สวัสดีเพื่อนๆทุกคนครับ วันนี้ตอนแรกคิดว่าวันอาทิตย์จะได้หยุดพัก แต่ที่ไหนได้กลับต้องมาทำงาน สรุปคือวันอาทิตย์นี้ผมไม่ได้หยุด เมื่อเช้านี้หัวหน้างาน ไม่ใช่สิเมื่อคืนนี้ตอนดึกหัวหน้างาน LINE มาบอกผมว่า วันอาทิตย์นี้ให้มาทำงาน เนื่องจากสินค้าเยอะระบายไม่ทัน เป็นจริงตามคำลือที่ว่าบริษัทผมประมูล งานสินค้าที่จะส่งให้ลูกค้าได้หลายเจ้า งานจริงล้นมาทำให้วันนี้ผมไม่ได้เตรียมตัวล่วงหน้า ตอนแรกนึกว่าจะพักผ่อนเพิ่มพลังจากการที่เหนื่อยล้าสะสมมา ตอนนี้สภาพร่างกายผมถ้าประประเมินตัวเอง ประมาณ 80 เปอร์เซ็นต์ครับ วันนี้ผมอาจเขียนโค้ดแบบเบลอๆหน่อยนะครับ หลังจากที่กลับบ้านประมาณ 18:00 น. ผมก็นั่งพักและอาบน้ำกินข้าว นอนงีบเอาแรงสักครึ่งชั่วโมง ตื่นมาเขียนโพสในวันนี้พอดีครับ สมองมันรู้สึกตันๆ มึนๆ ยังไงบอกไม่ถูก
วันนี้ช่วงเช้าตื่นมาเกือบตื่นไม่ทันด้วยซ้ำครับ ดอกตามตรงว่าถึงผมจะต้องการเงิน กล้วยช่วยเหลือจุนเจือครอบครัวของผม แต่ในตอนนี้ผมกลับรู้สึกอยากพักผ่อนมากกว่าสัก 1 วัน ประเดิมงานนานในช่วงเช้า ผมโทรผิดโทรถูกกดเบอร์โทรลูกค้าผิดไปส่งเจ้า ท่าทางจะเป็นเอามากผมยังวันนี้ แต่ถึงจะรู้ว่างานก็คืองาน แต่ใจมันไม่ไปซะแล้ว แต่หลังจากขี่รถมอเตอร์ไซค์ออกไปส่งของลูกค้าในรอบแรก เรียบร้อยแล้วสมองและเครื่องผมก็เริ่มติด กลับสู่ในสภาวะทำงานตามปกติ หลังจากที่เมื่อเช้ารอบแรกออกอาการเบลอๆ การทำงานวันนี้ตลอดทั้งวันดูเหมือนจะไม่มีอะไร หลังจากการส่งของในรอบแรกแล้ว แต่ผิดพลาดช่วงบ่ายผมก็เจอฝนที่ตกลงมาอย่างไม่คาดคิด ไม่มีแนวโน้มไม่มีสัญญาณบ่งบอกว่าฝนจะตกในวันนี้ แต่กลับตกหนักทำให้ผมทำงานล่าช้าขึ้นอีก จะคิดว่าวันนี้น่าจะกลับไปแกเป็นกลับเย็นอีก 1 วัน แถมยังตากฝนทำงาน ไม่ต้องบอกก็รู้ตามที่ผมบอกเลยกลับมาถึงบ้าน เหนื่อยแทบขาดใจครับวันนี้
อาจเพราะวันนี้ผมทำงานวันแรกที่ใจผมไม่ให้ก็เป็นได้ ปกติหลักการทำงานของผมและทัศนคติในการทำงาน ผมจะมองมันว่าเป็นการท่องเที่ยวโดยการขี่มอเตอร์ไซค์ ไปตามสถานที่ต่างๆที่ไม่เคยไป สถานที่คงไม่เคยเห็นไม่เคยพบเจอผมก็ได้เห็นได้เจอได้ไป แต่พอถึงจุดหนึ่งที่มันอิ่มตัว ผมไปแล้วและไปซ้ำ มันทำให้ผมรู้สึกว่ามันไม่ใช่เหมือนเดิม ใจผมเลยไม่สู้และไม่สนุกเหมือนเก่าก็เป็นได้ ตอนนี้ผมขาดแค่แรงจุดไฟใหม่ๆ และอยากได้ประสบการณ์ใหม่ไปสถานที่ที่ไม่เคยไปบ้าง อย่างที่ผมถ่ายภาพมาให้เพื่อนๆได้ชม เพื่อนคงจะเห็นแล้วว่ามันดูซ้ำไปซ้ำมา ทิวทัศน์ที่ผมถ่ายมันก็เดิมๆ ถึงแม้จริงๆผมจะถ่ายคนละสถานที่แต่มุมและภาพมันก็เลยทำให้มองทิวทัศน์ก็เหมือนเดิมๆ บางวันที่ผมไม่มากเขียนโพสต์ก็เพราะเรื่องนี้แหละครับ กลัวว่ามันจะซ้ำซากจำเจจนเกินไป แม้กระทั่งตัวเองยังคิดว่ามันซ้ำหรือเปล่า และกลัวเพื่อนๆจะเบื่อภาพและเรื่องราวของผม บางวันผมก็เลยหยุดเอาดื้อในการเขียน แต่ตอนนี้ผมกำลังพยายามเอาชนะใจตัวเองและคิดในแง่บวกมากขึ้น หวังว่าทุกอย่างในใจผมจะกลับสู่ภาวะปกติ ทั้งเรื่องงานและการเขียนโพสต์ สำหรับวันนี้ผมก็จะมีเท่านี้ก่อนแล้วขออนุญาตนอนพักผ่อนครับ คืนนี้คงไม่อยู่ดึกแล้วเพราะผมไม่ไหวจริงๆ จบจากการเขียนโพสต์คาดว่าผมจะนอนเลย สำหรับวันนี้ขอบคุณที่ติดตาม และสนับสนุนผมในวันนี้ ขอบคุณครับ