Kızım ile Fazıl Sap piyano resitaline gittik. Program başlamadan on beş dakika kadar önce gidip, biletlerimize göre yerimize oturduk. Kızım heyecanla bekliyordu Fazıl Say’ ın sahneye çıkmasını, onun için sahnede ki, en küçük hareketlenmeleri bile dikkatle takip ediyordu. Program başlamadan önce salonda bir anons geçildi.
“Sayın misafirlerimiz, programımız başlamak üzere. Program süresince telefonlarınızı kapatmanızı, fotoğraf ve video kaydı almamanızı önemle rica ederiz.”
Anons edildiği gibi bir iki dakika içerisinde Fazıl Say sahnede gözüktü. Aynı anda salonda şiddetli bir alkış koptu, son yıllarda Türkiye’ nin yetiştirdiği en büyük müzisyen ile aynı havayı teneffüs etmek, seyircilerde büyük bir mutluluğa sebep olmuştu.
Ve günlerdir beklenen program sonunda başladı, bir süre sonra bu anın heyecanına yenik düşünler cep telefonlarını çıkarıp çaktırmadan kayıt almaya başladılar, bende sadece bir fotoğraf çekmek için,
Çantadan telefonumu çıkardım, anında kızım bana dönüp
-telefonu neden çıkardın anneciğim diye sordu?
Ben gayet normal bir şey yapıyor olduğumu düşündüğüm için
-Fotoğraf çekeceğim tatlım, diye cevap verdim.
Kızım telefonu elimden aldı ve
-Hayır, anne çekemezsin, başkaları kuralları çiğniyor diye, seninde kuralları çiğnemen gerekmiyor dedi ve sahneye dönüp, kendini müziğin büyüsüne kaptırarak dinlemeye devam etti.
Daha 9 yaşında ki bir çocuk, bana toplum kurallarını, başkasına saygıyı ve sürü psikolojisinden sıyrılmam gerektiğini hatırlattı.
Teşekkür ederim kızım, bana farkındalığı öğrettiğin için
Aferim ona. Damla ablasının selamını söyleyin :) Yine etkileyici bir yazı olmuş. Kısa bir süre ara vermiştiniz sanırım. Bir taraftan çocuklara bakıp bir de sosyal medya ile ilgilenmek kolay olmuyordur muhakkak.
Takipteyim oy vermeye devam ediyorum.
söylerim :) Teşekkür ederim evet malesef zaman buldukça buralara uğruyorum
yazılarımı beğenmenize sevindim