ของผมแล้วว่าผมขอนอนพักผ่อน ไม่ต้องมาปลุกผมไม่ว่ากรณีใดๆทั้งสิ้น ไม่ว่าฟ้าถล่มดินทลายผมก็จะไม่ตื่น 5555 อันนี้ผมก็เวอร์เกินไปครับ คือถ้ามีเรื่องคอขาดบาดตายจริงๆผมถึงจะยอมตื่น
อากาศในวันนี้แจ่มใสตลอดทั้งวัน แต่ก็มีบางช่วงบางพื้นที่ ที่ท้องฟ้ามืดครึ้มเหมือนฝนจะตก แต่ผมว่าเป็นเพราะอากาศข้างบนเริ่มมีหมอกอะไรอย่างนี้มากกว่า ทำให้ท้องฟ้าคล้ายจะมีเมฆฝน ซึ่งถ้าเป็นช่วงแรกผมคิดว่า จะยังไม่หมดฤดูฝนไปซะอีก แต่พอเห็นนานเข้าจนชินจะเริ่มรู้แล้วว่ามันไม่ใช่เมฆฝนนั่นเอง การทำงานวันนี้เริ่มเข้าที่เข้าทาง ในเวลาทำงานของผมเริ่มกลับสู่สภาวะปกติ เพราะน้องพนักงานใหม่ก็เริ่มเรียนรู้อะไรหลายๆอย่างด้วยตัวเองแล้ว และ และสามารถบินเดี่ยวแบบไม่ต้องกังวลใดๆ ทำให้การทำงานของผมก็กลับสู่สภาวะปกติเช่นเดิม
มาถึงจุดนี้ผมยอมรับนะครับว่า ผมไม่รู้จะเขียนอะไรต่อแล้ว เพราะ มันถึงจุดที่แบบว่า ถ้ามันไม่มีเรื่องราวอะไรแปลกๆใหม่ๆ ตัวผมเองก็ไม่รู้จะเขียนอะไรเช่นกัน เพราะการทำงานของผม มันก็คือออกในรูปแบบเดิมเดิม ถนนหนทางที่ผมต้องเดินทางไปมันก็ถนนเส้นเดิม ตอนนี้ไม่มีถนนอะไรใหม่ๆ หรือหมู่บ้านอะไรใหม่ๆ เพราะตลอดระยะเวลาปีกว่าที่ผ่านมา เรียกได้ว่าผมไปทุกซอกทุกมุม ของถนนหนทางและพื้นที่ภายในอำเภอทั้ง 2 อำเภอ ในขอบเขตความรับผิดชอบของผม รวมทั้งภาพถ่ายในพื้นที่ต่างๆ ที่ผมนำมาลงในพื้นที่ของผม ผมก็ถ่ายภาพมาเรียกได้ว่าทุกซอกทุกมุมเช่นเดียวกัน สงสัยผมอาจจะต้องพิจารณาตัวเองว่า ผมควรจะหยุดเขียนสักพักดีหรือไม่
วันนี้ผมยังคงวิ่งส่งงานทั้งหมด 4 รอบเช่นเคย แต่ละรอบก็ใช้เวลาพอสมควร 2-3 ชั่วโมงเหมือนกัน และในแต่ละรอบผมก็สามารถบรรทุกสินค้า ในรถมอเตอร์ไซค์ของผมได้หลายสิบชิ้นเช่นกัน บางรอบ 20 ชิ้นหรือมากกว่านั้นด้วยซ้ำ เพราะฉะนั้นจึงไม่แปลกใจใช่ไหมครับว่า ทำไมผมทำงานส่งของใช้เวลาได้นานขนาดนั้นครับ ถ้าในแต่ละชิ้นเจ๊ลูกค้าที่อยู่ใกล้กันมีอยู่หมู่บ้านเดียวกันเยอะแยะ การทำงานของผมก็สามารถกลับได้ไวถ้าไม่มีอะไรผิดพลาด หรือติดต่อลูกค้าไม่ได้นั่นเอง ตรงจุดนี้จะทำให้ผมทำงานได้ช้าครับ
ผมสามารถติดงานจบงานของผมได้ในเวลา 18.10 น. วันนี้ถือว่าทำงานกลับตามปกตินะครับ เพราะ ถ้าอยู่ในช่วงหน้างาน ผมก็จะกลับบ้านเวลานี้ครับ แต่ช่วงเวลาที่ผมทำเริ่มทำงานใหม่ๆ ช่วงนั้นเรียกว่ากลับทุ่มกว่า แต่บางวันกลับช้าสุดก็ประมาณ 21:00 น. แต่ถ้าในรอบดึกผมต้องเช็คคอนเฟิร์มกับลูกค้าให้ชัวร์ ว่าเขาสามารถรับของได้และไม่รบกวนเวลาพักผ่อนของเขา เคยมีนะครับลูกค้าบางคน เขาก็กลัวว่าผมเป็นมิจฉาชีพ เพราะทำไมมาส่งสินค้าดึกจังอะไรแบบนี้ แต่หลังๆก็เริ่มเคยชิน แต่ปัจจุบันนี้ผมเลิกงานอย่างช้าสุดก็ประมาณ 19:00 น ไม่เกินนี้ครับ แต่ก็นานทีที่ผมจะได้กลับแบบนั้น แต่หลังจากนี้วันจันทร์เป็นต้นไป หัวหน้างานของผมส่งสัญญาณมาแล้วว่า งานจะเบาลงเรื่อยๆแล้วครับ สำหรับวันนี้ผมขอตัวไปพักผ่อนก่อนแล้วกัน ขอบคุณที่ติดตามและสนับสนุนผมในวันนี้ ขอบคุณครับ